Seite
ſubintelligitur. ideo non eſt conditionalis. Item dictum Tan. cum datur tibi eccleſia ſi debita eius ſoluas. vide ī ſpe ſuper rubrica d̓ re. permū. verſi. ſi adhuc querit̉. ⁊ ibi ſtrictiꝰ dixit ⁊ ad illos caſus reſtringenda ē regula ẜꝫ Dy. vt ſic ge­neralis regula remanet in contrariū vel intelligat̉ de die vel conditione cōtra ſubſtantiā vt in prī. dixi ⁊ ibi vēditio Dy­alle. inſti. de contrahē. emp.§. emptione. ff. de in diē adiec. l. ij. de peri. ⁊ cō. rei ven. l. neceſſario ꝓ ēptore. l. ij.§. ſi ſub cō ditione. vnde ſocietas locatio madatum ⁊ ſimilia que ſunt legitimi actus eſt ꝙ conditionem ⁊ diem recipiūt. Eſitationis cuiuſdā quā paulo poſt doctoratus mei primor dia diſputaui articulus vnus ponetur ſuꝑ regu­la ſel̓ deo. alius autem erat. an ex cauſa poſſet pe pa diſpenſatiue cōcedere ꝙ matrimoniū cōtraheretur dura turū ſolū quouſqꝫ filiꝰ maſculus ex matrimonio haberetur: Ne mirāda ſit queſtio: ſcias ꝙ rex antiquus habēs vnicum filiū mōachum petebat a papa vt cū illo ꝙ matrimoniū poſ ſet cōtrahere diſpenſaret aut ſimpliciter aut ad tēpus vt sͣ. quia de ſecundo dicebatur plus filius contētari. Hic pri mo ad negatiuā faciam quattuor demōſtratiōes. qͣrū primā per quattuor ſimilia roborabo vbi tres opi. adducā. Scd̓o ad affirmatiuā ſeptē rōnes inducam. Tertio ſolutionem pa pe reſeruās tria ſubmittā. Primo allegatur ꝙ non ꝑꝑ duo incōuenientia. primū ꝙ cōtraheretur ad tempus. ſcd̓m qd̓ diſſolueretur iam cōſūmatum ꝑ copulā. contra vtrūqꝫ ē diffinitio matrimonij qua dicimus ꝙ eſt maris ⁊ femine con iūctio indiuiduā vite ꝯſuetudinē retinens. xxxvij. q. ij.§. j. ff. d̓ ritu nup. l. i. facit. ff. de iur. do. l. i. hic autem eſt duidua etiam ꝓpoſito ergo non eſt matrimoniū nec mirū qꝛ et hereditas non datur ad tēpus vt sͣ. dixi nec lex recipit filios tempora­les. ff. de adop. ſi tibi. alias incipit queſitum nec libertas da­tur ad tempus. ff. de ma. teſ. libertas. ij. nec ſpūale matrimoni um contrahitur. lv. di. precepta de tranſla. quāto. idem ergo in carnali. quod eſt expreſſum. xxxij. q. ij. ſolet ⁊. c. aliqn̄. ī tm̄ ꝙ conditio que facit matrimoniū temporale vitiat cōtractū qꝛ contra eius naͣm de condi. ap. c. fi. Secundo euange­lium Math. xix. prohibet ſeparari per hominē cōiunctos a deo.xxvj. di. deinde cum concor. ſed papa contra euāgeliū non diſpēſat. xxv. q. j. ſunt quidam qꝛ nec angelus dei aude ret contra euangelium ad gala. j. xj. q. iij. ſi is qui preeſt ergo nec papa. Tertio cōſtat ꝙ propter ſolum adulteriū ſe parantur coniuges. durat tn̄ cōiugium xxxij. q. i. dixit domi­nus ⁊. q. vij. oēs accuſationes cū ergo etiā ſeparatis cōiugi bus auctoritate legis diuine ⁊ canonice duret tn̄ coniugiū: inſeparabiliter fortius eis non ſic ſeparatis. Quarto ex preſſum videtur de con. cōiu. ex publico in fi. ꝙ papa diſſol uere non pōt matrimonium cōſūmatū ⁊ qd̓ ibi no. in vlt. gl. Quinto ad hāc partē ēt inducitur qd̓ notat Hug. ⁊ Io. xv. q. vj. auctoritatem in fi. magne gl. qd̓ no. Ber. de tranſac. c. fi. in. v. glo. quod ſcripſi poſt Goſ. de ſpon. du. c. vult. In cōtra allegatur in euangelio caueri ꝙ in ore duorū vel triuꝫ. ⁊c̄. Math. xviij. ſed hoc īmutat papa addēdo vel minuēdo patet. ij. q. iiij. preſul. sͣ. de teſt. in omni de conſe. di. iiij. paruulos. ⁊ vide no. eo. ti. plural̓. Scd̓o diſpenſat cō tra diuinum preceptū de ſoluendis decimis. sͣ. de de. ex par­te ⁊. c. a nobis vbi de hoc. Tertio contra diuinum prece ptū permittit recipi aliquid vltra ſortem qd̓ ē vſura. xiiij. q. iij. pleriqꝫ. Illud patet de vſur. c. i. ⁊. c. ſalubriter. Quar­to diſſoluit matrimonum vt pre. de. ex publico ⁊. c. veruꝫ. et iā conſūmatū inter iudeos ad quos tn̄ dicta fuerūt illa ver ba quos deus cōiūxit ⁊c̄. de cōſang. ⁊ affi. de infidelibus. nec in his facit cōtra euangeliū vt homo ſed vice dei. xxxiij. q. ij. quos deus. sͣ. de tranſ. per totū. Quinto ipſius auctorita te ſpirituale mr̄moniū cōtrahit̉ ad tēpus. vij. q. i. paſtoralis. Sexto ponderatꝭ terminis queſtionis mr̄moniū poteſt eſſe perpetuum puta ſi ex illo filius maſculus nō haberetu ⁊ hoc videtur ſufficere ar. ff. de lega.i. cum res.§. fi. de condi. inde. l. ſufficit. Septimo facit ad predicta qꝛ etiam ī ma trimonijs īmutat generalem obſeruātiam eccleſie d̓ cōſang ⁊ affi. non dꝫ. ⁊ naturas rerum d̓ cōſe. di. ij. reuera ⁊ dſipēſat ſupra ius de conceſ. preben. propoſuit. So. ne līgua trāſi ens ſuper terram os ponat̉ ī celum contra id. xxj. di. in tātū ipſe papa de cuius potentia queritur queſtiōeꝫ ſoluat conſu lendum tantum ſibi eſt ꝙ abſtineat: ſed ſi diſpenſat multis videtur ꝙ diſpenſatio teneat ſecundū quos. c. ſunt quidam non vetat papam contra euangelium cauſa diſpēſare ſꝫ euā gelia deſtruere vt ibi no. Lauren. ⁊ de ipſius potētia in ſpe de leg.§. nunc oſtendendum. verſi. lxxxix. contra ipſam ibi vi de ī.§. nūc breuiter. Regule iuris ciuilis huius littere. A. ſunt he. Lterius circūuentio alteri non pre­bet actionem. Ctus legitimi vt sͣ. Liud eſt vendere aliud venditioni conſentire. Refertur ad vniuerſos qd̓ publice ſit ꝑ maiorē partē. Bſurdū eſt plus iuris habere eum cui legatus eſt fun dus qͣꝫ heredem ſiue teſtatorem ſi vniueret. Bſētia eiꝰ ⁊ reipu. cā abeſt neqꝫ ei neqꝫ alij dānoſa eē dꝫ D ea q̄ nō habent atrocitatē facinoris vl̓ ſceleris in his ignoſcitur ſeruis vel dominis vel his qui vice dominorū ſūt veluti tutoribus ⁊ curatoribus obtemperauerit. Sēper qui dolo fecit quo minū haberet pro eo habendus eſt ac ſi haberet. In cōtractibus ſucceſſores ex dolo eorū ꝗbus ſuc­ceſſerūt nō tm̄ in id qd̓ peruenit verum etiā ī ſolidū tenētur hoc eſt vt vnuſquiſqꝫ ꝓ ea parte qua heres eſt cōdemnetur. Eneficium ideſt canōia h̓ reſpe ctū oē eccleſiaſticuꝫ perpetuū bn̄ficiū dr̄ canonia d̓ quo vide qd̓ dixi. sͣ. eo. li. de elec. c. i. ſuper ver. canonijs. Glo. prīo ponūt exemplū ⁊ ius nouū ſu­per huius regule rōne fundatū. Scd̓o no. caſum impreſcri­ptibilē ⁊ de ſil̓ibus remittunt. Tertio ponunt quadruplicē ſignificationem bn̄ficij. Quarto quid ſit inſtituere ⁊ ad que ſpectat circa id duas obiectiōes ſoluendo. Quinto de dicti­on p̄t. ponūt dr̄iam inter affirmatiuā ⁊ negatiuam locutio­nē. Sexto ſignant ⁊ ſoluūt tria cōtraria loquētia in proprie tate eccleſie vel in prouentibus tm̄ vel in iure eligendi. Se­ptimo ad qōnē de clerico a quo titulus petit̉ arguūt ꝓ ⁊ co tra ⁊ ponūt duas opiniōes cōtrarias qͣs diſtinguēdo cōcor dāt. In glo. i. ibi herēnius ſola ſalarij perceptio non fa cit d̓curionē eū qui nō legitie creatus ē. ⁊ ibi ſeruus vbi di cū beneficio affici hominē ſi īterſit hoīs. In gl. ij. ibi qui etiā filiuſfamilias pōt eſſe arbiter ⁊ iudex in cā patris. In glo. vlt. ibi d̓ ac. poſ. l. i. poſſeſſio dr̄ peduꝫ quaſi po ſitio ⁊ naͣliter tenetur ab illo ꝗ ei inſiſtit. ⁊ ibi. actor caſu. vbi .sͣ. proxīo. In glo.i. ibi tribuere. Sciēdū ē ꝙ Dy. qui nō fuit canoniſta vn̄ ⁊ hanc gl. Ber. ſtatī allegatā dicebat eſſe in dec. frequētibus de inſti. ⁊ de caſu de. queſtionē forma­bat infra eodē indultū volens hāc regulā qꝛ prīa erat cop oſe gloſare ſicut de prima filia patreſfamilias facer̄ cōſueue runt ſe cōtulit ad ſum. Hoſti. de inſti. ⁊ aliꝗd vltra: ⁊ cōtra ibi deſcripta ſubtiliter poſuit dicēs ꝙ īſtitutio ē alicuius bi­ficij verbal̓ collatio. Inueſtitura īſtitutionis vl̓ collationis cōfirmatuo vel declaratio. Miſſio in poſſeſſionē preceden tium inſtitutionis vel veſtiture executio. ⁊ ſic pꝫ ẜm eū ꝙ h̓ tria ſunt ſpēs diſtīcte ⁊ diſtīcta iura: vt ꝑ pͥmū tribuat̉ ius ꝓ­prietati. per ſcd̓m cōfirmetur. per tertiū ius poſſeſſionis ⁊ quaſi ius adminiſtrationis nec per hoc infert̉ aliqd̓ cōtradi ctoriū: vt dicat̉ poſſeſſio ⁊ quaſi poſſeſſio in eadē re concut rant qꝛ cōſiderato iure beneficij qd̓ eſt ī corporale dr̄ qͣſi poſ ſeſſio: ꝯſideratis rebꝰ corporalibꝰ ipſius beneficij dicit̉ vera poſſeſſio. Et dat ſimilia de iure ciuili primū in inſtitutiōe he redis q̄ inſtitutio ꝓcedit per diſpoſitioneꝫ verbalem. ſcd̓m inſtitutionis illius irreuocabilis confirmatio per teſtatoris mortē. tertium inſtitutitōnis ⁊ ꝯfirmationis executio q̄ con tingit