Sūmariū et Concluſiones ſexti multa ſpecialia ſtatuunt̉. Et limita cluſionē. niſi aliud puta falſitas etiā obſtaret vt in glo. verbi obſiſtat. Po teſt ergo papa ſtatuere et diſpenſare periurus ad teſtimoniuꝫ admittat̉ quod tenꝫ Arch̓. poſt Uincen. xxij. q. .v. paruuli. arg. c. I A. de re iud̓ Scdā. et fi. Etſi teſtis regulariter ex int̓uallo non poſſit dictuꝫ corrigē­In tam̄ hereſis id p̄t fidei fauore. Probat̉ pͥma ꝑs ī. c. clamor. de te­ſti. et. c. p̄terea. de teſ. cog. vbi de hoc Scd̓a ꝑs ꝓbat̉ hic in tex. Sane ex quo ne­gociū fidei eſt ſūme priuilegiatuꝫ. debet per alia negocia impediri. inquiſitor heretice prauitatis a ſede apl̓ica deputatꝰ. debet ſe de diuīa tionibꝰ ſortilegijs intromittē niſi ſa­piant hereſim manifeſte. nec debet ſe in omittē de q̄ſtione aut reſtōne vſu rarū. p̄t tn̄ heredes fautorū heretico ꝯpellere qui fautores non fuerunt heretici vt penitentiā iniunctā defun ctis in bonis tꝑalibus faciendam ad impleant. non āt poſſit ꝯpellere eos. vt penitentiā recipiāt. et faciāt. quam defuncti ꝓmiſerūt face̓. ſi fuerūt ante­ꝙͣ eis fuiſſet impoſita p̄uentū morte. Qn̄ autē heredes a ſucceſſione repel lunt̉ ꝓpter hereſim defuncti. poteſt morte heretici ad declarationē ipſi ad fineꝫ bona ꝯfiſcent̉ ꝓcedi. Pn̄t etiā ſacerdotes et alij clerici negociū inquiſitionis impedientes per inqui ſitores puniri. Et religioſi grauiꝰ ſūt puniendi ꝙͣ ſeculares clerici ſi inuen­ti fuerint in hereſi aūt crimine ꝯſimi li. Hoc dicit vſqꝫ in finem Prima. Inquiſitor he retice prauita­tis cognoſcit de ſortilegijs diui nationibꝰ. Probat̉ hic in tex. et fallit in vno caſu qn̄ talia ſapiunt hereſim manifeſte vt hic. Qn̄ aūt ſapiūt here­ſim vide hic in glo. verbi ſaperent. et ad fineꝫ inqͥſitores poſſint ſe intro­mittere ſufficit illud. ſed etiā requi rit̉ ſapiant hereſim manifeſte vt. Nec poteſt cognoſcere an ſapiant he reſim quia iuriſdictio eſt ſibi attribu ta exiſtente illa qualitate notorietatꝭ. vt vult hic glo. in v̓bo manifeſte. Se cus ſi vellet cognoſcere an ſapiāt ma nifeſte hereſim. quia illud poſſet inqͥ ſitor per. c. i. ſupͣ. eo. li. de offi. lega. ẜm Dom. de quo hic in fi. per. et ſequi tur. Panor. in. c. i. ſupͣ de ſortilegꝭ. Et quot modis capit̉ diuinatio. an ſit de genere maloꝝ vide Arch̓.. g noͣbilē. xxvi. q. ij. in ſūma. in. c. i. et. ij. ſupͣ de ſortile. Et quō genus diuina­tionis a perſis fuit inuentū. de qua tuor ipſiꝰ generibꝰ in ca. igit̉. xxvi. q. iij. Scdā. Nec pōt talis inqͥſi tor ſe de qōnibꝰ vſu raꝝ intromittere. Probat̉ hic in.§. de q̄ſtionibus. Quod veruꝫ in foro con tentioſo aūt iudiciali. etiam ſi inqui ſitores ꝯͣ aliquos ſit ꝓceſſum perti­naciter dixerūt exerce vſuras non peccatū et cōuicti de hoc eas abiura rarūt reſtitutio eis iniūcta fuit qꝛ ſi eis ſuper hoc q̄ſtio moueat̉ a debito ribꝰ inqͥſitores tn̄ ſe intromittunt vt in tex. dicit in pn̄ia ⁊cͣ. Et ſi facto de hmōi queſtiōibꝰ ſe intromit tant valet qd̓ agūt ẜm Io. moͣ. non ſpectat ad eoꝝ officiū vt et in regula ea que fiūt.. de re. iuris In fo­ro aūt pn̄iali poſſūt inquiſitores īiū gere vſurarum reſtitutionem vt hic etiam probatur Et ex hoc dicit Dōi. poteſt imponi pro pn̄ia id ad qd̓