Seite
quapropter. Tertio ſi minor rem vendat ſine decreto in utilis eſt alienatio que tamen ſola taciturnitate ꝯfirmat̉. C. ſi maior factus ſine deci. l. ſi qn̄. Item ſola taciturnitate mr̄imoniū cōfirmat̉. sͣ. eo. lib. de deſpon. impu. c. vno. ff. de ritu nup. minorē multo fortiꝰ venditio. Quarto q̄ſtio ꝓ­hac parte videt̉ tex. vel caſus deci. ij. de his que fi. a p̄la. Soluūt Dama. ⁊ Bar. alienationē nō valuiſſe ⁊ ſic re uocandū eſſe per. c. ſine exceptiōe ⁊ ſcd̓m Dama. decr. ij. de his que fi. a p̄la. loquit̉ de collatiōe decimaꝝ noīe bn̄ficij ꝑ ſonaliter facta vbi ſufficit patientia. vnde dixit Bart. illam intelligi de conceſſiōe facta cauſa pietatis vel de re minima vel ad certum factū vel ad certū tempus: ⁊ vide qd̓ ibi not. in pͥma ⁊ tertia glo. ⁊ qd̓ ſuꝑ eis dixi. ⁊ eo. ti. cuꝫ nos ſuꝑ fi. vlti. glo. ꝑ que pꝫ ꝙ vera eſt huiꝰ qōnis ſolutio ꝙ neceſſa­rio concludit̉ ex p̄cedenti tractatu qui neceſſariꝰ eſt in ali­natione ꝑpetua. sͣ. eo. lib. de re. ec. nō alie. dudū. ex quo bn̄ ſequit̉ taciturnitatē vel patientiā nō ſufficere ⁊ ſic rn̄ſum ſit ad primū. ſcd̓m ꝯcedat̉ in. l. ſi qn̄. ⁊. l. minorē. ⁊ dec. vnica al legatis in ꝯͣrium ceſſauit īpedimentū etatis qꝛ minor lapſu tꝑis factꝰ eſt maior hic durat cauſa īpediens qꝛ tꝑis lapſus nō mutat ſtatū eccleſie. In quarta qōne dn̄i mei breuit̓ qꝛ nō dubia allegat̉ negatiue ⁊ affirmatiue dat̉ ſolutio q̄ re­probat̉ ⁊ ꝯͣrijs rn̄detur. Et ꝙ nō poſſit exequi īducebat ꝙ ꝓhibent ſe ſecularibꝰ ꝓcuratoribus vel actibꝰ īmiſcere lxxxvj. di. ꝑuenit nec miꝝ qꝛ etiā ſpālia exercere ꝓhibent̉ vt puta baptizare ⁊ penitentiā dare. xvj. q. j. c. j. ⁊. ij. officiū enī hꝫ plangētis nō docētis vel agētis. e. q. monachus ⁊ repu­tatur mortuꝰ mundo. e. q. placuit. ij. ⁊ ꝓhibet̉ clauſtrū exire ne cle. vel mo. nō magno ergo ꝓhiberi dꝫ ab executione. In ꝯͣriuꝫ qꝛ poſſunt oꝑa miſericordie exercere ⁊ miſera biliū ꝑſonaꝝ curā ⁊ tutelā reciꝑe vt pre. c. ꝑuenit. ⁊ condu­cūt terras ad laborandū. de deci. dilecti. ⁊ ꝓpter vrgentes neceſſitates poſſunt tractare ſeculares actiōes. xvj. q. i. ꝗ v̓e ⁊ abbate īpetrāte īmiſcent ſe ſecularibꝰ actibus de poſtu. c. ii. ⁊ p̄ficiunt̉ ſecularibꝰ eccl̓ijs. lv. di. priſcis. ergo ⁊ pias vo luntates exeꝗ poterūt cū nihil ſit ꝙ tm̄ debeat̉ hoībꝰ ⁊c̄. C. de ſa. ſan. ec. l. i. facit der. tua. de teſt. Soluebat ergo ꝙ et de tacita volūtate abbatꝭ poterat exercē p̄dcā eo ꝯͣdicē te nō de poſtu. c. ii. l. de re mili. l. iii.§. in bello. ſcd̓a ꝑs ſolu­tiōis v̓a. ſꝫ de illa nō q̄rebat̉ ſꝫ pͥma falſa qꝛ taciturnitas vel patientia p̄lati hoc caſu nō ſufficit. cū enī religioſus velle vl̓ nolle nō habeat oīs talis actꝰ quē aggredit̉ an̄ lnīam ē illi citus ⁊ ꝑ illū frangit̉ obediētia ⁊ abdicatio ꝓprie volūtatꝭ facit cle. de ꝓcur. religioſus. ⁊ ꝙ ibi no. in gl. repete patien­tia igit̉ nō poſſet illū facere licitū. vn̄ requirit̉ ꝙ ſuꝑ hͦ pͥus petat̉ ⁊ obtineat̉ n̄ia. vt pꝫ. sͣ. eo. li. de teſta. c. ij. i. rn̄. ⁊ ī cle. eo. ti. c. i. vbi ēt dixi in gl. reprobatū. ⁊ ibi et notaui an ſnīam datā poſſit p̄latꝰ reuocare ⁊ ī gl. ibi ſequēti. vide de fr̄ibꝰ mi noribꝰ ⁊ ad executōes hodie nō licētiant̉. Ad. c. ꝑuenit ⁊. c. dilecti. Rn̄de vt ī eis no. capl̓m ꝙ v̓e loꝗt̉ cū id ſit ep̄o iubē te. Ad. c. p̄ſcis. rn̄deo ꝙ pͥuilegiatū eſt in hͦ officiū p̄dicādi de ſtatu mo. ꝙ dei timorē ⁊ ibi etiā in tranſit. īmo ⁊ in con ſenſu requirit̉ abbatꝭ licentia. sͣ. eo. lib. de elec. ſi religioſus. Regule. ffoꝝ. huius littere. I. ſunt he. N negocijs ꝯͣhendis alia cā habita ē furioſoruꝫ alia eoꝝ ꝗ fari poſſunt qͣꝫuis actum rei nō intelligerent. nam fu rioſus nullum negociū contrahere pōt pupillus oīa tutore auctore agere poteſt. Vs noſtrū nō patit̉ eundē in paganis ⁊ teſtato ⁊ īte ſtato deceſſiſſe earūqꝫ rerū naͣliter intereſſe pugna eſt vt ꝗs ſit teſtatus ⁊ inteſtatus. Ura ſanguinis nullo iure ciuili ꝑimi poſſunt. D qd̓ nr̄m eſt ſine facto nr̄o ad aliū trāſferri nō pōt. Nteſtīs pleniꝰ volūtates teſtantiū interp̄tamur. Noībus obligatiōibus in quibꝰ dies nō ponit̉ p̄ſen ti die debetur. Maginaria venditio nō eſt precio accedente. N ꝑſonā ſeruilē nulla cadit obligatio. Gnaͣl̓r ꝓ­bandū ē vbicūqꝫ in bonefidei iudicijs ꝯfert̉ in arbitriū dn̄i vel ꝓcuratoris eiꝰ ꝯditio ꝓ boni viri arbitrio hͦ habēdū eē. Neo qd̓ vel is qui petit vel a quo petit̉ lucri petitur eſt: durior eſt cauſa petitoris. Noībus caſibꝰ ꝓ facto accipit̉ id in quo aliū phorre ſcit quominꝰ fiat. N oībus caſibꝰ id obſeruat̉ vt vbi ꝑſone ꝯditio locū facit bn̄ficio ibi deficiente ea bn̄ficiū quoqꝫ deficiat. vbi er­go genus actiōis id deſiderat ibi ad quēuis ꝑſecutio eiꝰ de uenerit nō deficiet rō ⁊ auxilium. Nuito beneficium nō datur. Ntotū oīa que animi diſtinctione agēda ſunt nō ni­ſi vera ⁊ certa ſcientia perfici poſſunt. Ntoto iure. vide in regula generi. Nābiguis ꝓ dotibꝰ rn̄dere melius ē. Nō eſt no uum. vide in regl̓a factū. Quotiēs eꝗtate deſiderij naͣlis rō aut dubitatio iuris morant̉ iuſtis decretꝭ res tēperāda eſt. Noībus ꝗdem maxime tn̄ in iure eꝗtas ſpectāda ſit. Nambiguis or̄onibus maxime ſnīa ſpectāda eſt eius qui eam ꝓtuliſſet. Neo ꝙ plus eſt ſemꝑ īeſt minꝰ. Nemo aliene rei expromiſſor idoneꝰ videt̉ niſi cum ſatiſdatiōe. Pupil­lus pati poſſe nō intelligit̉. Vbi verba cōiuncta nō ſunt ſufficit alterutrū eſſe factum. Mulieribꝰ tūc ſuccurren dum eſt cū defendunt̉ nō vt facilius calūnientur. Ntoto pars continet̉. Nobſcuris inſpici. vide in regula inſpicimus. Niure ciuili. vide in regula cum ſtat. Sdānuꝫ dat qui iubet dare. eiꝰ v̓o nulla culpa eſt cui pere neceſſe ſit. Quod pendet nō eſt ꝓ eo quaſi ſit. N ꝯͣhenda venditione vide in regula ꝯͣ eum. Ncōdēnatiōe ꝑſonaꝝ que in id ꝙ facere poſſunt dā nātur nō totū qd̓ habeāt extorquēdū eſt ſꝫ ⁊ ipſaꝝ rō habē da eſt ne egeāt. Cum verbū reſtituas lege īuenit̉ ⁊ ſi nō ſpāliter de fructibꝰ additū ſit tn̄ etiā fructꝰ ſunt reſtituēdi. Unicuiqꝫ ſua mora nocet ꝙ ⁊ in duobꝰ reis ꝓmittēdi obſeruat̉. Dolo facit qui petit qd̓ reſtituturus eſt. N his officijs que fieri per liberas ꝑſonas leges deſi derāt ſeruus interuenire nō poteſt. Nō debeo melioris conditiōis eſſe qͣꝫ auctor meus a quo ius in me tranſit. Nobſcura volūtate manumittētꝭ fauēdū ē libertati. Opoſſibiliū nulla eſt obligatio. N pari cauſa vide in regula in pari. Mperitia culpe annumerat̉. Nuitꝰ nemo cogit̉ defendere rē de qua agit̉. Cui damus actionē eidē exceptionē cōpetere multo magis ꝗs dixerit. Cum ꝗs in alicuiꝰ locū ſucceſſerit nō eſt equū ei nocere hͦ qd̓ aduerſus eū nō nocuit in cuius locum ſucceſſit. Plerūqꝫ ēptoris eadē cā eſſe dꝫ circa petēdū ac defen dendū qͥ fuit auctoris. Qd̓ cuiqꝫ p̄ſtat̉ īuito nō tribuit̉. N iure naͣli equū eſt neminē cum alteriꝰ detrimēto ⁊ iniuria fieri locupletiorē. Ocupletari. xlviij. iactura lar ge ſumit̉ ꝓ oī dā­nō de pen. ſuā. tn̄ ſtricte dr̄ a iacio iacis ꝓ ia­ctura q̄ ſit ꝓ exonerāda naue tꝑe ꝑiculi de qͦ ff. ad. l. ro. de iactu ⁊ iacētes nō habet res ꝓ­d̓relictꝭ eo. ti. ꝗ leuāde. qͣre hi ad qͦs ꝑuenerūt illas reſtituē tenent̉ ne locupletent̉ cū aliena iactura. Prima gl. dicit vn̄ ſumpta ⁊ ponit exēpla. ſcd̓o ponit qͣtuor caſus ꝗbus fal­lit rōneꝫ reddēs ⁊ exponēs hͦ diſiūctā ꝓ cōiuncta. tertio al leg. ꝯcor. ſignat ꝯͣria ⁊ ſoluit ⁊ regulā exponit de enormi ia ctura. In. j. gl. ibi iure naͣe ſequit̉ equū eſt neminē cū al­teriꝰ detrimēto ⁊ iniuria fieri locupletiorē ⁊ ibi ſi ꝗs p̄ſby­ter vbi eccleſia p̄ſbyto nō ſuccedit in his q̄ aſſcripta erāt cē ſibus iuris pr̄onatus vel curie ⁊ ibi re aliena ad qͣs non dat̉ actō lꝫ poſſidenti det̉ exceptio doli. hͦ vult. l. paulus. ⁊ ibi. l. pe. inſtō legatū fideicōmiſſum libertas vel tutela ſic relicta ille vel ille vtriqꝫ debetur ⁊ diſiūcta ponit̉ ꝓ cōiuncta. ⁊ ibi Mer. Io. and. e iiij