Oncluſionem non meruit publicatio regularum adhuc fabro ſuper incudem huius operis media malle­ante ſed exquo eius partis quieuere fabri concludere cuꝫ Apuleio libro ſolū de deo Socratis eligo quo ad tria gratiarum.ſ. actionem. tardationis excuſationem. ſpe premij oratio ad ſtudium. de primo ipſe dicit in li. ij. in fi. ſummas incen ſiones dei cōſiſtere non in thure vel pigmentis ſed in actiōi­bus gratiarum. ſumme igitur exuperantiſſime gratias ago deo ſine quo ingenium florere vel iſtius mūdi ſenſibilia ſpe cies qualitates corpora vegetari non poſſunt qui natu rarum gratiarum omnium ſecunda pregnatio dexterrā di­rigēs intellectui lumē īfundēs me huius operis perduxit ad limē. Secundū autem ſumo ex ipſius libri principio vbi dicit celeritatis gratiam cum diligentie laude poſſe concurrere. cuius verba ſcripſi de elec. cum nobis olim. ver. his igitur. Circa tertium li. i. charta fi. dicit ſe valde mi­rari de his qui diſcere negligunt etiā ea que videri nolūt ne tire: hortans autē ad ſtudium li. i. in prin. inducit Ariſtippū qui tyrāno querenti quid ſibi diutinum philoſophie ſtudiū profeciſſet. Reſpondit hoc cum omnibus hominibus ſe cure intrepide loquerer. quod in noſtri iuris ſcientia ſpero poſſe repetere eum qui hoc opus nouelle certo reſpectu vni vel in ſex vel ī tria vel in. duo diuiſum ſedulo ſtudio per in tellectum orditum cum memoria tenaci texuerit. quia tameꝫ vt ipſe dicit li. ij. poſt prin. terra omnium eſt receptrix omniū qꝫ generum que accipit reſtitutrix. deſignans etiā per hoc ſciētificum eſſe mortalem. hortatur. lib. i. charta pl̓t. ſcientiā ad inſtar Socratis iuſtitia innocētia eſſe colēdā. ſic agentis duplex eſt p̄miū laus.ſ. huius ſeculi gloria futuri. De prīo li. i. ad fi. ſic ait bonis artibus doctus eruditꝰ qͣꝫtum licet homini ſapiens boni conſultus laudandus ē hoc enim a patre hereditarium eſt nec a caſu pendulum nec a ſuffragio adminiculū nec a corpor̄ caducū nec ab etate mu­tabile. hec oīa mēs Socratis habuit ideo cetera cōtēpſit. De ſecundo li. ij. charta tertia pulchre notabiliter pro operantibus ad bonū publicuꝫ ſic dicit qui deuꝫ pie colēdo mundū munde ſeruando mundi pulchritudinē diligen tia ſeruet auget operaꝫ ſuaꝫ cuꝫ dei voluntate coniungit: cuꝫ ſpecieꝫ quā ille diuina intentione formauit adminiculo ſui corporis diuturno opere curaqꝫ cōponit. hunc quo mu­nere credis eſſe munerandū niſi eo quo parentes noſtri mu­nerati ſunt quo ēt nos quoqꝫ munerari ſi foret diuine pieta ti ꝯplacitum pijſſimis votis optamus.i. vt emeritos exu­tos ab humana cuſtodia mortalitatis nexibus abſolutos na ture ſuperioris ꝑtis.i. diuine puros ſanctoſqꝫ reſtituat. Hec Apuleius. difficulter autē cōtinui huic fini iungere de ſōnio Scipionis Macrobio ſuper ipſo que peroptime congru­ebant. ſed ignoſcendū eſt ex quo plus vigenteꝫ pretermitto hieronymuꝫ. Expletum eſt aureuꝫ cōmentū. d. Io. and. ſuper regulis iuris quod nuncupatur mercurialis eo quia ipſe auctor die mercurij inſudabat vigilabat ad ipſuꝫ cōmentuꝫ explicā quod merito aureuꝫ nuncupari pōt quia litteris aureis mereretur īprimi. Quodqꝫ impreſſum fuit Venetijs per Bernardinum ſtagnin de Tridino de Monteferrato Mcccclxxxxix. die. viij. Auguſti. Regiſtrum. a Prima alba Non ē nouū aliquā tingit per b C. de fal. l. j. vt ibi patet probatur in neꝫ ſenarij c Arbitratu ſiſtit. ſed decre. cum iura de eo d Hoſtiē. de re demū ſoluā ſequenti . de officio e Preſentatus ſeipſo. xxiiij. q. ſpecu. tit. j. quapropter f Predonibus Secundo cōſtitu. que inde non g Et propter gale recedere ſcriptio bone fide ſuꝑueniēte Pro affirmatiua quādo poſt In q̄ſtione procedant i De procurato. parochie qͣꝫ habere vocē validuꝫ. iij. q. k Tionis exercet Ad negatiuā non debet De ſecūdo l Tertio in altero Finis.