![]()
11C eodē loco: aqua cocta minoris īfla Utionis ⁊ velocioris deſcenſionis. eodē loco: aqua pluuialis ⁊ ſpāliter q AA lC. ī eſtate colligitur: ⁊ cum ſunt tonitrua eſt intra meli I ¶ eodem loco: aqua pluuia ores aquas. U ¶lis impedit pectꝰ ⁊ vocē. eodem loco: aque puteoruꝫ Auicenna: deteriores aque ſunt. eodē loco: quedā aque generāt phleg Aū lC. ma. ⁊ quedam cholerā. eodem loco: aqua paluduꝫ AulceNā. eſt ſplenis ⁊ hydropiſis. ¶C eodē loco: aque non currentes quocū UI.qꝫ modo fuerint nocent ſtomacho. eodē loco: aqua ca. corrumpit digeſti Au lic. onem. ⁊ non tollit ſitim illico. eodē loco: aqua multū ca. iuuat ī coli Au lc. ca ⁊ ſplenis ventoſitate. eodem loco: jprimo cano AI IC. aq̇ non nutrit. UIII. ne fen. i. do ctrina. iij. ca. iiij. aqua dꝫ exhiberi materia exn̄te di geſta ⁊ vir I vi. terapentice cap. ij. aqua te tute forti. Apida facit nauſeam. primo canone fen. tertia doctrina ſecun AAl. da cap. viij. aqua multum ca. cōſtringit cij g vij. tera. ca. ij. aqua. ¶ eodem tꝫ. MAl. fri. nocet defectis. AL. loco: aqͣ tepida mollit corpus ⁊ humectat: ⁊ delectat. eodē loco: natās īmoderate ī aqua alu Mal? minoſa conſtringit cutim: ⁊ trāſpiratio nes intus cōſtringit ⁊ ſi ſūt fumoſe: generāt febrē. ij. de ac. ⁊ mor. ca. i. multi in frigī. aqua Mal: balneati mortui ſūt an̄qͣꝫ domū venirēt eodē li. ca. iij. aqua frigi. conueniens eſt M eholericis tepone ſaniqtis ⁊ iepore eqpi tudinis: et hoc ſi fuerint cōſueti corpori īſueto ne quaqͣꝫ dare: niſi prius venerit ad ſanitatem. viij. tera. ca. iij. ſi timeas dare aquaꝫ frī. M cōporibꝰ cholericis ppter īcq̄ſuerudinē ſuadeo ꝙ non A ¶ primo canone fen. ij. ca. debeas dare. UULtxvi. doc. ij. Terree aq̄ ſplene reſoluūt: ⁊ non coire volētes adiuuāt: ⁊ ae ree corruptioni complexiōis vtiles exiſtunt. ſ cap. de aqua. aquarū oīuꝫ natura frī. Mlan t ē ⁊ hū. aqua que de lapide emanat le uior ⁊ limpidior ē: ventrē et vrinaꝫ procurat. Aqͣ que de paludibꝰ argiloſis emanat grauior ē aqua cocta ſalutē corporis operatur: ⁊ multū medetur. Et qꝛ ī oībus infirmitatibus aqua ē neceſſaria: int̓ oēs aquas pluuialis aqua optima ē et leuis ⁊ dul cis: ⁊ facile digeritur. cito.n. calefit: ⁊ cito īfrigida tur. de fontanis aqua eligitur illa que ad ſolis ortū tendit et meridiē: ⁊ de montibus caluis exit: hec.n. propinquat pluuiali. que uero cōtra occidentem currūt et ſeptētrione peſſime ſunt. aque petram in veſica et renibus creant ⁊ mulierē ſterilē faciunt: ⁊ corpori torporē et rigorē nimiū. menſtrua ſtrin gunt: īhibetes egritudini ſudorē prorumpere vel fluxū ventris T C ca. de aqua marina ẜm uel nauſeaꝫ. ☞ IAIt tranſlationē grecā. Aqͥ marina virtutē hꝫ vīſcidā ⁊ termāticam: ⁊ cacoſto maticā. ventrē turbat. phlegma deponit. cholera vero facta et fomēto adhibita apoſtemata de alto educit ⁊ matureſcit. duricies ſpargit. oībus diafo reſim preſtat. neruorū cās cōponit: permonibꝰ nō vulneratis opitulatur. cata plaſmatibꝰ neceſſarie miſcetur. malagmatibus et medicaminibus nobi libus additur. diaforeticis qͣꝫmaxime īpetiginibus adhibetur. tepida laterū tortiōibus accepta preſto lat̉. ⁊ zernas ſcabies ⁊ prurigines fomēto adhibi ta tollit. lendines capitis purgat. tumorē māmarū cōpeſcit. ⁊ ſimiliter adhibita liuores corporir emē dat. morſibꝰ venenatꝭ occurrit. frigoribꝰ opitulat̉. ſpalāgionū ⁊ ſcorpionū ictꝰ vl̓ aſpidū nō admittit. calida adhibita corpꝰ extenuatū reficit. lauachris vtilit̓ adhibet̉: que lauachra hydropicis ⁊ cepha largicis ⁊ ſurdis opitulat̉. ſi ſeruata fuerit aqͣ ma rina bronum nō colliget. multi uero coquūt aquā marinā: ⁊ ſic reponunt ad purgatione dātes ſolaꝫ ⁊ cū pauca puſca ⁊ cū muſco ⁊ cū oximelle: ⁊ poſt purgatione datur iuſcellum galline aut piſcium: ⁊ tēperat viſcitudinē eiꝰ. inuenitur aqua ſulfurea aluminoſa ferrea: que hn̄t virtutē eoꝝ a quibꝰ reci piūt denomīationeſ: quas virtutes inuenies ī pro prijs litteris. Ydrorodino .i. aqua roſata. ydrorphalos .i. humiditates capitis. .i. cacolla maior. Ylabee Ymonedea .i. peliculoſa ſubſtantia. Ynos.i. vinum. Ynomel i. vinum ⁊ mel. Ynoſbatos .i. cappara. Cap. 708. il ē ſuc Poquiſtidos cus ei qd̓ oritur ad pedē roſe canine vel bar be hircine. l. l. ciſſos. Diaſ. ſtrīgit.n. ve hemētiſſime: vnde vētris ꝓfluum et ſāguinis abū dātiam reprimit ſine mora. ſūt aūt due ſpēs eius. vna ē flaua.i. ſubruſa: ⁊ alia alba: quas greci ypo quiſtidos vocāt: eo ꝙ ī radice herbe dicte naſcat̉: vt apparet ſimiliter ī. l. ciſſos: cuiꝰ ſuccꝰ expͥmitur ⁊ reponitur: valet ad eandē ad que liciuꝫ ⁊ acacia. Paulus. fri. ē ⁊ ſic. ī tertio gradu. Ypothimia quid ē. l. l. glaucoma. Cap. 709. id eſt līgua Pogloſſos equi: ei uo catur alio nomine myrta agreſtis. Frutex ē myrte agreſtis ſimilis: folia Olaſ: hn̄s minuta ⁊ comā ſpinoſqꝫ: que ſo lia ī ſūmitate ſūt ſicut lingua cum ramulis mino ribꝰ circa eadē folia: hanc perhibent multi collo lī gatā dolorē capitis tollere. malagmatibꝰ miſcet̉. Ypoquiſtidos .i. ſaluia. Ypoſtaſis ē ſedimē vrine. ⁊ dr̄ ypoſtaſis ab ypos qd̓ eſt ſub ⁊ ſto ſtas: īde ypoſtaſis.i. ſubtꝰ ſtās. .i. cauda equina. Ypoſeta .i. humores īfluentes Ypotiſſis .i. feniculs ruſticꝰ. Ypomaratron Ypoſaſeſ.i. phlegmagogū: e ē qd̓libet ꝑhlegmatꝭ 