prohibet vlcera fraudulenta que fiunt in ano et īalijs mēbris qn̄ miſcetur cū lacte: et fit inde licinium ⁊ adminiſtratur. ⁊ qn̄ admiſcetur aceto ⁊ oleo⁊ fit linimentum in prīcipio formice aufert eam ⁊empetiginem. ⁊ miſcetur cū adipe anceris et porci ⁊ curat vlcera facta ab aduſtione ignis: ⁊ ſciſſuras pedum que fiunt a frigore. ⁊ qn̄ miſcet̉ cū pr̄ce curat concuſſionē auriū. ⁊ qn̄ miſcetur cum vinō dulci et diſtillatur ī aurē: confert dolori eiꝰ. qn̄admiſcetur cum chimolea ⁊ oleo rō. ⁊ liniunt̉ cūeo apoſtemata ca. māmillarum que fiunt poſt ꝑtum: ⁊ confert eis. ⁊ ipſū admiſcetur cū medicinisconferentibus pulmoni et emplaſtris reſoluentibus apoſtemata interiora. ⁊ qn̄ bibitur cōfert ſputo ſanguinis et diſſoluit phlegma: ⁊ aufert triſtitiam et auget memoriā. ⁊ qn̄ bibunt de eo ſani paꝝmeliorat eos: ſed ſi nimis cuꝫ vino biberīt: inducitmaniam: ⁊ amplius cum vino occidit. et comburitur olibanū qn̄ accipitur fruſtum ex eo et incedit̉⁊ inflāmatur et ponitur in teſta ſubtili: ⁊ cōburit̉.⁊ qn̄ cōburis eum oportet ut cooperias cū aliquoalio uaſe: qꝛ facit cum hoc ꝙ nō incineratur. Cortex libani facit fumuꝫ boni odoris. et ſubſtātia eiꝰeſt groſſior ſubſtantia olibani. ⁊ ſapor eius eſt ſtīpticus māifeſte. Et uirtus eius eſt que deſiccat deſiccatione forti quouſqꝫ ſit in fine tertij gradus. ⁊nō ſunt in eo acuitas et mordicatio manifeſte ⁊ cōfortat et abſcindit fluxū ſanguinis per ſputū. ⁊ corroborat ſtomachū laxatum. ⁊ confortat et conuenit fluxui ſāguinis uentris et vlceribus īteſtinoꝝ.Et olibanum ſimiliter facit hoc iuuamentū: niſi qꝛcortex eius in hoc ē fortior propter uirtutem ſueſtipticitatis. valet enim cortex fluxui humiditatuꝫmatricis antiquarū qn̄ fiunt naſcalia cū eo. ⁊ confert ad abſtergendum maculas et cicatrices. ⁊ cōfert limpitudini. Fumuſ olibani ita colligitur: accipe de olibano cum forficibus paruis: ⁊ incide ⁊ inflāma in lucerna: ⁊ pone ipſuꝫ in uaſe ex terra noua vitreatro: deinde cooperi cū vaſe eneo habēteorificiū mundū bn̄ purgatum: ⁊ interpone labijsvaſorum ab vno latere aut duobus lapillū groſſitudinis quattuor digitorum hn̄tem: vt poſſis aſpicere olibanum et uidere ſi comburitur: ⁊ ſi flamma eius attingit vſqꝫ ad orificium vaſis. fit etiaminde introitus per quem intromittere poſſis fruſtū aliud olibani anteqͣꝫ extinguitur primuꝫ penitus extinctiōe cōpleta. et facias hoc quouſqꝫ hēasex ſumo quantū vis. Et tu quidem lini coopertoriū eneū exterius linitū limitiōe continua cū ſpongia madefacta ī aqua frigida: qꝛ qn̄ facies hoc nōcalefiet calefactione forti: et coadunabitur fumusvnus ſuper aliū. ſi vero non faceres hoc: conuerteretur fumus qui aſcēdit ad coopertoriū inferius:⁊ miſce̓tur cū cineribus īferioribus olibani. In cēde ergo ex olībano qͣꝫtū uolueris et collige fumūeius ẜm diſciplinam quā monſtraui tibi. Cineresaūt collige per ſe et pone ſemotim. Et idem auct.Gal. virtus fumi olibani eſt calidior et ſiccior uirtute olibani: quouſqꝫ reponatur in tertio gradu:⁊ abſtergit et replet: ⁊ mūdificat vlcera oculi quēadmodū facīunt fumus mirrhe et ſtoracis. ⁊ ideꝫauc. Diaſ. fumus olibani ſedat apoſtemata oculi:⁊ abſcindit curſū humiditatum ad ipſū: ⁊ mundificat vlcera eius: ⁊ generat carnē ī vlceribus ipſiꝰque dicuntur chilomata: ⁊ ſedat apoſtemata quefiunt ī eo que dicūtur kanri. fumus aūt mirrhe etſtoracis eodeꝫ mō colligitur: et ualet ut ſupra. Etidē auc. Aben meſuay. olibanū deſtruit phlegma.⁊ aufert triſticiam. ⁊ confert cordi. ⁊ auget in memoria. Auic. de viribꝰ cordis dicit ꝙ cōfortat cor.Roras Paulus cap. de dolore capitis. comedat inquit roras.i. mala granata ⁊ cetera.Roraſtrū eſt ſmilax apud Diaſ. ⁊ apud kiranidāzinilax vocatur. Pli. inquit. ſmilax: quam nicophoros cognominamus.Roab ara. dactili: qui ⁊ thamara uocātur: ⁊ alijspluribus modis ẜm diuerſitatem ſpecierum eoꝝex parte maturitatis formarū ⁊ regionum etiamnominantur.Roſa quid eſt: le. harel.Roſa gariofilata quid eſt: le. quod ſupra.Roſa regis.i. flos ſtafixarie.Roſa aſinorum.i. flos peonie.Roſa vinee.i. flos ſpine albe.Ros ſyriacus expoſuerunt quidā ꝙ eſt flos ornī:⁊ non dicunt quid ornus eſt. ſed ros ſyriacus ē ſumach. vide ꝙ ubicunqꝫ ī libris de greco trāſlatishētur ros ſyriacus: ī arabicis eiſdē locis et caſibꝰhētur ſumach. Nam apud Diaſ. in capi. de origano vbi eſt ros ſyriacus: in Serapione eodem locoex uerbo Diaſ. hētur ſumach. Item ī capi. de moris vbi dicitur ſicca et trita ponuntur ī loco rorisſyriaci: ī Serapione eſt ſumach. Iteꝫ īuenitur ſyrupus de fructibus in. vij. Io. Serapionis: cui ſimilis inuenitur apud Plin. ⁊ Diaſ. ⁊ ubi ille hꝫ ſumach:iſti habent ſyriacus.Roſa zamen.i. flos maluauiſci.Roſa ſeni.i. veſum.Roſa perſica.i. rubea: qm̄ a perſia hūerūt ortum.Roſa canina eſt plāta in cuius radice naſcit̉ quaſi fungus: ex quo fit hypoquiſtidos: qui fūgus vocatur arabice tararib. ⁊ planta uocat̉ barba hircina. ⁊ eſt alia ſpecies rōſe canine: que uocatur roſago.idem qd̓ ſupra.Roſa agreſtisRoſa marina quid e. l. laieralmarien.Roſago planta eſt que ponitur in antidotario vīrili ī potione ad ſcrofulas: ⁊ eſt ſpēs rōſe canine.Roſaidicos ſiue reſtidicos Paulus cap. de amiſſione memorie admiſcentes īquit īfrigidātia ⁊ ſiccantia ut roſaidicos et mirſine et cetera: puto ꝙ ēſumach.Roſaros.i. ſturnꝰ auis. Roſaceū.i. oleū roſatūRoſata.i. antidotū ex rōſis.Roſilo.i. ariſtologia.Roſilioidem qd̓ ſupra.Rōſiliab.i. amīdū.Roſo. i. mala granata.Roſoiidem qd̓ ſupra.Roſtodor.i. bedeguar. Roſum.i. almea.Cap. 610.B 3
