Seite
ipſo iure irrita ē. Quarta domini Stephani querebat d̓ du­obus cōpromiſſarijs. quorū vnus altero abſente eligit illuꝫ in quē certum erat abſentē cōſenſurū ſi preſens fuiſſet. qui etiam poſtea conſenſit vel ratum habuit querebat an vale­ret electio. forte queſtio incaute formabatur dicēdo ꝙ cer­tum erat. cū n. ẜm Boetiū cor hominis ſit mobilius oī mo bili. ⁊ ẜm Tuliū tuſcull̓. prīa. nulla celeritas ē que poſſit cū animi celeritate contendere. ⁊ h̓ ēt ſcripſi de ſponſa. tua nos ſuper.i. gl. potius ergo verbo ſimilitudinis qͣꝫ certitudinis videbatur vtendum. omnes iſtarum queſtionum allegatio­nes omitto. ſed vltra nō. hic ⁊ in regula ratihabitionem. ⁊ in regula non firmatur remitto de omnibus ⁊ potiſſime de pri ma ⁊ ſecunda. ix. q. i. c. i. vbi ſatis ⁊ de his que fi. a prela. cum nos. ⁊ ī ſpe. de cita.§. iam de citatiōe ver. hoc autē ⁊ ver. ſeq. ⁊ de ſen. prola.§. ſequitur ver. quid ſi multa ⁊ de arbitro.§. fi. ⁊ ver. ſed pone lata. vbi de arbitro abſente ꝗ ratificat idē tractatur: ſed prīcipalius ad ea que plene ſcripſi poſt Inno. ⁊ Hoſti. de offi. dele. prudentiam ſuper fi. ij. glo. vbi inueni es plene materiam ⁊ reſponſum ad omnia contraria. ⁊ vide etiam quod poſt Inno. ⁊ Cōpo. ſcripſi de conſue. cum con­ſuetudinis poſt prin. ne tamen predictorū ſolutiones deſint ſciendum ꝙ Bar. ſimpliter dixit in prima: ſententiam que nulla fuit ratihabitione confirmari non poſſe. Idem tenuit de ſecunda de qua tamen plus inſtans di­cebat Tan. ſibi reſpōdiſſe ꝙ ſi lata fuiſſet ſententia nomine bon̄. ep̄i: ip̄e bon̄. epiſcopus poterat eam ratam hr̄e alias n̄ facit hec regula. ſed ſibi ⁊ Dama. hoc non placet cum excōi catio pure lata aut ſtatim ligat aut ſtatī eſt nulla cuꝫ ſuā exe cutionem ſecum trahat. de ap. paſtoralis ad. c. in primis. ij. q. i. ⁊. iij. q. vj. hͦ quippe. reſpōdent ſpāle in papa. Ad. l. iij. fal ſus. ff. rē ra. ha. reſpondent ꝙ ſententia cum falſo procura­tore lata tenet quo ad illū. ff. de re iudi. l. iiij. ſed non quo ad dominum niſi ratum habeat quod poteſt vt ibi. Ad tertiam reſpōdebat Iaco. ꝙ cōſenſus vel ratihabi­tio ſuperueniens non iuuabat electum ꝗa quod nullum fu­it ratificari non potuit de elec. auditis. ⁊ hͦ potiſſime in electi onibus vbi ſpectatur initium vt ibi ⁊ eodem titu. dudum. Ad contrariū reſpondebat illa loqui ī his que a prin. te nebant licet effectum plenum non haberent. Ad quartum reſpondebat. Stephanus electionem ab vno factam nō valuiſſe quia cuꝫ poteſtas duobus traditur: vnus alteri committere non poteſt. ergo nec ratum habere. ratio quia induſtrie perſone commiſſum eſt. de offi. deleg. qm̄. vnde cum ipſius preſentia deſideretur per ratihabiti­onem explicari nō pōt. inſti. de auc. tu.§. tutor. ad hanc vlti­mā facit qō quā poſui. sͣ. eo. in toto. de his omnibus īforma beris in remiſſionibus quas ſupra dedi. Regule iuris ciuilis huius littere. R. ſunt he. Egula eſt que rē que eſt breuiter enarrat non vt ex re gula ius ſumatur. ſed ex iure quod eſt regula fiat. per regu­lam ergo breuis rerum narratio traditur. ⁊ vt ait Sabinus quaſi cauſe coniunctio eſt que ſimul cum in aliquo vitiata eſt perdit officium ſuum. Es iudicata pro veritate accipitur. Cienti. xxvij. Conſentienti. Dy. ad queſtionem de compromittē te in arbitratorem ꝙ tunc ſub pena promiſit non petere reduci ad arbitrium boni viri an ſi poſtea inique ſit contra eum pronunciatū poſſit id petere ſine pena. inducit generalitatem huius regu le ⁊. l. nemo. ff. eodem titu. ad partem illā ꝙ non poſſit indu­cit etiam leges. ff. de pac. iuriſgentium.§. ſed ⁊ ſi quis ⁊. l. ſi vnus.§. ſi illud. vbi valet pactum quod non agetur depoſi­ti lꝫ inducat tacitam remiſſionem futuri doli. In ꝯͣriū in ducit quia pacta quorum pretextu ꝗs inuitatur ad peccādū nō tenēt. ff. de pac. do. l. conuenire ⁊. l. pōpōius. ⁊ de v̓boꝝ obligatione. l. ſi plagij. ſed iſtd̓ eſt tale ergo ⁊c̄. Iteꝫ talia cūqꝫ generalia nō tranſcendāt perſonas ipſoruꝫ. ff. de pub. iudi. inter accuſatorem de arbi. ſi cum dies.§. plenum. Atum quis ix. non eſt geſtū. Que rit hic Dy. an heres poſſit habere ratum qd̓ factum eſt nomine d̓fun cti: ꝙ non poſſit videtur per hāc regulam atten ta veritate cum ſit alia ꝑſona. inducit et. ff. de bo. poſ. l. iii.§. acquirere in fi.§. ⁊. ff. rem ra. hab. ſi is cui ⁊. l. bonoruꝫ per qͣs pꝫ ꝙ bona fide petitam bonorū poſſeſſionem nomine defun cti heres ratam habere non poteſt. In contrarium facit ſi ponderetur fictio qua eadeꝫ ꝑſona cenſetur heres cum d̓ functo. ff. de vſuc. l. heres. ⁊ in autꝭ. iuſiurā. qd̓ a mori. in pͥn. Item videtur expreſſuꝫ quod poſſit. ff. rem ra. ha. ſi ſine.§. ſi ꝓcurator ſoluit qd̓ ſi queratur de eo iure quod etiā nō agni­tuꝫ tranſmittit̉ ad heredes pōt ratum habere. vt in.§. ſi pro curator alias nō pōt vt ī pͥmis iuribus. Querit idē de ſucceſ ſore prelati an̄ poſſit ratum habere qd̓ geſtū eſt nomine pre­deceſſoris diſtinguit an ſit geſtum cōtemplatione perſone an eccleſie. primo caſu nō pōt habere ratum per verba hu ius regule ⁊ ſil̓ia niſi eo caſu quo eccleſia p̄lato ſuccederet qꝛ tunc ſeruaretur qd̓ dixi ꝓximo in herede. ſecūdo caſu po teſt cū duret eccleſia que non morit̉. xij. q. ij. liberti. sͣ. e. li. de reſcrip. ſi gratioſe. Idem qn̄ dubitatur cū preſumēdū ſit cō templatione eccleſie geſtum ⁊ ſolum inſertum prelati mini­ſterium. ff. de an. le. l. annua.§. vlt. de cōdi. ⁊ demō. l. fi. Item quia queſita per prelatum indubio queruntur eccleſie in autē. de eccle. ti.§. interdicimus. Glo. i. primo ponit exē pla. ſecundo allegat quinqꝫ iura in cōtrarium. ⁊ primo pōt tres ſolutiones quarum primā reprobat ⁊ demū ſoluit. ter­tio ſignat cōtrarium de vna lege ⁊ ſoluit in fi. remittit. In prima glo. ibi. l. vlt. incipit ſi filius ⁊ loquitur de cre­dito quod recepit filiuſfa. citra patris iuſſum mandatum vel voluntatem ⁊ poſtea pater ratum habuit ⁊ ibi. l. i. in fa norem parentū inductum eſt macedonianū. In. i. glo. ibi qͣꝫtitateꝫ peculij. de hoc ſatis hic per Dy. per te videas qui etiam ponit exemplū de. l. ſi ſeruus. ff. de preca. vbi filus me ſuo nomine rogauit rem p̄cario ratū habendo non plus te­neor qͣꝫ prius.ſ. de peculio. opponit contra hͦ exempla de. l. ff. quod cum eo qui in ali. po. l. i.§. ſi ratū ⁊ de in rē v̓ſo. l. i.§. quod ſeruus ⁊. l. ſi res.§. pe. vbi pater vel dominus ratū ha bens cōtractum celebratum a filio vel ſeruo obligatur inſo­lidum non peculiotenus tantū ⁊ ponit ⁊ impugnat ſolutio nē finaliter diſtinguēs ꝙ aūt ratū habet vt pater aūt vt aliꝰ aut dubitat̉. primo cau tenet̉ vt in cōtrarijs. ī ſcd̓o nil oper­tur ratihabitio vt. ff. quod cū eo ꝗ in ali. po. l. ij.§. vlt. Idem in tertio per.§. ſi ego ⁊ per. l. ſi ſeruus. ſic alibi diſtīguitur an tanqͣꝫ pater an tanqͣꝫ alius. ff. de adop. ſi pater.§. qui duos. di cit ēt qd̓ ad predictā diſtinctionem firmandaꝫ bene facit. ff. ſolū. ma. ſi vero.§. Item quicꝗd ⁊ de caſtren. pe. l. in heredi­tate in prin. ⁊ ibi ſoluitur duplicit̓. de quattuor modis ꝗbus negociorū geſtoribus actio ꝯpetit ⁊ no. ff. de ne. ge. ſi pupilli .§. ꝗd ergo. vide libellos in ſpe. de iudi.§. ij. v̓. ex predictis. ⁊ vide quod dixi ſupra in regula ratihabitionem. Uic regule conueniunt quattuor qͥ ſtiones in ꝗbus omiſſis allegationibꝰ remiſſiones dabo ⁊ ſolutiones po nā. Eſt aūt prīa venerialis. xlj. ſcd̓a ēt venerialis. xliij. tertiā do. Ia. ca. bon̄. qͣrta domini Stephani poloni. Prīa.ſ. ve­nerialis querebat an ſi duo ex tribus delegatis datis ſimpli citer tertio irreꝗſito ſnīam ferant an valeat ſnīa tertio ratū habente. Uenerialis v̓o ſcd̓a q̄ ēt Dama. prīa in ℟ica de cō ſue. ꝑꝑ dec. ad noſtrā. querebat de ſnīa excōicationis lata in bon̄. clericum ꝑ ep̄m mutin̄. an̄ per ep̄ꝫ bon̄. poſſit haberi ra ta ita ꝙ valeat. Tertia Iacobi q̄rebat an ſi religioſus ele­ctus ſine licentia ſuperioris ꝯſenſit ⁊ poſtea adminiſtrauit demū prelatus ſuus licentiā ſibi dedit vel factum ratum ha buit an ille poſſit prelaturaꝫ tenere. ⁊ hec hodie expedita ꝑ dec. ſi religioſus.i. rn̄. in fi. qꝛ talis cōſenſus nō tenet ⁊ ectio