![]()
v̓o ſi appoſueris ſanabis ⁊ laſſa ⁊ putrida vlcera. Quidā v̓o ⁊ ſcīaticis bibe̓ id dant puluerizatuꝫ et ſiccatū. ⁊ qn̄ ſit naſcale cū eo ꝓuocat menſtrua. et qn̄ bibit̉ ꝓuocat vrinā. ⁊ ſi bibit̉ ex ſemine eius cū vino curat quartanā. ⁊ qn̄ bibit̉ eodē mō. lx. diebꝰ cōtinuis curat ſciaticā. ⁊ qn̄ fit emplaſtrū cū folijs eius ⁊ ſemine curat T Chypericū vrinam cōbuſtionē ignis. IA potatū ꝓuocat et ventrē ſtringit. Itē folia ⁊ ſuccus eius medet̉ dyſenterie ⁊ ſanguinis effuſioni. ramicē etiam curat herba fomento impoſita ⁊ cōbuſta ſanat. hec cau da caballīa dr̄ ab aliꝗbꝰ: ⁊ deſiccatiua eſt fortiter ſine mordicatōe. ad plagas aūt magnas cātaplaſmatibꝰ impo ita vtilis eſt. ⁊ gluctinat neruos incī ſos. facit ⁊ ad eos qui ſanguinē vomūt. ⁊ ad fluxū ſanguinis mulieꝝ: ⁊ ad dyſentericos ⁊ diariam: ⁊ ad oē rheuma ventris fortiſſimū adiutoriuꝫ eſt: ſi ip̄a herba cū aquā aut cū vino bibat̉. ſuccus autē eius ad fluxū ſanguinis de naribus: ⁊ fluxū vētriſ cū vino auſtero potui dat̉: febrientibꝰ cū aqͣ. Pau lus: vrinā ꝓuocat. epar ⁊ renes mundificat. femo rū dolores curāt. vulnera deſiccat. venenū ſuꝑat. cataplaſmatibus celeriter vulnera ſanat. Imair .i. ſicomorus. Inractus .i. mire mitigatiuuꝫ. Inſana herba .i. iuſquiamus. Intrago .i. paritaria. .i. viſcum. Iranotitis.i. d̓ormire facientibus cantilena. Iſaceſis .i. ſiler. Iſatis.i. aluta alupiſion vel piſon qͣ tinctores vtū tur: folia ſil̓ia plantagini: ⁊ eſt herba qua tingitur blauetum: ⁊ vocatur blauum. Iſcas .i. ficus ſicce. Iſcades idē qd̓ ſupra. Iſcahas idē qd̓ ſupͣ. Iſcara.i. matrix mulieris. Itas.i. viſcum. Itbaida.i. poliū minus. Itramībꝰ.i. veſtibꝰ. Iealion .i. matris ſiluia. Ieafidon .i. vmbilicꝰ veneris. Iean.i. epatica. Ieum. i. nux. Ieumbaue .i. nux muſcata. Ieum caligenc .i. nux auellana. Ieum methel .i. nux methel. Ieum alkey .i. nux vomica. Ieumal. i. praſſiū. Ieuers.i. panicum. Ieuhuers idem quod ſupra. Ieuſir vel ienſir .i. opoponax. Iebaron .i. barba iouis. Iebacion idē qd̓ ſupra. Iebaſoli.i. litium. Iebaſion .i. melon indus. Iemeri.i. flos mali granati ſilueſtris. Iemarion idem quod ſupra. Ieran .i. criſta galli. Ieranan idem quod ſupra. Ieramē .i. artemiſie radix. Iera.i. ſacra inde hīera pīgra.i. ſacra amara. Ierax .i. auſtur vel ancipit̉ Ierad .i. locuſta. Ieramia .i. radix artemiſie. Ierobotana.i. ſacra: ⁊ eſt herba que vocat̉ centrū galli: vel berbēa: ⁊ ſcribit̉ ꝑ. g. ꝓ qͣ. l. l. gerobotanū Ierir.i. eruca. Iergir idē qd̓ ſupra Ierniſeſum .i. vua lupina. Ierodhe .i. panis valde moll̓. Ierobulbum .i. bulbus agreſtis. Ierobalni.i. iudaica Ieſar.i. vua vulpis. Ieſcar.i. cū hō ſtat oculis aꝑtis ⁊ nō mouet eos. Ieramn .i. cretamus marinꝰ. Ierainon idem quod ſupra. Ietablon .i. praſſium. Ietarac ē nomē generale oīuꝫ. vij. ſpēꝝ titimalli. Ietena eſt ſpēs lacticinij famoſi ⁊ mortiferi. Ietua ē nomē generale omniū ſpecieꝝ titimalli. quas Diaſ. deſcribit qͣꝫuis Io. Sera. vij. caº. de la xatiuis ſimplicibꝰ dicat ꝙ eſt ſpecies mezereon. Iegac.i. baucia vel daucus agreſtis. Iegari idem quod ſupra. Ieberne .i. mandragora. Capay2. ara. gre. cuſſus: latine Eblectꝰ volubilis. .ſ caº. de volubili. volu IO. MEI. bilis plures ſunt ſpe cies. vna eſt que dr̄ funis arboꝝ: cuius flos eſt albus ⁊ eſt ſicut tuba: ⁊ hꝫ lac: ⁊ vocat̉ volubilis ma gna. ⁊ eſt alia cuius rami repunt ſuper terrā ⁊ ſu per ramos plantaꝝ: que folia ⁊ flores hꝫ minoreſ ⁊ dr̄ volubilis parua. Et eſt alia ſpecies eius hn̄s folia ſubalbida ⁊ lanuginoſa: ⁊ hꝫ lac. ⁊ eſt ſpecies alia aſꝑa habens folia ſicut ſunt folia citrulli: cuiꝰ flos eſt ſicut ampulle adherentes ⁊ vocatur lupu lus. ⁊ eſt quarta ſpecies eius: cuius radix eſt ſicut feſcireſin ⁊ magis groſſa: īmo eſt groſſitudo eius in modum cucurbite maioris. ⁊ eius ſtipites eleuantur ſuper radicē ſuā circiter cubitos duos. ⁊ folia eius ſunt ſtricta parua in modū ſagitte ala te: que ex leui cauſa fluunt: ⁊ habet lac: ⁊ vocat do minus lacticiniorum. Et ex ea fit ſcamonea: qd̓ in uenies ſi. l. l. ſcamonea. Melior duaꝝ ſpecieꝝ pri marum eſt magna habens folia in modum ſagitte alate. melior eſt que oritur in locis tēperatis re motis ab exceſſu. Inquit Diaſ. magna eſt equalis declinat tamen ad caliditatem. ⁊ eſt ſic. in ſecūdo. ⁊ eſt reſolutiua: maturatiua: aperitiua: abſterſiua ⁊ ſolutiua. lanuginoſa v̓o ca. eſt in exceſſu vlcerati ua ⁊ inciſiua. Sagittalis v̓o cal. eſt ⁊ ſic. in ſecūdo gradu. Et dixit Gal. in principio tertij. lac v̓o eiuſ in fine tertij: ⁊ eſt acris vlceratiua. ⁊ eius acrimonia non eſt in vehementia lacticinij maioriſ. ⁊ ē in qualibet eius parte plante acuitas: ⁊ ſeroſitas: ſed plus ī lacte ipſius. ⁊ eſt in ea abſterſio ⁊ reſolutio ⁊ iſta eſt ſcamonea. lupulus v̓o eſt equalis ad frigiditatem declinans. ⁊ dicit̉ ꝙ eſt in principio prī mi: ⁊ eſt verius. eſt aūt ſedatiuus doloꝝ calidorū extinctiuus inflammationuꝫ: ⁊ lenitiuus. Rectificatio magna aperit orificia venarum: propter qd̓ miſcendum eſt ei aliquid ex draganto ⁊ maſtice: ⁊ rectius qd̓ vigorat operationē eius eſt aqua caſei cū ſpica ⁊ maſtice. Ex ſagittali aūt non ꝓpinat̉ ad ſoluenduꝫ niſi coagulum eius: ⁊ eſt ſcamonea 