¶ Quartus quādo id agit ne ſibi incūbat declarandi corrigendi vel defendēdi onus. huic cōuenit quod in allegationibus ſecunde partis dixi poſt hieronymum. v̓. iij. ⁊ vt dicitValerius li. iiij. c. de conſtantia in prin. virtus cōſtantie hͦ requirit vt nobis geſta ſi obtrectentur acriter: tueamur. vel inchoata ſi nondū perfecta impediantur. ſine vlla cūctationead effectum perducamus. vnde Hieronymus ſe offerebatdefenſuruꝫ que ſuper Ionā ſcripſerat ad Aug. iiij. di.¶ Quintus quādo id agit vt contrarium dicere vel agerepoſſit ne obſtēt ſibi propria ſcripta. de primo Prouer. viij.os bilīgue deteſtor cōcor. i. ad Timothe. iij. vt eccleſia. bn̄..c. vno ver. oībus ⁊ hieronymus ad Pāma. ⁊ Mar. ii. dicit quod ſcribens illum vituperare non poteſt quem in ſuisopuſculis laudauit ⁊ ad pāma. C. quis tā hebes ⁊ in ſcribēdo rudis vt idem dānet ⁊ laudet ⁊c. ⁊ ibi vide.¶ De ſecundo hiero. ad Occeanum. i. C. perdit auctoritatem docendi cuius opere ſermo deſtruitur. ⁊ inducit illudTulij caput artis ē docere quod facias. ⁊ ad Nepotianum.C. accuſare auaritiā etiaꝫ latro poteſt. ⁊ vide ſuper titū. E.¶ Nunc de inſcribente videamus qui non peccat quādoid agit vt alios ad ſil̓es labores alliciat. Experimur quod ſepe inuidia teſtante Sene. ep̄i. v. quod philoſophie nomenetiaꝫ ſi modeſte feratur inuidioſum eſt. vel bona emulatio aliquos inducit ad ſcribendum alias non ſcripturos taleꝫ ātemulationem laudat hieronymus ſuper Gala. li. ij. di. ⁊ fac̄ad atletaꝫ. B. ſicut āt flagitioſa ſunt exēpla maloruꝫ actuum. xj. q. iij. precipue ita meritoria ſunt expla bonorum. adtitum. ij. teipſum prebe exemplum bonorum operum in doctrina ⁊c. facit. xx. di. de quibus. lxiij. di. valentinianus.¶ Secundo quando inſcribit dubitans. ne opus alteri inſcribatur. ⁊ hoc probant que dixi allegādo ſupra parte ſecūda in princi. vnde ponit Valerius. c. penult. quo ſupra deAriſtotile quod cum libros rethoricoruꝫ quos cōpoſueratdonaſſet publicandos vt proprios theodanti diſcipulo ſuo.moleſte gerens poſtea ſic illorum tituluꝫ alteri ceſſiſſe in aliolibro cuidam materie inſiſtens dixit ſe de illa plene in theodantis libris tractaſſe. ſi vir tam late patentis ſcientie pati n̄potuit alteri cui etiam cōſenſerat ſuos labores aſcribi: rep̄hendi non debet qui a principio huic timori prouidit.¶ Tertio quando per inſcriptionem certificari vult illaꝫ fidem operis que prouenit ex auctore conſtat ꝙ ex varietateauctorum augetur vel minuit̉ fides ſcriptionuꝫ. vnde ponitValerius li. viiij. c. vlt. d̓ Pictagore ꝙ ipſius dicta in diſputatione deducere auditores ipſius extimabant abſurdum:interpellati de cā hoc ſolum reſpondebant id euꝫ dixiſſe. ede Paulino dicit hiero. ꝙ eius conſcriptiones ſcriptore ⁊charta non indigent quia fructuꝫ ſine radice oriri fieriqꝫ tēptauit. vide ī hieron̄. de. xij. lectoribus. C. ⁊ de materia ꝑ totum. bene ergo agit qui lectorē de auctore hoc reſpectu certificat vt ſic lector dicere poſſit ex nomine te noui. Exo. xxxiiij. eſt enim primū incitamentum diſcēdi nobilitas magiſtrivt dicit hieronymus ad Paulā ⁊ Euſto. D. ⁊ vide ſuper zachariaꝫ ⁊ ibi dictorum fideꝫ ad eos a quibus dicta ſunt referamus. ¶ Quarto quando indifferens ad inſcribenduꝫ vlnon illum ſic occurrit eligere huic ſufficiat quod dixi in prima parte non inſcribentis. ver. ſecundus. ¶ Quinto quando licet per id cupidus fuerit pōpe vel fame tamen habuitiuſtum motum puta vt ſibi ⁊ ſuis de ſcientia qua diu ſtuduit prouidere poſſet ad quod ſūme ſuffragatur fama ſcientiecirca priuꝫ Valerius li. viij. de cupiditate glorie. nulla tanta humilitas que dulcedine glorie non tangatur ⁊ multa ibiponit virorum claroruꝫ exempla. ⁊ Criſoſt. dicit ſuꝑ Mathe. vi. ꝙ inanis gloria occulte ingreditur. ⁊ hieronymus adſaluinaꝫ. C. dicit ꝙ difficile eſt gloriaꝫ virtute ſuperare. ⁊ invita ſancti hylarionis. C. hoc potiſſime hiero. in eo ſuper qd̓calcare potuit gloriaꝫ ⁊ honoreꝫ. ⁊ adde quod de hoc pulchr̄e dic̄ ad Euſto. B. pliniꝰ li. iiij. epiſtola. xij. dicit ꝙ lausetiaꝫ a mīoribus profecta delectat. ſi ergo tali cupiditati difficile reſiſti poteſt nec ille talem gloriam intendit timori diuinō p̄ponere cū etiā hoc nō repugnet charitati quo ad proximū nec quo ad reꝫ vel ſubiectum dicaꝫ ꝙ exquo iuſtuꝫ motiuuꝫ fuit admixtum.ſ. vt ſui laboris honeſtum fructuꝫ perciperet ⁊ ſuis neceſſitatibus ꝓuideret nō peccauit. bene facit.xiiij. q. iiij. quicunqꝫ. ⁊ iura appetunt litteratos honorari ⁊ditari de preben. de multa in fi. ⁊ ī dubio pro eis preſumuntde proba. in noſtra de preſumptione. c. pl̓r.¶ Sexto quādo propter obedientiam ſuperioris id iubentis īſcribit ad hoc ſufficiat. xj. q. iij. quid ergo. xxiij. q. i. quidculpatur ī fi. ⁊ quod vtrobiqꝫ noͣ. ⁊ ſupra de tempo. or. ad aures in fi. ij. glo. facit. viij. q. i. ſciendum de ma. ⁊ obe. illud.¶ Septimo quando benefactorem ſuum vel magiſtrumvel reuerentialem dominum huius rei dignum vult honorare ſibi opus deſtinando quia tunc eum ad quem ⁊ ſe oportet inſcribi. ad primum faciat prologus nouelle. ⁊ ad Hebre. xiij. beneficientie nolite obliuiſci ⁊ reprehenduntur obliti beneficiorum ſuorū. Pſal. lxxvij. Sene. ij. de beneficijsdicit quod quidam furtiue beneficioruꝫ gratias agunt in angulo. ⁊ ad aurem. verentur eniꝫ palam facere. vt ſua potiusvirtute quam alieno adiutorio cōſecuti dicantur. Ingratūergo illum vocat qui remotis arbitris gratias agit. de ſecundo ad hebre. xij. habuimus eruditores ⁊ reuerebamur eos.De tertio quod reuerētiales venerandi ſunt ⁊ honorandiponit pulchre Ualerius li. iiij. c. vlt. vbi īter cetera ponit duces ſuorum hoſtiū ⁊ predonum ad venerandum Scipionēinermes veniſſe. ad idem. lib. viij. c. de teſtibus vlt. exemplo.¶ Peccat autem quādo inſcribit ad purā vanam gloriaꝫſine vllius boni mixtura. ⁊ ſic ꝓcedant que allegata ſunt primo. vnde Aug. ad honoratuꝫ de vtilite credendi circa prin.libri de tali vana gloria ſe excuſans dicit. bene mihi conſciusſum quod ad hūc ſtilluꝫ pio ⁊ officioſo animo nō vani nominis appetitione aut nugatorie oſtentationis acceſſi. quar̄ autem de mixtura diximus ſupra proximo verſi. quinto require. ſufficiat ergo ſibi quod virtuoſum ipſius actū ſequet̉ gloria velit nolit vnde hiero. de ſancta Paula in ipſius epithaphio. B. dicit quod gloria virtutes ſequitur quaſi vmbra⁊ appetitores ſui deſerēs appetit contēptores. ⁊ Tull̓. tuſ.lib. i. c.x. dicit quod virtutem neceſſario ſeꝗtur gloria. ⁊ Ualerius. c. i. li. ij. dicit quod virtutis vberrimuꝫ alimentum eſthonor. ¶ Secundo quando ſolus rancor ad emulos qd̓videt ex ipſius honore dolere ⁊ ad detrahenduꝫ ꝑatos euꝫfacit inſcribere huic membro ſufficit quod dixi in ſecundaparte non inſcribentis membro ſecūdo ⁊ tertō. tamē ad hocaddendum eſt ꝙ rancoreꝫ dimittere tenetur cuiqꝫ fideli deneceſſitate ſalutis de hoc no. xiij. q. iiij. ſi is. qui ⁊ sͣ. eodemlib. de homi. c. ij. in. iiij. glo. ſuper qua plenius dixi.¶ Tertio quādo ſola ambitio dignitatis eccleſiaſtice maxime mouet ad id vt per quaꝫ plures factum conſtat ꝗ pōtificibus ⁊ principibus ad eum fineꝫ illis etiam ⁊ ſibi inſcripta deſtinarunt opuſcula fateri oportet ex quo talis ābitioeadit in culpam omnis actus qui ordinatur ad illaꝫ etiaꝫ ꝓhibitus eſt. facit quod no. in cle. de hereti. ad noſtrū. ver. vij.in prima glo. vnde Sene. li. i. naturalis queſtionuꝫ poſt pͥn.dicit ꝙ ad dignitates non niſi per indigna ducit ambitio deprimo.i. ad corinth. xiij. B. charitas nō ē ambitioſa. ⁊ Petrus ra. exponēs dicit ꝙ ābitio ē ſymia charitatis. charitasenim patiens eſt pro eternis. ambitio patitur omnia pro caducis. charitas benigna ē pauperibus ābitio diuitibus. charitas omnia ſuffert pro veritate. ambitio. pro vanitate. perhoc Plinius. ij. ad veſpaſianum cōmendando cathonē dic̄ꝙ erat ambitionis hoſtis. ⁊ Valerius lib. ij. c. vlt. de cathone dicit ꝙ eius domus erat ambitioni clauſa. ⁊ vide cle. deregula. vt profeſſores ⁊ qd̓ ibi no. ſuper ver. ambitō ⁊ qd̓ di.xi. sͣ. de preben. qꝛ in tantum. non tamen putet aliquis ꝙ ambitionem imponā in ſingulos ſic ſcribentes. non eniꝫ officiūcenſeri debet ambitio vt dicit hierony. ad ſaluinā ī prin. ſedſi qui ex predictorum numero ſe connittunt ſue ſaluti prouideant. qd̓ faciliter poſſunt. sͣ. de ſimo. c. vlt. ⁊ eſt huic fini ſimile. sͣ. eo. lib. de elec. fundamenta.§. proinde.Concluſioni