Seite
ſi ſe offerant: veneracionis amplius non recipient. Et hec quidem viuo ſcipioni. Illud autem enulio paulo ex animi contigit. Nam cū exequie eius celebrarent̉: at forte tunc principes macedonie legacionis nomine ro me morarent̉. funebri lecto ſponte ſua ſeſe ſubiecerunt. Ꝙ aliquanto maius videbit̉: ſi quis cognoſcat lecti il­lius frontem macedonicis triumphis fuiſſe adornatū. Quantū enī paulo tribuerunt propter quem gētis ſue gladiū iudicio ꝑ ora vulgi ferre nō abhorruerūt? Qd̓ ſpectaculum funeris ſpeciem alterius triumphi adiecit. Bis enī te paule macedonia vrbi noſtre illuſtrem oſtē dit. incolumem ſpolijs ſuis fato fultū humeris Ne filij quidem tui ſcipioīs enuliā quem ī ado­cionem dando duarū familiaꝝ ornamentū eſſe voluiſti maieſtati parū honoris tributū eſt cum eū adoleſcentē admodū a lucullo conſule petendi auxilij gracia ex hiſ pania in affricam miſſum carthaginēſes et maſiniſſa rex de pace diſputatorem velut conſulem et imperatorē habuerunt. Ignara quidē factorū ſuoꝝ cartago. Oriē tis enī illud iuuente decꝰ deorum atqꝫ hominū indulgē cia ad excidium eius alebat̉. vt ſuperius cognomē affri­canū capta. poſterus euerſa cornelie gēti daret. Quid dampnacōne quid exilio miſerius ⁊ At qui. p. rutilio conſpiracione publicanorū ꝑculſo: auctoritatē adimere non valuerunt. Cui aſiā petēti omnes ꝓuincie illius ciuitates legatos ſeceſſum eius operientes obuiā miſe­runt. Exulare aliquis loco hoc aūt triumphare iuſtius dixerit. G. eciā marius in ꝓfundū vltimarū miſeriarū abiectꝰ: ex ipſo vite diſcrimine beneficio ma ieſtatis emerſit. Miſſus enī ad eū occidendum in priua ta domo minturnis clauſū ſeruus publicꝰ nacione cim ber. et ſenem et inermem et ſqualore obſitū ſtrictū gla­dium tenēs: aggredi non ſuſtinuit: et claritate viri ob­ſecatus abiecto ferro attonitus inde fugit ac tremens.