Seite
athamara. videtur dicere ꝙ ſit herba naſcens in india: habens operationem peonie. nam ex folijs eius fit epithima eī ad cuiꝰ caput eleuatur vapor ⁊ prohibetur epilepſia. Athare.i. lentiſcus Athfar.i. vngula Athinat .i. antimonium Atra .i. color niger Atrala ſunt flores dactilorum. Atralis idem quod ſupra Cap. 68. id eſt zeg: ſꝫ at Trament cendendum ꝙ zeg: ſicut apparet in littera zeghabet Ires ſpecies. Una earum eſt zegnigrū ⁊ iſta eſt marcaſita: qua diſſoluta fit encauſtrum que vocatur a Serapione zegnigrum: quoniam cum vino vel aceto diſſoluitur in nigrum coloreꝫ Et ab Auic. li. 2º. cap. de atramento. vocatur atra mentum album: quia nō diſſoluta videtur albi co loris. Et eſt alia ſpecies q̄ vocatur colcatar vl̓ cal citis: ⁊ illa ẜm Diaſ. eſt citrini coloris: vt apparetꝭ in littera calcitis. Et tertia ſpecies que dicitur zeg viride: ⁊ eſt calcantum.i. vitriolum. veruꝫ eſt ꝙ ẜꝫ Auic. cap. predicto. auc. Gali. additur quarta ſpe cies que dicitur zeg rubeum: vel atramentum ru beum: quod vocatur aſurie: ⁊ illud generatur ex colcotar vel calcitis. Unde illa atramenta ſunt ſb̓ ſtantie recipientis ſolutionem: permixte lapidibꝰ non ſuſcipientibus ſolutionem: ⁊ ille recipientes ſolutionem ſunt ſubſtantie que fuerunt liquide: ⁊ congelauerunt ſe. ⁊ ſoluuntur in aqua ⁊ decoctio ne preter aſurie. ipſum enim eſt vehemētis corpo reitatis ⁊ congelationis. ⁊ viride eſt vehementius congelatum qͣꝫ citrinum ⁊ vehementiores habet tunicas. Ubi notandum ꝙ atramentum cum ſim pliciter ponitur: debet ītelligi de nigro ab atro co lore: qui grece color niger dicitur. Et huius atra­menti nigri: quoddam eſt atramentum ſutorum ⁊ tinctura ſutorum: ⁊ eſt calcantum. Et quoddam eſt atramentum ſcriptorum: ⁊ eſt encauſtruꝫ. om nia autem hec diffuſius habentur in litteris ꝓpͥis. Atragabulidos.i. tragaliduntes Atratili.i. medion agreſte: frutex eſt ſpine ſimilis minora habens folia ⁊ minuta ſupra ipſas virgas ⁊ omnis virga munda eſt: qua mulieres ꝓ faſſis vtuntur: ſuper quam virgam coma eſt ſpinoſa: ſu ꝑ quā flos eſt viridis. radix eſt ei tenuis ⁊ inutil̓ A tratiſus.i. iringus Atebi.i. boni mores Atefitia.i. ruta Atenegiſis.i. enula Atenalarmem .i. bolū armenum Ateromato .i. alba apoſtemata Aterela.i. iringus Ateregum.i. citrum Ateſiſia .i. ruta ſilueſtris Atedenim .i. faſianus Atehemigi .i. actago Ather .i. ſquinantum Cap. 69. vel tarmezit: ara. gre. nada SHEthar: latine vero tamariſo domeſtica: ſicut in E lib. ag­uenies in lr̄a caſa. O¶ A gre. ca pitulo athel i. abaonifa. ⁊ eſt arbor multum lōga vſqꝫ ad celum dura rectilinea: folia eius ſunt lon ga: ſubtilia ſtricta. ⁊ non habet ſpinas. ⁊ ex ligno eius fiunt parapſides: ⁊ inciſoria: ⁊ etiaꝫ vaſa alia ⁊ ipſa eſt magna athel. ⁊ grece vocatur nadabar. Et omnes arbores ex quibus fiunt vaſa huiuſmo di nominantur nachaa: ſed eſt athel aliquantuluꝫ arbor rubea quaſi coloris ſcorpionis. Et idē aucͣt. Diaſ. Athel eſt ſimilis thamariſco. ⁊ eſt in baby lonia: ⁊ aqua infuſſionis eius ponitur in ſief: que adminiſtrantur habentibus debilitatem viſus. Et idem auctoritate Gali. Athel eſt ſpecies thama­riſci. et eſt arbor que magis vento agitatur qͣꝫ arbor thamariſci. ⁊ habet lignū ⁊ ramos virides maculatos rubore: ⁊ folia plurima habet ſimilia folijs thamariſci. in ſapore eiꝰ eſt ſtipticitas. ⁊ non habet florem. ⁊ habet fructum rotundum: ſicut ci cer habentem colorem cineritium: ad glaucedinē tendentem: intra que ſunt grana pauca inuiceꝫ cō globata ⁊ iuncta: que nominantur grana dulcia. Colliguntur in menſe februarij: eſt ca. ⁊ ſic. in pri mo gradu. virtutes eius inuenies in littera cafa. Athelia .i. thamariſcus Atheliaquea idē qd̓ ſupra Cap. 70. ara. gre. epithimō Themoſilatine vero epithi mum. Epithimuꝫ ca. eſt ⁊ ſic. in ſecun­do gradu. ⁊ quaſi flos thimi: qui preci pue in calidis locis creſcit. herba autem ipſa reꝑi tur circa thimum: vnde dicitur epithimum quaſi ſuper creſcens flos thimi: ⁊ flos ipſa ⁊ non herba in medicinis ponitur: pro quo quandoqꝫ ponitur cuſcute. cum produ. SS li. aggre. cap. athe cit flores colligitur. U At mon. Athemon i. epithimum eſt flos cuiuſdam herbe: que eſt ſimi lis timbre. ⁊ habet capitella parua leuia rotunda: habentia caudas T capitu. de epithimo ſimiles capillis. IA Epithimum flos eſt thimi: ſimilis timbre. ſūt vero capitella leuia: ⁊ ro vi. ſim. phar. cap. de epithi tunda cau das habētia. MAl. mo. Uirtus epithimi eſt q̄ calefacit ⁊ ſiccat in tertio gradu. ⁊ eſt ſimilis vir­tute aſce.i. thimi. in omnibus Ui­ſca­vero eſt fortior virtute eius. VO. IIIUIpi­tulo d̓ epithimo. Epithimū naſcit̉ ſil̓e: vt cuſctue plāte aūt ꝗbꝰ ſuꝑ excreſcit ſūt alkal ⁊ alaſce: et q̄ dā ſpēs origani. Eiꝰ aūt aliud ē cretēſe: alid̓ ſyricū Meliꝰ ē qd̓ ē cretēſe acuti odoris: ⁊ qd̓ naſcit̉ in ſyria ē poſt illud ſꝫ ē meliꝰ ruſum: ⁊ melius ē ad huc qd̓ ē cōpletū pōderoſiꝰ. ⁊ melior ꝑs eius ſunt extremitates groſſe: q̄ ſūt ſicut flores. ſb̓citrinū au tem ⁊ pallidū ē minꝰ bonū. ca. cōplexionis ē: ⁊ ſic. ī 2º. Et eſt cōpoſitū ex ꝑtibꝰ igneis: a ꝗbus ineſt ei acuitas: ⁊ ex terris ſb̓tilibꝰ: a ꝗbꝰ īeſt ei ſtipticitas pauca. ⁊ ip̄m ꝗdē ē ſb̓tiliatiuū: reſolutiuū: aꝑtiuū opilationū: ⁊ confortatiuum viſcerum. facit fitim ⁊ generat eſtuationem in corporibus calidis. ⁊ e ex debiliter ⁊ tarde ſoluentibus: propter quod ꝓ hibēdū ē ſb̓ dominio caliditatꝭ ⁊ ſiccitatis poſitis