Seite
De hereticis ſit puniri. requirit̉ ꝙ ſaltem cōſtet de hereſi poſteriori Probatur hic in. 9 ille et ibi nōt Io. an. requiri vt cōſter de priori vl̓ poſteriori plene vt locū hēat pena. relapſorū nec vtroqꝫ caſu ſufficit ſola ſuſpitio etiam vehemens qꝛ talis nō plene probat vt dixi. ſupͣ et eſt glo. in. c. litteras de p̄ſump. Quarta con. In vno articulo fidei culpabilis. hereſim abiurās di­citur relapſus ſi poſtmodū cōmittat in alium articulum hereſis Probat̉ hic et in.§. cū vero et procedit ſiue ge­neralit̓ hereſiꝫ abiurauerit qꝛ adijcit in iuramēto et omnē hereſim ꝓ quo c. ego berengarius de conſe. diſ. ij. et ita habꝫ cōſuetudo ẜm Io. an. ꝙ om nis ſuſpectꝰ vel hereticꝰ licꝫ in articu­lo tm̄. generaliter abiurat. Quid gͦ ſi abiuraſſet ſolū illā ſpēm hereſis aut vnū capitulum. glo. hic in verbo ſim pliciter tenet ꝙ ſi labatur in aliā ſpe ciem aut capitulum hereſis. nō dicit̉ relapſus quaꝫ tenet Io. an. vt verba aliqͥd oꝑentur iuxͣ. c. ſi papa. jͣ. de pri uileg. Et qꝛ in penis benigna fieri dꝫ interp̄tatio arch̓. tenet ꝯͣriū et ſequit̉ Dōi. qꝛ cū hereſes om̄es int̓ ſe habēt cōnexitatem. c. excōmunicamꝰ. ij. ſupͣ e. ti. Ideo abiurās etiam vnam ſpēm hereẜ videt̉ omnes abiuraſſe Ideo ī vnā relapſꝰ poſtea dicit̉ relapſꝰ ⁊ hec opi. ē verior ẜꝫ Dom̄. Ad rōnes Io. and. dicit ad primam ꝙ licꝫ quo ad v̓ba vnā ſpeciem abiurās hereſim vi det̉ ſpecialit̓ abiurare. tn̄ ꝓpter cōne­xitatē talis in effectu omnes abiura uit Ad ſcd̓ꝫ dicit ꝙ hic nō fit extēſio­aliqua qͥa iſte intelligitur generaliter omnes abiuraſſe Quid auteꝫ ſit arti culꝰ vid̓. in. c. pn̄tiū e. li. de teſti. Et di cit h̓ Arch̓. ꝙ idē ē qd̓ mēbrū Et dici tur ab arto as. qꝛ artat firmit̓ ad cre dendū. c. firmit̉. sͣ. de ſū. trini. et ibi in rubrica notur de articulis fidei et ꝑ Io. moͣ. sͣ. e. li. de ſū. trini. ſuꝑ rubrica Ultima ꝯ. Abiurās here ſim de qͣ fuit cōuictus aūt ꝯuincit̉. ſi v̓bo aut fc̄o hereticis cōmunicat relapſꝰ dr̄ Pro batur in.§. ille quoqꝫ Et ē rō ẜm Io. moͣ. qꝛ cōtra abiurationē factā dirce vel indirecte facē nō debet. et ī tm̄ de bet odire hereticos ꝙ nullā comitan tiam cuꝫ illis habeat. xiij. q. iiij. odi. Alias ſi cōtrarium fecerit ducatum hereticis prebens. aut viſitans illos aut aliquid horum de quibus ī tex. relapſus cenſetur et hereticꝰ Et intel lige vbi prius fuit lapſus. alias nō. vt notur in. c. ij. primo reſpōſo. sͣ. eo. per Io. an. poſt Arch̓. Non enim ſufficet qd̓ fuiſſet ſolum ſuſpectus de prima hereſi et eā abiuraſſet ẜm Io. an. Et an̄ iſte in nc̄itate poſſet ſine pena. re lapſorū ꝓ hereticis dare elemoſynā. dicit ꝙ ſic vt h̓ in glo. verbi non poſ­ſit Et de hoc an om̄ibus dāda ſit ele moſyna aūt potius fideli qͣꝫ infideli­vi. gl. in ca. quieſcamus. xlij. diſ. icꝫ periurus etiā poſt ꝑactaꝫ pn̄iam repellat̉ a te­ſtimolo. ſi tn̄ ī cā hēſis celās v̓itateꝫ. deierando. poſtmodū vult veritateꝫ dicē ī fauorē fidei admitti debꝫ. ſi ex manifeſtis indicijs appareat ꝙ vult vēitatē deponē. hͦ dic̄ vſqꝫ ad.§. ſane Prima ꝯ Quāuis ꝑiur etiā emendatus a teſtīo regularit̓ repellitur. in cauſa tamen hereſis cum circūſtancie ideꝫ ſuadent talis admittitur Probatur prima pars in c. teſtimonium ſupra de teſt. Secunda pars probatur hic ⁊ rō ſpecialitatꝭ. ē fauor fidei ꝓpt̓ quē