Seite
aliquā non ſit facta licet illi venienti teneri poſſit ad expen­ſas ⁊ ītereſſe vt ibi ſatis ſcripſi. Tertio inducit̉ dec. cū di lecti eo. ti. vbi compromiſſarius ꝙ non ex forma mandati ſe­nuda volūtate ſcrutatus eſt vota compromittentiū illa non habet ſeꝗ neceſſe. Quarto inducit̉ lex tutori. C. de nego. ge. per quem patet ꝙ in volūtarie gerente alterius negoti­ſufficit ꝙ aliꝗd fecerit ad amici commodū non ſic in illo qui gerit neceſſario vt tutor vel curator in ꝗbus requiritur ple­na geſtio. ſuper quo vide ꝙ ſcripſi de procura. non iniuſte. i. fi. Dicit ergo doctor ſatis eſſe ſtudentibꝰ ꝙ in paucis ſuo la bore conſuluit qui contentari debent de gratia ſibi facta. vt eccle. bene. c. vni. potiſſime qꝛ ⁊ ſine aſſignatione predicta ip ſum diſputare eſt ꝗd perfectum ⁊ vtile ⁊ licet qn̄qꝫ gratio ſe facientem penitere de īſtitu. cum veniſſent. Quīto īdu cuntur leges. C. de excu. tuto. volūtarie tutele munera priu­legijs non derogant. C. de his ꝗ ſpon. m. ſub. l. ij. ⁊. iij. C. de ep̄i. ⁊ cle. autꝭ. preſbyteros.i. Item ſublata perſonali rema­net hypothecaria vt h̓ nō. per que concluditur ꝙ licet diſpu tauerit remanere priuilegium non tradendi facit qd̓ ſcrip­ſi poſt Compoſt. de conſti. cum acceſſiſſent qui tenet hāc eē regulam ꝙ vnico actu priuilegiū non tollitur contraria ſūt ſpecialia propter conſiderationē odij vl̓ fauoris. In con trarium inducitur qꝛ diſputare ⁊ tradere aut dices eſſe cōne ra aūt ẜm acceſſoriū primi aut duo ſeparata. primis duobus caſibus ex quo alterum apprehendo renunciaui priuilegio .ſ. diſputando tenet̉ reliquum.ſ. ad traditionē ſiue illud di cas connexū ſiue acceſſorium. primū patet. sͣ. de conſti. tranſ­latio. iij. q. vj. hec quippe. lxxxj. di. tantis. fa. de preſcrip. cū ex offi. ſcd̓ꝫ patet hic cum cor. ⁊ sͣ. de no. oꝑ. nūcia. cum ex iniun­cto ⁊ ꝙ no. eo. li. de reſcrip. c. j. in glo. ij. Unico ergo actu ſi­perditum priuilegium vt pre. decre. cū acceſſiſſent de prebē. pro illorum. C. de iure do. impe. l. ij. quod de facili perdit̉. C de iure aure. ānu. l. j. ⁊. ij. C. ad. l. cor. d̓ fal. ſi ꝗs d̓curio. ex fcō meo ius meum perdo. ff. de diuor. l. fi. vnde ⁊ ſel̓ agnoſcēdo iudicium ꝗs renunciat excuſationi. ff. de va. ⁊ excu. mu. l. pre­tor.§. ſi poſt. Tertio caſu cum dicis illa duo ſeparata ergo te net̉ trade cū ſuꝑ traditione priuilegiatus nō fuerit ⁊ ipſorū cā ſit diuerſa. nā primū preſentibus tm̄ diſputātibus ⁊ audi­entibus proficit. ſecundū etiam abſentibus ⁊ poſteris. priu­legiatus ergo ſuper diſputationis labore contra vtilitatem preſentium nō propter id pͥuilegiatus eſt cōtra actus memo riam ⁊ vtilitatem poſteruꝫ vt infra dicet̉. Scd̓o inducit̉ contra doctorem qꝛ ex quo poſuit principiū ⁊ finem ponere debuit. de cōdi. j. nullus ep̄s. ⁊ dꝫ aut totū ager̄: aut nihil de cōſe. di. ij. cōperius ſicut de pupillo dicit̉ circa noīa per tuto res data. ff. de admi. tu. cum queritur. imitetur ergo doctor creatorē ſuum qui non nouit opus imperfectum de bap. ma iores. verſi. ſed adhuc. Tertio contra doctorē īducit̉. C. de his ꝗ ſpō. m. ſub. l. j. li. x. ⁊ quod ibi in rubrica no. vetera ni enī qui cū poſſent vti immunitate paſſi ſunt ſe in ordine de curionū eligi ad excuſationē non redeunt ⁊ muneribus fun gi coguntur vt ibi. ff. d̓ priui. vetera. l. vlti. Fortius ergo iſte qui ſeipſum poſuit in ordine diſputātiū excuſatione nō vti­⁊ ad perficiendū munus artatur. Quarto cōſtat ꝙ mul ta ſunt a pͥncipio volūtaria que ſi īchoent̉ eorū proſecutio ē neceſſaria hinc eſt ꝙ heres qui accuſauit occiſorem defun­cti illo abſoluto non tenet appellare. ff. ad ſilla. propter vene­ni in fi. ſi tn̄ appellauerit tenetur proſequi. C. eo. ti. l. minori bus ⁊ ſic ſoluitur dictarū legum contrarium ī pre. l. propter. Quinto conſtat ꝙ quis ad īcerta nō tenetur que tamē ſi aggreditur omnē incertitudinem tollere debet vnde non te net̉ quis agere nec in cauſa propria appellar̄ ſi tamē agit per ſonali vel appellat ante ſententiam debet exprimere cauſam vt tollatur incertudo de li. ob. c. fi. de ap. vt debitus de elec. vt circa. sͣ. eo. lib. Cum ergo ſtatutū de tradendo cōtra ince­titudinē ſolutionis ſit factū vt eius certitudo per poſteros haberetur tradere tenebat̉ ex quibus ⁊c̄. Pro ſolutiōis veritate videnda aduertendū eſt ꝙ queſtio non proponitur de doctore nō incluſo ſtatuto puta non legēte vel viatore ꝙ cum ſtatuto ligatus non fuerit dici nō pōt ꝙ diſputando re nūciet priuilegio ⁊ reſubmittatur ſtatuto ⁊ ī tali procedunt que pro doctore ſuperius ſunt inducta. Item nō proponitur queſtio d̓ priuilegiato in duobus vt nō teneatur diſputare ⁊ ſi diſputauerit non teneatur q̄ſtionē tradere qꝛ tunc nullum dubiū ſed proponit̉ in illo qui tenebatur diſputare ⁊ trade re ſed ꝑ priuilegiū eximebatur ab onere diſputādi. ⁊ per cō ſequēs vel tacitū ⁊ ab onere tradēdi ꝑꝑ impoſſibilitatē que impoſſibilitas ceſſat eo diſputante: ⁊ illd̓ cōſequēs: vel taci­tū ſicut orit̉ ſic ⁊ tollit̉ ꝑ. l. iij. C. ſi pen. ap. mors interuenerit ⁊. C. ſi reus vel accu. l. vlti. per qͣs pꝫ ꝙ ſi dānatus d̓ crimine ꝗ appellauerat mortuꝰ ē appellatione pēdente ſi bona non expreſſe ſꝫ tacite dānata erant ex qͣlitate crimīs extincta ca crimis ꝑ mortē extincta erit ēt cā bonorū. ſed ſi nō tacite vl̓ ꝑ cōſequentiā ſed expreſſe fuiſſent bona dānata lꝫ extincta eſſet cā criminis remanet q̄ſtio ſuper bonis ꝑ quas leges ⁊ ea q̄ notantur d̓ cle. cōi. qd̓ a te. ⁊ ꝑ. l. iij.§. ꝗ hꝫ. ff. d̓ ſerui. vr pre. ⁊ ꝑ hanc regulā dico doctorē de quo q̄rit̉ ī ſtatutū īcidiſ ſe. lex volūtarie vt ibi no. in. l. j. ⁊. ij. glo. n̄ obſtat ſed facit ꝓ­munꝰ.n. tutele volūtarie ſuſceptū lꝫ n̄ p̄iudicet qͦ ad alia mu­nera quo ad illd̓ p̄iudicat ⁊ ad inuētariū tenebit̉ ⁊ ad reliqͣ tutorū onera. ⁊ obligata erūt ipſius bōa. ſic ēt rn̄det̉ ad. l. ij. ⁊. iij. C. de his ꝗ ſpō. ⁊ ad auc. preſbyteros. ij. C. de ep̄i. ⁊ cle. ad id qd̓ dr̄ iſtū feciſſe gratiaꝫ. rn̄detur ꝙ nō ꝓprie fecit gra­tiā ſꝫ renunciauit gr̄e ſibi facte quo ad iſtum actū. ꝓprie enī faceret gratiam alias nō īcluſas de quo ſupra dixi. Etus legitimi. l. vt dixit Io. mo. actus de potētia egreditur. ⁊ ideo dicit̉ effe­ctus potentie. Legitimū āt dicit̉ qd̓ obuenit vel firmat̉ a lege. ff. de ver. ſig. l. lege obuēire. Ex qui bus ꝯcludit̉ ꝙ actus.i. effectus potentiarū lege velati vl̓ ap probati nō recipiūt diē vel conditionē contra ſubſtātiā vel nam ipſorū actuū īmo adiectiōes qͥ tales ſunt īficiūt ipſos actus hoc pꝫ in matrimonio de cōdi. appo. c. vlti. ⁊ ſic oꝫ ītel ligi hāc regulā aūt eā reſtringi ad certos actus vt ſic regula in cōtrariū maneat vt dicā ſuper glo. neqꝫ diem heredis. in ſtitutio nō recipit diem certā. ff. de heredi. inſti. l. hereditas. inſti. de heredi. inſti.§. heres in diē recipit tn̄ cōditionē. Iteꝫ diē incertā. ff. de here. inſti. l. ſi quis inſtituatur ⁊. l. ſi ſub con ditione. ⁊. l. qui filio ⁊. C. de here. inſti. l. extraneum diuerſi tatis rō vt dicit Dy. qꝛ qd̓ in ſe non recipit diuiſionem ī pa­tes nec recipit diuiſionē in ꝑtes tēporum ⁊ ecōtra. ff. d̓ teſta. mi. l. miles cū herede.§. qd̓ diximus ⁊ de vſufruc. l. vſufru ctus ⁊ ab initio. ſꝫ īſtitutio heredis nō recipit diuiſionē in ſe­qꝛ nō poteſt ꝗs pro parte decedere teſtatus īmo cā teſtati trahit ad ſe cām inteſtati. ff. eo. l. ius noſtruꝫ. vnde limitatio tꝑis habet̉ pro nō adiecta ⁊ valet inſtitutio ꝓ toto tēpor̄ vt in pre. l. hereditas ⁊.§. in diem. vbi v̓o ſit inſtitutio ſub condi tione vel in diē incerta que ſimilatur conditiōi horū euētus trahit̉ in tp̄s retro. ff. de teſta. mi. l. qd̓ dr̄. ⁊ ideo non videtur pro ꝑte inteſtatus ſꝫ in toto teſtatus cū euenit dies vel con­ditio. Prima glo. dicit vnde ſumpta fuit ⁊ ponit exem pla. ſcd̓o ſignat ſucceſſiue ſex cōtraria ⁊ ſoluit. tertio oſtēdit regulam iuris cuilis cautius formatā. In. j. glo. ibi actus legitimi ſequit̉ ꝙ non recipiūt diē vel conditionē veluti emā cipatio acceptilatio hereditatis aditio ẜui optio tutoris da­tio in totū vitiat̉ per tēporis vel cōditionis adiectionē ⁊ ibi hec venditio vēdit dn̄s ſeruū ſub conditione ſi rationes ipſi us arbitrio cōputauerit. In glo. j. ibi exemplificat ⁊ po­nit ēt Dy. exemplū in auctoritate tutoris q̄ ſi interpōatur ſb̓ conditione interpoſitio ē nulla. ff. de auc. tu. l. ⁊ ſi conditio­nalis. ⁊ ibi ſecus. quare ſecus no. C. de teſta. tu. l. j. vbi duas rationes reddit glo. additur tertia qꝛ obmiſſuꝫ a teſtatore propter diem vel conditionem ſuppleri poteſt per iudicem quod non ꝯuertitur ⁊ ibi ſatiſdederint tenet Tan. vt refert Bar. in veneriali. xxxvj. ꝙ etiā in collatione eccleſie hec cō­ditio poteſt apponi licet per ſubditos apponi non debeat d̓ hoc. viij. q. iij. in ſumma. Dama. in qōne. vj. de preben. dicit hanc conditionem indebita cum ſatiſdatio nō debeat exigi­niſi a ſuſpecto. xxviij. di. d̓ ſyracuſane qꝛ vero ī tutore datiuo Mer. Io. and.