Seite
voluntatem nō ponderat ſed opus. ⁊. q. c. fi. qua rōne igitur conſecrari non pōt. qꝛ cognita eadem non poterit profiteri. nam iura nō diſtinguūt qualiter matrimonium fuerit conſu matum. ergo nec nos diſtinguamus. iii. q. v. ꝯſuluiſti. cuꝫ cō cor. ergo ꝓfeſſio ſiue cum voluntate ſiue inuita fuerit conſu matum. ſil̓e quod de illo qui caret vno oculo dicitur. lv. diſ. c. vl. ⁊ vide quod ibi no. ad qōnem. Secūdo ꝙ talis coi tus fuerit ſine culpa probat̉ qꝛ nullo iure ponitur vt pꝫ a cō trario. xxxvj. q. ij. ſi quis virginem vnde no. Io. ea. cā. q. j. c. ij. ꝙ talis non incidit in conſtitutionem. qꝛ vtitur iure ſuo ⁊ ſua poſſeſſione quā habꝫ ex ſponſalibus vnde primus coitꝰ ex debito eſt ⁊ nō gratuitus de hoc. xxvii. q. ii. coniuges nul li ergo fecit iniuriam vtendo iure ſuo de elec. cuꝫ eccleſia. ⁊ ſi dicat eum deliquiſſe bonū precedentis matrimonij illum excuſat. xxxij. q. ij. quicquid. Tertio cū fauores amplien tur ⁊ odia reſtringant̉. sͣ. e. odia cū concor. matrimonia: aut ſint fauorabilia de ap. directe in fi. ⁊ ſic conſtōnes illa diſſol uentes ſunt odioſe ergo reſtringende. viii. q. i. ſciendū cōſti tutiones ergo ꝑmittentes ante carnalem copulam diſſoluti oneꝫ matrimoni de oī copula intelligant̉ ſiue ſponte ſiue ꝑ vim exacta. ⁊ in dubio iudicat̉ pro matrimonio de re iudi. c. fi. ⁊ eſt fauorabilius qͣꝫ religio quod ꝓbant duo dec. de rap. cuꝫ cā de eo qui cog. con. ſuper eo. non ergo debemus in ve ritate corruptam cōtra matrimonium fingere virginem cuꝫ regulariter veritas periudicet opinioni de biga. nuper. viii. di. veritate. ⁊ pōt eſſe rō maioris fauoris marrimonij ꝗa ibi publica verſat̉ vtilitas ampliatōis generis humani ad reſti tutionem lapſus angeloꝝ. xxxij. q. ij.§. his ita de conſe. di. i. hi duo in religiōe verſatur priuata de regula. lꝫ. ⁊ publica ē preferenda. viii. q. i. ſcias de poſtu. prela. bone. i. Quarto nō ſolum eſt fauorabilius ſed etiā fortius vnde matrimoniū cōſumatum ſortitur effectuꝫ a iure diuino ⁊ in diſſolubilitate. xxv. di. deinde. sͣ. e. li. de voto. c. vno. ſꝫ ingreſ ſus religionis ꝗ permittitur ſponſis eſt de iure humano qd̓ cedit diuino. viii. di.§. ii. cū. capitulis ſequentibus vincat er­go matrimoniū vt fortius. Quinto licꝫ dicatur voluiſſe ſponſam ꝓfiteri nō ſufficit voluntas vbi requirebatur factū vel effectus ad diſſolutionem de eo ꝗ mit. in poſ. c. i. facit de pe. di. i.§. cogitatio cū capitulis ſe. de pe. di. ii.§. Item illud. ⁊ di. iii. ī caſū. ⁊ vii. q. ii. nihil ⁊. c. ſunt plures d̓ bap. maiores In ꝯͣrium conſtat ante conſumationem matrimonij lice re alteri cōiugum altero inuito religionē ingredi patet hoc de cōuer. coniu. c. ij. ⁊. c. ex publico vbi ſecundum quoſdam ad profitendū vel conſumandum dant̉ duo menſes vel ſecū dum alios tempus arbitrariuꝫ vt ibi no. ſed h̓ nō fuit matri monium cōſumatum quod ſit per carnis corruptionem de biga. debitū que non interuenit nec ꝓcedit niſi per corrup­tionē mentis. xxxij. q. v. c. ij. ⁊. c. propoſito cū ergo incorrup ta poſſit ingredi. ⁊ iſta ſit talis ergo ingredi potuit. Secūdo oē quod eſt ſacramentuꝫ vel alterius rei ſignū illius debet eſſe ſil̓e de conſe. di. ij. ſignū. ⁊. c. ſpecies. ſed cō ſumatio matrimonij carnalis eſt ſacramētuꝫ coniunctionis xp̄i ⁊ eccl̓ie. xxxvij. q. ij. cum ſocietas ⁊ pre. c. debituꝫ vt ergo hec illius ſimilitudinē gerat debet eſſe voluntaria ſicut fuit illa cum nō legamus xp̄m vel apl̓os traxiſſe violenter genti les ad fidem ⁊ habetur ꝯͣrium. xxij. q. v. ad fidem. xlv. di. qui ſincera. Tertio coactio etiā conditionalis impedit con­ſumationem matrimonij ſpūalis. xx. q. j. ſicut ⁊. q. iij. prius ⁊ quod me. ca. c. j. fortius impedire dꝫ cōſumationem carna lis. in quo ceſſare dꝫ omnis coactio de ſpon. cum locuꝫ ⁊ da to ꝙ non impediret conditionalis ſalteꝫ impediret abſolu­ta que impedit a baptizato ⁊ ordinato impreſſonē caracte­ris. xlv. di. de iudeis. de bap. maiores de ſecundo not. lxxiiij. di. geſta. ⁊ ꝙ impediat cōſumationem matrimonij: pꝫ a con trario qui ma. ac. poſ. inſuper qꝛ ſi requiratur quod ſemel cō ſenſerit vbi non conſenſerit ceſſet conſumatio de deſpon. im pu. continebat̉. ibi de ſuo aſſenſſu deſponſata ⁊ cognita. Quarto ſponſo repetenti obſtat fauor duplex oppreſſi ſcilicet ⁊ religionis. Item odiū opprimentis de primo con ſtat ꝙ per violentiā factam non imputantur quo ad huma num vel diuinuꝫ iudiciū. xv. q. vj. c. j. xxxj. q. ij. lotharius. j. q. j. cōſtat. l. di. puberos facit. v. di. ad eius cum ꝯcor. vnde ⁊ ſi mulier hec paſſa fuiſſet tertio maritus ſibi id imputare non poſſet. ff. ad adul. l. pe. etiā ſi culpa in caſuꝫ incidiſſet vt not. xxxij. q. v. ꝓpoſito ⁊ multo minus ip̄e vir cogēs ſibi hoc po terit imputare ad hoc de eo ꝗ. cog. cō. diſcretionē d̓ ſecūdo fauore.ſ. religiōis ⁊ cōtinentie cuius ſumma eſt rō. ff. de reli. ⁊ ſump. fu. ſunt ꝑſone ꝓbatur ꝙ eſt maior qͣꝫ matrimoniū ⁊ ꝙ prefert̉ fecūditati prolis. xxxij. q. iiij. his ita bene facit. xx vij. q. j. nuptiarū. xxxij. q. j. nuptie. ⁊ quod ibi no. ⁊ in autꝭ. d̓ mona.§. ſancimus. de tertio pꝫ de odio opprimentis ne ex d̓ licto fiat melior ipſiꝰ cōditio. ff. de reg. iur. nō fraudat̉.§. ne­mo. xij. diſ. nos ꝯſuetudinē. ne ꝓ pena quā meruit cōſequat̉ premiū de ſen. ex. ſi vere. ꝙ deliquerit ⁊ penaꝫ mereat̉ pꝫ ꝙ ſpōſa ſi nō fuiſſꝫ oppreſſa ſuo iure poterat debitū denegar̄ ſiue dicamꝰ pͥmū cōitū gratuitū ſiue dicamꝰ exceptōeꝫ tꝑis ꝯpetere iuxta no. xxvij. q. ij. ꝯiuges deliquit ergo ſponſus pͥ uando illā priuilegijs virginitatis ⁊ ꝑ ꝯn̄s cōſecrationis ⁊ aureole vt no. xxxij. q. v. reuera ⁊. c. ille. item deliꝗt petendo plus cā vel tempore ẜm ſuperius dicta de plus pe. c. vno. ⁊ fuit amator ardentior in vxorem. xxxij. q. iiii. origo. Item ſacrilegus ⁊ excōicatus opprimendo religioſam lꝫ nō ꝓfeſſam. de ſen. ex. religioſo li. eo. Item excōmunican­dus impediendo religiōis ⁊ caſtitatis ꝓpoſitum. xxxii. q. ii. c. fi. ad hoc. liiij. di. multos. Item qꝛ ius ſibi dixit in re ꝓpria cōtra id. xvj. q. vi. C. de iudi. nullus ⁊ lꝫ nō puniatur vt rap­tor nec vt incidens in cōſtitutionem ſi quis in tanta vt not. xxxvi. q. i. c. ii. punietur tamē vt trangreſſor legis ꝓhibentis ne quis rapiat ſponſam propriā. C. de rap. vir. l. vna. nam ſic eſt in matrimonio ſpirituale qꝛ nō debet ſponſus ſuā ſpon­ſam vel beneficium rapere violenter de preben. eum qui lib. eo. ergo ſi multipliciter deliquit eſt ꝓpter ſui odium repel­lendus alias daretur occaſio malignādi cōtra. xvi. q. i. legi. de diuor. quāto in fine. ⁊ conſequeretur indirecte quod di­recte nō poſſet cōtra id de procuratoribus tue ⁊ hoc eo. tit. cuꝫ quid vna. ⁊ audiret̉ ſua turpitudinem allegans cōtra il lud. de conceſ. preben. cum ſuper de donatio. inter dilectos. Quinto vir ⁊ vxor nō iudicantur ad imparia. xxxii. q. i. ſi quis de diuor. gaudemus. ſed dicēdo ꝙ oppreſſa nō poſſit ꝓfiteri erit imparitas cum oppreſſionem ⁊ abſolutam coac tionem poſſit vir inferre ſponſe nō ecōuerſo ut ſcripſi quod me. ca. ſacris in. q. ii. ⁊ de ſpon. is qui. ⁊ eſt ſi. qd̓ not. de vo­to. c. vno. sͣ. eo. li. in. iii. glo. Sexto ex quo ſponſa voluit ꝓfiteri iam videtur ꝓfeſſa ad hoc de voto litteraturaꝫ ⁊ ex hoc videt̉ vitam voluiſſe mutare ⁊ ſic iam eſſe profeſſam. sͣ. eo. li. de regula. nō ſoluꝫ ⁊. c. bn̄ficiū cū in bonis voluntas ꝓ oꝑe habeat̉ de pe. di. i. magna ver. votū enī. ⁊. xlv. di. due ſūt ⁊ maxime ex quo ꝑ volētē nō ſtat ſed ꝑ aduerſariū quo mi­nus voluntas impleatur. de do. ⁊ cōtu. ꝯtingit. So. rece dendo a verbis diſputantis ſciēdum ꝙ Hoſti. in ſum. d̓ cō. coniū. ad fi. ver. ꝗd ſi virgo tenet ꝙ reddēda ē viro. pͥmo qꝛ vſus eſt iure ſuo vt sͣ. ſecūdo qꝛ negari nō pōt qn̄ ſꝫ ſponſa prima nocte inuita ſit cognita ſint facti ſpōſi vna caro ſacra mento matrimonij p̄cedente. eo. ti. ad apoſtolicā. tertio ꝗa cognita preſumit̉ cōſenſiſſe. qui ma. ac. poſ. inſuper. fatet̉ ꝙ ſecus ſi poſt tempus ꝓfeſſionis illam cognoſceret qꝛ tunc n̄ vteretur iure ſuo ſoluto vinculo. eo. ti. c. ii. ⁊. c. ex publico. im­mo puniendus eēt pena de qua. xxvii. q. i. ſi quis rapuerit. ⁊ xxxvi. q. ii. ſi quis non dicam. Circa qōnem frater Iaco. diſputans tenuit idem eiſdem rationibus. ſed Barto. brix. in queſtiōe ſua dominicali. lxxx. tenet ꝯͣrium rōne ſuperius dicta. ne ſcilicet melioris conditionis ſit delinquens qͣꝫ non delinquens de preben. eum qui li. e. cū ꝯcor. hanc partē ten­uit Guido per vlt. alle. ⁊ ad tres Hoſtien̄. rn̄. primo ad pri­mā per id quod dixi in princi. ſecūde partis. ⁊ ver. de tertio ad ſecūdam reſpondet ꝙ ſponſa traducta licꝫ inuita prima nocte cognita veniſſe preſumitur vt conſumet matrimoniuꝫ ſed in themate noſtro contra vbi apparet de contraria volū tate. ſcilicet ꝙ ꝯſumationi reſiſtebat religionē eligēdo. Ad tertia rn̄det ex dec. inſuꝑ ſum. cōtrariū dixi. sͣ. parte. ii. v̓. itē coactio