Seite
⁊ eligēt niſi primo priuentur. facit ad idē dec. vlt. de poſtu­la. prout patet ex antiqua vbi illi qui poſtulanduꝫ elegerūt iterum eligunt ex quo caſus non erat de expreſſis in cōcilio facit ad idem qd̓ no. Inno. de ꝯceſ. p̄ben. cū noſtris. in prin. ⁊ decre. venerabilem de elec. vbi ſi eligatur indignus in im­peratorem non tamē deuoluitur ad papam electio lꝫ illum papa non ꝯfirmet. Septimo fortiter facit pro hac parte de regula. ꝯſtitutionem li. eo. vbi patet ꝙ conſtitutio de p̄­dicatoribus ⁊ minoribus loquens locū nō habebat in alijs mendicantibus ſꝫ ſubeſſet eadeꝫ rō: prorogata tamen ē ad alios propter idemptitatē rōnis ſic ⁊ hic lꝫ in alijs indigni tatibus ſubſit eadem rō. non tamen in illis locum hꝫ cōſti­tutio niſi ad illas prorogetur per que concludit̉ hunc cano nicum non incurriſſe penas. Solutio per hec vltimo al­legata ⁊ ea que in pͥncipio huius ſcd̓e partis allegata ſūt ſu pra puto ſaluo qd̓ infra dicaꝫ de excommunicato electo ꝙ canonicus iſte non incurrit ipſo iure penas ipſas ꝯcilij late ran̄. Et puto ꝙ papa de iure cōſultus ſic declarādo reſpon deret equum tamen eēt ꝙ illas penas prorogaret ad alias indignitates etiam ibi non expreſſas propter rōnis idētita tem. ⁊ ſic ſoluuntur multa ꝯtraria. hanc partem tenet Da­ma. in qōnibus ſuis de electione in. iiij. q. hoc idē tenet Uin cen. in dec. bone. i. de elec. reddens ibi rōnem ꝙ quia homi­nes in caſibus ibi expreſſis delinquere conſueuerāt: ideo in illis caſibus ſtatute fuerunt pene. ⁊ eius glo. videre ibi po­teris ſuper ver. indignos in nouella. in antiqua vero ipſius dec. bone. erat talis littera ibi poſt litteram reddiderunt ſe indignos. vnde cū in lateran̄. ꝯcilio de his qui quaſdā ꝑſo­nas inhibitas eligunt ſit ſtatutum vt eligēdi tūc ptāte pͥua tas ⁊ ab eccleſiaſticis beneficijs triēio nouerint ſe ſuſpen­ſas illis pro longe maiori delicto ab electiōis poteſtate ca­dētibus ⁊c̄. Dicebat Uincē. rn̄dēdo ꝙ erat partis allega tio. dicere potes qd̓ facit pro inquātum dicit ⁊ quaſdā ꝑſo­nas ⁊c̄. ⁊ hanc maͣm per ipſos ⁊ Io. ⁊ Phy. tactam gloſa­tor ⁊ moderniores omittere non debuiſſent. predicta vero ſint vera in electione mutilati vel bigami. in electione v̓o ex cōmunicati ſecus ſi eſt excommunicatus a iure vl̓ iuſte ab homine qꝛ tunc includitur in prohibitione ꝯcilij ſub verbis vita ⁊ moribus ⁊c. vbi v̓o excommunicatus eſſet ab homi­ne iniuſte forte ne eligeret vt iam factum vidi ex iuribus illi us excommunicationis non erit locus penis ⁊ ſic poſſūt in telligi deer. cum dilectus ⁊ cuꝫ inter. R. Ad allegata in ꝯtrarium rn̄detur. ad pͥmo dicta reſpondeo ꝙ lꝫ ſit eadem rō non ſequitur ꝙ cadet in penam vbi de pena ipſo iure in­flicta tractatur in qua non arguimus ad ſil̓ia. ⁊ facit quod dixi hoc ti. in regula in penis. Iteꝫ ad allegata ſcd̓o dico ꝙ gnaͣlia verba nouorum iurium vel doctorum reſtringenda ſunt ad caſus ꝯcilij. Ad id quod dicitur de patrono layco dico ꝙ.§. allegatus non probat id ad quod inducit̉ vt dixi ſuper der. cum vos ibi allegata. ſuꝑ glo. ij. Ad id quod dr̄ equipari defectum ſcīe ⁊ ꝑſone. Reſpondet̉ id verum in ca­ſu expreſſo. Ad capl̓m priſcis dico ꝙ ibi dicit̉ de vita reſpi­cit ſolum qd̓ ꝓximo ſequit̉ de infecto facinore. Ad dec. bo­ne dico ꝙ ibi nō ē locus pene virtute ꝯcilij lateran̄. Ad de­cre. dudum. facilis eſt rn̄ſio ſequēti opi. Inno. ⁊ Hoſtien̄. ⁊ Compo. no. eo. ti. ꝯgregato.ſ. ꝙ ꝯfirmetur electio minoris partis facta de digno vbi maior pars eodē ꝯtextu eligit in dignum lꝫ ignoranter ſꝫ tenēti ꝯͣrium vt ibi dice̓ ſoleo. ⁊ ī de cre. qꝛ ꝑꝑ. videt̉ inſolubile niſi dicas ibi quo ad ordines ſu­mi diſiunctiuam pro ꝯiunctiua. ff. de ver. ſi. ſepe. C. e. l. pe. vl̓ pro defectū ordinum ſpāliter incurritur pena quia de ordi­nibus ſacris dictum fuerat in pͥn. c. ac ſi ſit mēs ꝯcilij cuꝫ in promouēdo ad ſacros requirant̉ ibi expreſſa fortius in pro mouēdo ad ep̄atuꝫ ꝙ dꝫ etiam eē in ſacris vel qꝛ extorti ſūt iſti intellectus pōt dici ꝙ penam incurrit eo caſu non ex vi­ribus ꝯcilij ſed illius ꝯſtitutionis vt hͦ nouum īducat ad ex cuſationem canonum. lx. di. per totum. vl̓ equius lꝫ ambas penas ꝯcilij pͥuatōis.ſ. ⁊ ſuſpēſionis non incurrat. incurrit tamē alterā.ſ. pͥuationis. ⁊ ſic poſſent etiaꝫ intelligi iura no ua ad que aliter rn̄ſum eſt ſupra. ⁊ glo. etiam modernorum ⁊ ſatꝭ hꝫ h̓ eꝗtas vt puniat̉ quo deliꝗt ⁊ in eo tm̄. Ad dec. ſi poſtqͣꝫ dico. ꝙ qꝛ pena proprie eſt circa diminutioneꝫ pa trimonij ſicut ⁊ damnum ⁊ cum illa priuet iure ad rem nō in re non dr̄ ꝓpͥe penalis. vl̓ aliter ꝯfirmatio eſt de ꝯſecutiuis electionē ⁊ ꝓuiſio īcludit electionē. qd̓ iuris ergo in electio ne ⁊ in iſtis vel al̓r.§. ille loquit̉ p̄rogatiue ⁊ non declarati­ue qd̓ ſonat verbum ibi ꝯuenit ⁊ facit qd̓ dixi in fi. ꝓxīe par­tis. Ad glo. dec. ſi clebrat rn̄detur ꝙ nō probatur nec eſt ve ra niſi forſan loquat̉ de communiōe que īducit mortale ꝙ quādo procedat dixi quod metus cā. ſacris. vel loquitur d̓ prima pena tm̄ vt predixi. Opi. v̓o Uincē. ſuperius allega­ta facit pro ⁊ contra. Ioan. and. Regule iuris ciuilis ſiue ffoꝝ huius lr̄e. O. ſunt he. Mnia que cuiuſcunqꝫ cauſe cognitionem deſignāt per bellum experiri non poſſunt. Mnia que iure ꝯtrahunt̉: ꝯtrario iure pereunt. Mnia fere iura heredis ꝑinde habent̉ ac ſi cōtinuo ſub tꝑe mortis heredis extitiſſent. Mnis hereditas quāuis poſtea adeatur tamen cum mortis tempore continuatur nunqͣꝫ ex poſt facto creſcit pre teriti delecti eſtimatio. Mnes actiones que morte aut tꝑe pereūt ſemel īclu­ſe iudicio ſalue permanēt. Nō videt̉ ꝑfecte cuiuſcunqꝫ id eſſe qd̓ ex cā auferri poteſt. Mnia que ex teſtamēto proficiunt̉ ita ſtatim euētus capiūt ſi initium ſine vitio ceperint. Mnis diffinitio in iure ciuili periculoſa ē. paruū enī eſt vt nō ſubuerti poſſit. Oſſeſſor .ij. nō p̄ſcribit. rō ẜm Io. mo. qꝛ peccat ⁊ ex eo me retur penā. ergo nō p̄miū de trāſla. c. ij. Prima glo. ponit exempla. Secūdo di­cit regulam non procedere ẜm leges niſi di­cantur correcte. circa qd̓ ponit duas opiniones ꝯtrarias ⁊ tertiam que diſtinguit. Tertio ponit aliud diuerſum īter le­ges ⁊ nos. Quarto dat remiſſionē de mala fide que preſcri ptionē ſeꝗtur. Quinto ſubdit etiam titulum requiri. Sub­dit ꝯtrarium ⁊ ſoluit. Sexto remittit de p̄ſcriptione vſuca­pione ⁊ interruptione. Scd̓a glo. de ſignificationibꝰ rei remittit. Tertia pōit duas lecturas. Ultima ſignat ꝯtrarium ⁊ dupl̓r ſoluit. Secūdo ſignat aliud in quo remit tit. Tertio querit ⁊ remittit. In. j. glo. ibi male fidei. ſe­tur poſſeſſore alienāte ceſſat lōgi tꝑis p̄ſcriptio ⁊ ibi nō lu­x. ꝯͣ naͣm col̓. vj. ibi in pͥn. dicit Imꝑator ꝙ omne ſibi ſtudi um eſt vt ſibi a deo crediti bn̄ viuant. ⁊ ibi.§. ſi v̓o eccleſiaſti cum. e. col̓. vbi dicit̉ crimen eccleſiaſticum puniri ẜm ſacras ⁊ diuinas regulas quas ſequi leges nō dedignantur. In vltima glo. nemo. ij. ibi punit officiuꝫ quod admittit infidelē aduocationis. Item punitur ibi attēptatio. Itē iu­dex relegat̉ ꝗnquēnio ⁊ punit̉ dimidia parte bonoꝝ. In. j. glo. ibi. x. vl̓. xx. habita diſtinctione īter pn̄tes ⁊ ab ſentes ⁊ qui quo ad hͦ dicant̉ pn̄tes ⁊ ꝗd de illo ꝙ nullū hꝫ domicilium vl̓ hꝫ plura no. C. de preſcrip. lon. tēpo. l. fi. ⁊ vi­de in Spe. de p̄ſcrip. verb. ⁊ quādo aliquis ⁊ ibi agnouiſſe ꝙ melius dicat leges videt̉ cum a pͥncipio legitime factuꝫ vitiari non debeat per illud ſuperueniēs a quo non poterat inchoari. jͣ. eo. factum ltīme. ff. e. ti. in abiguis.§. nō eſt nouū. So. vt dicit h̓ Dy. regule ille loquunt̉ in actibus perfectis ſecus in inchoatis tm̄ vt h̓ ⁊ ꝓbat̉ ſolutio ẜm eum. ff. de ver boꝝ ob. ſi ſub vna.§. j. ⁊. l. pluribus. ⁊ de ſerui. l. pro parte. ⁊ de ſer. r. pre. l. via.§. qͦcunqꝫ. ⁊ ibi ſed etiam titulus de hoc ⁊ an ſit neceſſe ſaltim allegare titulum ⁊ an in preſcribendo vſufructum vl̓ libertatē alterius ſeruitutis ſit titulus neceſ ſarius hic per Dy. Circa titulum tenet de iure ciuili ne­ceſſario non allegādū per. l. ſi ꝗs diuturno. ff. ſi ſerui. vendi. Ad. l. cum de in rem verſo. ff. de vſur. reſpondet̉ ꝙ ibi age­bat̉ de ꝑſona aſtringēda vel obligāda ad aliquā p̄ſtatiōeꝫ ⁊ ꝓpter