Seite
Ialion .i. hypericon. Ialiat .i. bdellium. Iamarion .i. portulaca agreſtil Iamaron idem quod ſupra. Cap.469. ara. grece: ⁊ lati­Amfaramne crocus. libro aggre. capitulo iam­SeſA coram auci. Diuſ. ille qui fortior eſt in medicina: eſt nouus pulchri coloris: cuius crinis vergit ad albedinē: longus non fragi lis plenus: qui quando fricatur tingit manū cito acuti odoris. Et Gal. viij. ſim. phar. capitl̓o d̓ cro co ẜm tranſlationem ara. ſubſtātīa eius eſt terrea fri. ſed qd̓ vincit ſuper eam eſt complexio ca. ⁊ in ſapore eius eſt ſtipticitas pauca. Et virtus eius eſt que calefacit in ſecundo gradu ⁊ ſiccat in primo: vnde maturat ⁊ digerit aliquali maturatiōe. ⁊ qd̓ adiuuat ad hoc eſt ſtipticitas parua que reperit̉ ī eo. Et eſt ex medicinis congluctinatiuis ⁊ digeſti uis. ⁊ nos diximus ꝙ medicine congluctinatiue et digeſtiue ſunt ille in quibus eſt caliditas non for­tis cum pau D1 C capitulo d̓ croco. Cro ca ſtipticitate. cus vtilis eſt medicine vſui: ſed melior eſt crocus coricius: ꝗ fuerit recēs ⁊ odoris boni: ⁊ colore vtilis: ⁊ modice ſubalbidꝰ ⁊ oblongus nō fragilis ſed plenus: cuius tactu in ficitur manus: ⁊ qui nō habet odorem acutum. ꝙ iſta non habuerit ſigna: vetus eſt aut infuſus. Se cundus eſt quī ex mōte olympo: ⁊ lycia: ⁊ ex cēto rino qui ex locis ſicilie defertur. ſed hi omneſ pre ter coriciū laxe virtutis ſunt: qͣꝫuis ſucco abundēt quem maxime inficere neceſſe eſt. inuenitur autē in italia qui etiā facit ad leuia medicamenta. Cor ricius autem adulteratur admixto croco: magne te: vel ſpuma argenti: vel molipdena cum ponde̓. libro ſecundo capitulo de croco. Cro Al li. cus melior eſt recens boni odoris ſub tilis odoris: ſuper cuius pilos eſt paruꝫ albedinis non plurimū. Crocus ſanus non velociter tingēs nō inuiſcatur neqꝫ frangitur. ca. eſt ī ſecundo: ſic. in primo: eſt ſtipticus: reſolutiuus: digeſtiuus: ꝓ pter illud qd̓ in eo eſt de ſtipticitate ⁊ gluctinatiuꝰ ⁊ eius caliditas eſt fortior ſtipticitate ipſius. ⁊ eiuſ oleum eſt ca­auctori. leiactiuum. Poſſe. Sera. Raſis fuit mulier quedam que laborauit aliquībus die­bus in partū: ⁊ dedi ſibi in potu. ꝫ. ij. croci: ⁊ peꝑit ſtatiꝫ. ⁊ expertus fui hoc ſemper ⁊ ſemper fuit ita poſtea ⁊ crocus īnebriat inebriatione forti. ⁊ quā­do ponitur in vino letificat adeo donec faciat in­ſaniam excellenti leticia. ⁊ digerit cibum. ⁊ confor tat ſtomachum ſua ponticitate. ⁊ fortificat epar. ⁊ non laudatur cerebro. auſert appetitum cibi. ⁊ ꝓ­uocat vrinam. ⁊ C virtus croci eſt di meliorat colorem. UIAI. geſtibilis: ⁊ mala­gmatica ⁊ ſtiptica: ⁊ diuretica. ⁊ cum dulcore bibi tus digeſtionem preſtat. rheuma oculoꝝ īunctꝰ et ſuperunctuſ compeſcit. mixtus lacti mulieris poti onībus etīaꝫ intraneoꝝ facit. cataplaſmatibus ne ceſſe miſcetur. matrici ⁊ āno vtilis eſt. ventreꝫ ſti­mulat. tumores ſedat. dolorē auriū mitigat. Ali­dicunt eiꝰ bibitas. 3. iij. venenoſas eſſe. ⁊ vt facilius teratur debet in ſole poni: ⁊ cum ſiccauerit remo uetur ⁊ ponitur in vmbra: ⁊ ſi ſol pro tempore nō eſt in teſta eum calefac. Radix eius cum paſſo po tui ſumpta vrinam mouet. Eſt enim virtutis mi­ctualis atqꝫ minus redarguentis: quapropter la­chrymis fluentibus ab oculis vel auribus: ⁊ ſimi libus fluoribus cum lacte cōuenit. miſcetur etiam collyrijs ⁊ auricularibus medicaminibus: vel in ore conſtitutis ſimilibus cauſis. eſt etiaꝫ prohibes violentie vexationem: quam greci crapulam vo­cant. guſtu linguam ſubmordet. ⁊ ſaliuaꝫ diu mul tumqꝫ inficit. Calefacit auteꝫ nimis: ⁊ deſiccat me diocriter. Et ideo ad digerendum aliqueꝫ habet ſenſum ⁊ modice ſtipticum: mitigans omnem do lorem collyrijs vel antidotis mixtum. Hec eadeꝫ dicit Serapion de mēte Dia. licet per alia verba Et idem Serapī. ſit medicina que dicitur croco­magna: que fit cum oleo facto ex croco: quando teruntur ſpecies aromatice: ⁊ fiunt inde trociſci. ⁊ melius ex eo eſt habens odorem bonuꝫ. ⁊ eſt in ea de mirrha temperate. ⁊ eſt graue ſubnigrum ha­bens in ſe non lignum. ⁊ quādo diſſoluitur eſt co lor eius ſimilis colori croci multum. ⁊ eſt leue. et eſt in eo amaritudo. ⁊ tingit dentes ⁊ linguam for ti tinctura. Et illud quod fertur de ſyria eſt ſicut dixi. Et virtus eius eſt: quia ipſuꝫ abſtergit obſcu ritatem viſus. ⁊ prouocat vrinam. ⁊ calefacit ⁊ ma turat. ⁊ ipſuꝫ aſſimilatur croco aſſimilatione pau­ca: quia in eo eſt de virtute eius. Et idem auctori. tate Humayn in de tyriaca. aqua croci prouocat vrinam. calefacit ⁊ maturat. ⁊ crocus facit accele­rationem partus. ⁊ corroborat multum animam. ⁊ de proprietate eius eſt ꝙ diminuit appetitum ci bi. ⁊ replet cerebrum. ⁊ obtenebrat viſum ⁊ ſenſus ⁊ aufert acetoſitatem que eſt propter appetituꝫ in ſtomacho illam precipue que facit appetitum. Et idem auctoritate Conſtātini: proprietas croci eſt ꝙ letificat adeo ꝙ occidit nimietas eius ⁊ quanti tas ipſius ad hoc ſufficiens eſt. 3. iij. potus ipſius colorem efficit bonum. Au lc. Reſoluit apoſtemata. ⁊ liniiur ex eo heriſipilla. facit ſodam. ⁊ ipſe nocet capiti. ⁊ bibi­tur cum rob ad ebrietatem. ⁊ eſt faciens ſomnum ⁊ obtenebrat ſenſus. ⁊ confert apoſtemati calido in aure. Abſtergit viſum. ⁊ prohibet fluxuꝫ ad ip­ſum. ⁊ valet ad pannum. ⁊ fit ex eo alcohol ad va rietatem acquiſitam in egritudinibus. Confortat cor. eſt letificatiuus. odorat ipſum pleureticus et freneticus vt dormīat: ⁊ proprie eius oleum. ⁊ fa­cit anhelitum facilem. ⁊ confortat inſtrumenta an helitus. ipſe quoqꝫ facit nauſeam. ⁊ deijcit appe­titum propterea ꝙ oppoſitus eſt acetoſitati que eſt in ſtomacho: ſed ipſe confortat ſtomachum ꝓ pter illud quod in ipſo eſt de caliditate et prepa­ratione et ſtipticitate. Et dixerunt quidam ꝙ