Quartus quādo id agit ne ſibi incūbat declarandi corri gendi vel defendēdi onus. huic cōuenit quod in allegatio­nibus ſecunde partis dixi poſt hieronymum.. iij. vt dicit Valerius li. iiij. c. de conſtantia in prin. virtus cōſtantie re quirit vt nobis geſta ſi obtrectentur acriter: tueamur. vel in choata ſi nondū perfecta impediantur. ſine vlla cūctatione ad effectum perducamus. vnde Hieronymus ſe offerebat defenſuruꝫ que ſuper Ionā ſcripſerat ad Aug. iiij. di. Quintus quādo id agit vt contrarium dicere vel agere poſſit ne obſtēt ſibi propria ſcripta. de primo Prouer. viij. os bilīgue deteſtor cōcor. i. ad Timothe. iij. vt eccleſia. bn̄. .c. vno ver. oībus hieronymus ad Pāma. Mar. ii. di­cit quod ſcribens illum vituperare non poteſt quem in ſuis opuſculis laudauit ad pāma. C. quis hebes in ſcribē­do rudis vt idem dānet laudet ⁊c. ibi vide. De ſecundo hiero. ad Occeanum. i. C. perdit auctori­tatem docendi cuius opere ſermo deſtruitur. inducit illud Tulij caput artis ē docere quod facias. ad Nepotianum .C. accuſare auaritiā etiaꝫ latro poteſt. vide ſuper titū. E. Nunc de inſcribente videamus qui non peccat quādo id agit vt alios ad ſil̓es labores alliciat. Experimur quod ſe pe inuidia teſtante Sene. ep̄i. v. quod philoſophie nomen etiaꝫ ſi modeſte feratur inuidioſum eſt. vel bona emulatio a liquos inducit ad ſcribendum alias non ſcripturos taleꝫ āt emulationem laudat hieronymus ſuper Gala. li. ij. di. fac̄ ad atletaꝫ. B. ſicut āt flagitioſa ſunt exēpla maloruꝫ actu um. xj. q. iij. precipue ita meritoria ſunt expla bonorum. ad titum. ij. teipſum prebe exemplum bonorum operum in do­ctrina ⁊c. facit. xx. di. de quibus. lxiij. di. valentinianus. Secundo quando inſcribit dubitans. ne opus alteri in­ſcribatur. hoc probant que dixi allegādo ſupra parte ſecū da in princi. vnde ponit Valerius. c. penult. quo ſupra de Ariſtotile quod cum libros rethoricoruꝫ quos cōpoſuerat donaſſet publicandos vt proprios theodanti diſcipulo ſuo. moleſte gerens poſtea ſic illorum tituluꝫ alteri ceſſiſſe in alio libro cuidam materie inſiſtens dixit ſe de illa plene in theo­dantis libris tractaſſe. ſi vir tam late patentis ſcientie pati potuit alteri cui etiam cōſenſerat ſuos labores aſcribi: rep̄­hendi non debet qui a principio huic timori prouidit. Tertio quando per inſcriptionem certificari vult illaꝫ fi dem operis que prouenit ex auctore conſtat ex varietate auctorum augetur vel minuit̉ fides ſcriptionuꝫ. vnde ponit Valerius li. viiij. c. vlt. Pictagore ipſius dicta in diſpu tatione deducere auditores ipſius extimabant abſurdum: interpellati de hoc ſolum reſpondebant id euꝫ dixiſſe.de Paulino dicit hiero. eius conſcriptiones ſcriptore charta non indigent quia fructuꝫ ſine radice oriri fieriqꝫ tē­ptauit. vide ī hieron̄. de. xij. lectoribus. C. de materia to tum. bene ergo agit qui lectorē de auctore hoc reſpectu cer­tificat vt ſic lector dicere poſſit ex nomine te noui. Exo. xxx iiij. eſt enim primū incitamentum diſcēdi nobilitas magiſtri vt dicit hieronymus ad Paulā Euſto. D. vide ſuper za chariaꝫ ibi dictorum fideꝫ ad eos a quibus dicta ſunt refe ramus. Quarto quando indifferens ad inſcribenduꝫ vl­non illum ſic occurrit eligere huic ſufficiat quod dixi in pri­ma parte non inſcribentis. ver. ſecundus. Quinto quan do licet per id cupidus fuerit pōpe vel fame tamen habuit iuſtum motum puta vt ſibi ſuis de ſcientia qua diu ſtudu­it prouidere poſſet ad quod ſūme ſuffragatur fama ſcientie circa priuꝫ Valerius li. viij. de cupiditate glorie. nulla tan ta humilitas que dulcedine glorie non tangatur multa ibi ponit virorum claroruꝫ exempla. Criſoſt. dicit ſuꝑ Ma­the. vi. inanis gloria occulte ingreditur. hieronymus ad ſaluinaꝫ. C. dicit difficile eſt gloriaꝫ virtute ſuperare. in vita ſancti hylarionis. C. hoc potiſſime hiero. in eo ſuper qd̓ calcare potuit gloriaꝫ honoreꝫ. adde quod de hoc pul­chr̄e dic̄ ad Euſto. B. pliniꝰ li. iiij. epiſtola. xij. dicit laus etiaꝫ a mīoribus profecta delectat. ſi ergo tali cupiditati dif ficile reſiſti poteſt nec ille talem gloriam intendit timori diui p̄ponere etiā hoc repugnet charitati quo ad proxi nec quo ad reꝫ vel ſubiectum dicaꝫ exquo iuſtuꝫ moti uuꝫ fuit admixtum.ſ. vt ſui laboris honeſtum fructuꝫ perci­peret ſuis neceſſitatibus ꝓuideret peccauit. bene facit. xiiij. q. iiij. quicunqꝫ. iura appetunt litteratos honorari ditari de preben. de multa in fi. ī dubio pro eis preſumunt de proba. in noſtra de preſumptione. c. pl̓r. Sexto quādo propter obedientiam ſuperioris id iuben tis īſcribit ad hoc ſufficiat. xj. q. iij. quid ergo. xxiij. q. i. quid culpatur ī fi. quod vtrobiqꝫ noͣ. ſupra de tempo. or. ad au res in fi. ij. glo. facit. viij. q. i. ſciendum de ma. obe. illud. Septimo quando benefactorem ſuum vel magiſtrum vel reuerentialem dominum huius rei dignum vult hono­rare ſibi opus deſtinando quia tunc eum ad quem ſe opor­tet inſcribi. ad primum faciat prologus nouelle. ad He­bre. xiij. beneficientie nolite obliuiſci reprehenduntur ob liti beneficiorum ſuorū. Pſal. lxxvij. Sene. ij. de beneficijs dicit quod quidam furtiue beneficioruꝫ gratias agunt in an gulo. ad aurem. verentur eniꝫ palam facere. vt ſua potius virtute quam alieno adiutorio cōſecuti dicantur. Ingratū ergo illum vocat qui remotis arbitris gratias agit. de ſecun do ad hebre. xij. habuimus eruditores reuerebamur eos. De tertio quod reuerētiales venerandi ſunt honorandi ponit pulchre Ualerius li. iiij. c. vlt. vbi īter cetera ponit du ces ſuorum hoſtiū predonum ad venerandum Scipionē inermes veniſſe. ad idem. lib. viij. c. de teſtibus vlt. exemplo. Peccat autem quādo inſcribit ad purā vanam gloriaꝫ ſine vllius boni mixtura. ſic ꝓcedant que allegata ſunt pri mo. vnde Aug. ad honoratuꝫ de vtilite credendi circa prin. libri de tali vana gloria ſe excuſans dicit. bene mihi conſcius ſum quod ad hūc ſtilluꝫ pio officioſo animo vani nomi nis appetitione aut nugatorie oſtentationis acceſſi. quar̄ au tem de mixtura diximus ſupra proximo verſi. quinto requi­re. ſufficiat ergo ſibi quod virtuoſum ipſius actū ſequet̉ glo ria velit nolit vnde hiero. de ſancta Paula in ipſius epitha phio. B. dicit quod gloria virtutes ſequitur quaſi vmbra appetitores ſui deſerēs appetit contēptores. Tull̓. tuſ. lib. i. c.x. dicit quod virtutem neceſſario ſeꝗtur gloria. Ua lerius. c. i. li. ij. dicit quod virtutis vberrimuꝫ alimentum eſt honor. Secundo quando ſolus rancor ad emulos qd̓ videt ex ipſius honore dolere ad detrahenduꝫ ꝑatos euꝫ facit inſcribere huic membro ſufficit quod dixi in ſecunda parte non inſcribentis membro ſecūdo tertō. tamē ad hoc addendum eſt rancoreꝫ dimittere tenetur cuiqꝫ fideli de neceſſitate ſalutis de hoc no. xiij. q. iiij. ſi is. qui. eodem lib. de homi. c. ij. in. iiij. glo. ſuper qua plenius dixi. Tertio quādo ſola ambitio dignitatis eccleſiaſtice ma xime mouet ad id vt per quaꝫ plures factum conſtat pō­tificibus principibus ad eum fineꝫ illis etiam ſibi inſcri­pta deſtinarunt opuſcula fateri oportet ex quo talis ābitio eadit in culpam omnis actus qui ordinatur ad illaꝫ etiaꝫ ꝓ­hibitus eſt. facit quod no. in cle. de hereti. ad noſtrū. ver. vij. in prima glo. vnde Sene. li. i. naturalis queſtionuꝫ poſt pͥn. dicit ad dignitates non niſi per indigna ducit ambitio de primo.i. ad corinth. xiij. B. charitas ē ambitioſa. Pe trus ra. exponēs dicit ābitio ē ſymia charitatis. charitas enim patiens eſt pro eternis. ambitio patitur omnia pro ca ducis. charitas benigna ē pauperibus ābitio diuitibus. cha ritas omnia ſuffert pro veritate. ambitio. pro vanitate. per hoc Plinius. ij. ad veſpaſianum cōmendando cathonē dic̄ erat ambitionis hoſtis. Valerius lib. ij. c. vlt. de catho­ne dicit eius domus erat ambitioni clauſa. vide cle. de regula. vt profeſſores qd̓ ibi no. ſuper ver. ambitō qd̓ di .xi.. de preben. qꝛ in tantum. non tamen putet aliquis am bitionem imponā in ſingulos ſic ſcribentes. non eniꝫ officiū cenſeri debet ambitio vt dicit hierony. ad ſaluinā ī prin. ſed ſi qui ex predictorum numero ſe connittunt ſue ſaluti proui­deant. qd̓ faciliter poſſunt.. de ſimo. c. vlt. eſt huic fini ſi­mile.. eo. lib. de elec. fundamenta.§. proinde. Concluſioni