Transkription / Constitutiones [75

a ¶ Decleret. in er utoris abſentia dummodo de ea con ſtet ut. jͣ. dicam Iohannes andree. b ¶ Ordinariū hoc ꝓbamꝰ ꝑ pred̓. dec̓. i. e. t. li. vi. ut ſicut ibi decretū datū cū bn̄ficio acceptandi an̄ acceptati onem non impedit ptātem ordinarij. ita nec datum ſul conditionibꝰ iſtis vel alijs ante ꝯditionum euentum johānes an. c ¶ Executorē. ſi eī non afficit poteſta teꝫ ordinarij ergo poſſit eidem ſi voluerit ꝓnec executoris alte rius qui maior eſt uideri ac ex nunc et inane ordinario. de offi. decernentes et irritū. ſi ſe dele. ſane. ij. et cuꝫ cus a quoqͣꝫ quauiſ aucto hͦ oꝑteat intelligi de executore ſecun ritate ꝯtigerit attēptari. do pͥmꝰ em̄ ꝯfe̓rei ¶ Quia decretū hmōi in beneficiū etiā poſt euentū dūtaxat p̄dictaꝝ ꝙͣ eueniſſet conditio. Item cū hic di ꝯditionū ſuū ſortitur effe catur ꝙ ſecūdꝰ con ctum anteqͣꝫ extet prima fert ante ꝯdicioniconditio. bn̄ficium pretax euentum per quod ati valoris et etiaꝫ mīoris a contͣrio infertur ꝙ poſtꝙͣ eueniſſet conditio primi con ferre non potuiſſet Item cum genera liter de executore loquat̉. ꝑ quē et̓ executorē in forma gr̄e videt̉ meludere. Hic videt̉ ſolui qd̓ h̓ fuit diſputatū. an impetrās pͥmo in hac forma pauperū p̄feratur ſecūdo qui impetͣuit in forma gͣtie in eadē eccīa vel ad col lationeꝫ eiuſdē et ponit̉ in mercur. in litera. e. ſub ti. de p̄ben. h̓ em̄ videt̉ ꝙ dūmodo ꝯditio preceſſerit vacatō nem vel ſaltē collatiōeꝫ fc̄am ſecūdo debetur pͥmo fa. de ℟ p. tibi qui. li. vi. Sed ob. e. li. et ti. c. ſi prote. So. ibi ꝯditio pendebat ex alteriꝰ arbitrio ita ꝙ illo recuſante nullū ius habebat impetrās. h̓ vero pendꝫ ex exn̄tia rei in pͥmo caſu. vel ex volūtate ipſiꝰ cui facta ē gratia ī ſe cūdo. Aliquibꝰ vid̓r ꝙ ſecūdus impetrās an̄ ꝯditiōeꝫ in forma gr̄e p̄feratur ⁊ ẜm hͦ lꝫ hͨ pͥma ꝯditio quo ad ido neitateꝫ ꝑſone ſit de pn̄ti. inquiſitō tn̄ circa id fiēda eſt de futuro. De ſecūdo etiaꝫ nō dubitat̉ qnͥ ſit de futuro ⁊ ẜm hoc ſequeret̉ ꝙ ſi duo impetrauerūt ſub hac forma ſi ſecūdꝰ pͥmo ꝑuenit ad ꝯditōeꝫ erit potior cū pͥus ipſi us decretū afficiat ut h̓ fa. pred̓. dec̓. ſi ꝓ te. ⁊ qd̓ no. e. et. ſi ſoli. li. vi. Equū vid̓r qd̓ pͥus dixi. ut ex qͦ ꝯditio pͥmi p̄ceſſit collatiōꝫ factā ſcd̓o. p̄ferat̉ pͥmꝰ ſcd̓o hn̄ti fo̓mā gr̄e l̓ pauperū. Nec vni eſt ꝙ ſꝑ dēatur illo ꝓ qͦ pͥus ē al fēaut ꝓbat pred̓. dec̓. tibi ſic gͦ ē fortior gr̄a ꝯditiota ex īſtētia rei l̓ volūtate eiꝰ ꝓ qͦ ſcribit̉ ꝙͣ dependēs ex volūtate tereij ut p̄dixi. Sꝫ fingas hūc caſū. hꝫ. A. hanc formā pauꝑuꝫ in c̓ta eccīa. ſcd̓o hꝫ. b. ſpāleꝫ gr̄aꝫ ī eadꝫ et talē que afficit. vacat bn̄ficiuꝫ in ipſa eccīa qd̓ an̄ pͥmi ꝯditōꝫ extāteꝫ ordīariꝰ ꝯfert C. demū extitit ꝯditio pꝙͣ executor D ſibi ꝯtulit illud poſt qͥ executor A pͥmi illud ſibi ꝯtulit. querit̉ cuiꝰ ſit bn̄ficiuꝫ Dico ẜm predictā opi. ꝑ dec̓. pnl̓. de preb̓. li. vi. ꝙ pͥmꝰ eſt potior. collatō em̄ ordinarij facta Cn̄ tenuit impediēte gr̄a illiꝰ B ꝓ bn̄ficiuꝫ illud erat affc̄m in eū caſuꝫ in que nō debet illi A effectꝰ gͦ ꝯditiōis poſtea exn̄tis qͥ eſt ut decretū afficiat ut h̓ ꝑ illā collatōꝫ impediri n̄ potuit. collatio et fc̄a Bn̄ tenuit exqͦ pͥus extite̓ at pͥmi ꝯditio. ex qͥbꝰ ꝯcludit̉ qd̓ p̄dixi. aſſurgat gͦ pͥmꝰ ſecūdo ex cuiꝰ ꝑſona ꝯſequii qd̓ alias ſibi vijſſet. et ē ſi. e. t. aucͣte. li. vi. Si vero coll̓o facta B p̄ceſſiſſꝫ ꝯditōꝫ pͥmi. tc̄ ē planū ꝙ S potior eſſꝫ 3 X in bn̄ficio ꝑ hāc lrāꝫ Ioeꝫ ſiteneret̉ ſecūda opinio que habet ꝙ forma gratie p̄ueniens ꝯditōꝫ faciat ſecundū potior emetiam in beneficio poſt conditionem vacante. d ¶ Secus. h̓ approbat quod no. s. e. t. qꝛ cūctis. li. vi. in pͥn. qd̓ no. arch̓. e. li. de preb̓. dudū. et dic ſecꝰ in hoc ſcꝫ ꝙ in caſu iſto nō valeret collatio ordinarij vel alter us executoris infra mēſeꝫ facta lꝫ an̄ acceptatōem. e ¶ Cenſemus. lꝫ ꝑ hͦ verbū vide̓t̉ ius nouū induce̓. eū tn̄ priuſqͣꝫ impetrans ſuā ſu rō ſit antiqͣ. ⁊ dire per valore hmōi volunta cte abolī inuēta fu erit hͨ forma ꝯtra tem declaret. ꝯferri libere dee̓. qꝛ cunctis. ut poterit per ordinariū vel ibi no. in. i. gl. pualiuꝫ executorem a nobis to ꝙ reſpiciat p̄te rita. nec ꝯtradicat ad ꝓuidendum de tali be hͦ verbū quod ẜm neficio deputatuꝫ. ¶ Se deriuatores ponit̉ cus aūt fore cenſemꝰ cuꝫ etiaꝫ ꝓ iuſſu delibe ratione extīatione decreto appoſito alicui ꝓ et ſnīe ꝓlatione. et uideri mādamꝰ de bn̄ficō ꝯcordat jͣ. ꝓx. ℟º. qd̓ infra mēſeꝫ a vacatōis et dixi. s. e. com. de proba. literis. f ¶ Infra menſem. iſte terminus inua luit d̓ ſtilo et more curie. Id̓ tn̄ dicas de quolibꝫ alio termīo maiori vel mīo ri in literis exp̄ſſo Solet aūt curia ſic ſcribere. bn̄ficiū eē cleſiaſticū cuꝫ cura ⁊cͣ. etiam ſi dignitas ⁊cͣ. ſi quod vacat ad preſens vel vacabit in tali ⁊cͣ. qd̓ ꝑ te vel ꝓcuratorē tuū ad hoc legitime ꝯſtitutū infra vniꝰ menẜ ſpaciū pº ꝙͣ tibi vel eideꝫ ꝓcuratori vacatio huiꝰ innotuerit dux eris acceptandū ꝯferenduꝫ tibi. ⁊cͣ. Diſtrictiꝰ inhibentes ven̓abilibꝰ. ⁊cͣ. ne de illis interim et̓ an̄ acceptatōem huiꝰ diſpone̓ quoquo modo p̄ſumāt. ac decernētes irrituꝫ et inane ⁊cͣ. tn̄ ex litera hac videtur ꝙ minus plena clauſula habes mandatum cum poteſtatē acceptandi et ſpacio tēporis et decreto ſufficiat. Sed queritur an tꝫ lis exſpectans poſſit acceptare poſt menſem beneficum adhuc vacans Videtur ꝙ ſic. cum hec clauſula in ipſius fauorem appoſita ad ligandas manus ordinarij in ipſius expectantis odium non debeat retorqueri. de reg̓. iuris ꝙ ob gratiam. li. vi. cum ſuis concordan. Et hoc placet archid̓. de preben. dudun li. vi. Et videtur expreſſum. e. li. et ti. ſ tibi abſenti. non credo ꝙ ſi clauſula reſeruationis et poteſtas executoris adiungitur beneficio vacatu ro quod acceptabit impetrās infra menſem. ut hic in ter tu et in forma quam ſuperius ſcripſi. ꝙ poſt menſeꝫ per expectantem acceptari poſſit beneficiuꝫ vel ei conferri. Et tunc ad regulam qd̓ ob gratiam. reſpondetur ut ibi no. qd̓ hoc inducit forma mandati ꝑ dec̓. cui de non. de pͥ ben. ii. vi. Ad dec̓. ſi tibi. ℟ n̄. qd̓ loquitur cū collatio p̄ cedit acceptatōꝫ. ſcꝫ eū beneficiuꝫ ab ordinario pure ce fertur et poſtea ad acceptandum terminꝰ aſſignat̉ tunc enim cum prima pura coſlatio per illius termini lapſum perempta nō ſit. ꝓuiſus re integra poſt terminū accep tabit. Hic vero acceptatio precedit collationeꝫ cuius fa ciende poteſtatem executor nō habet niſi infra tempus limitatum fuerit acceptatuꝫ. fateor tn̄ qd̓ poſſet eſſe diuiſa reſeruatio a ſpacio temꝑis qd̓ locus eſſet opiniōi cē trarie. ut ſi dicatur. beneficium qd̓ in tali loco vacauerit quod duxeris acceptandum tibi conferendum collatōni noſtre preſentibus reſeruamꝰ Inhibentes ne infra men ſem poſtꝙͣ tibi de vacatione conſtiterit aliquis de illo