alienis incōmodis ſuorū adhuc expertes inſultent: optima vindex īſolēcie: varietas humane cōdicioīs viderit¶ Capitulum octauū de liberalitateOſtrū opus pio egreſſu ad ꝓprium dolorē ꝓuectū in ſuū ordinē reuocet̉ liberalitatiſqꝫ cōmenioracioni vacemꝰ. Cuiꝰ duo ſunt maxime ꝓbabiles fontes: verū iudiciū et honeſta beniuolēcia. Namcū ab his orit̉: tunc demū ei racio cōſtat. dono autē ip̄igracia et magnitudo quidē ſua ſꝫ efficaciorem aliquātooportunitas cōciliat. Accedit enī p̄cio rei īeſtimabilemomentū occaſionis: que fabio maxīo tot āte ſeculaparuā pecunie ſummā erogatā ad hoc vſqꝫ tēpꝰ laudabilē fecit. Captiuos ab hānibale interpoſita pactiōe nūmorū receperat. Qui cū a ſenatu non p̄ſtarent̉: miſſoin vrbē filio: fundū quē vnicū poſſidebat vendidit. eiuſqꝫ p̄cium hānibali ꝓtinꝰ numerauit. Si ad calculos reuocet̉. paruū vtpote ſeptē iugeribꝰ et hoc in puppiniāaddictis redactū: Si animo ꝓrogātis omī pecunia maius: ſe enī patrimonij quā patriā fidei in opem eſſe maluit. Eo quidē maiore cū cōmendacōe: qͥd ꝓni ſtudij cercius iudiciū eſt ſupͣ vires niti: quā viribꝰ ex facili vti.Alter enī qͦd poteſt p̄ſtat: alter plus eciā quā poteſt.Itaqꝫ eiꝰdē tēporis femīa buſa nomīe: regionis autemapulie ditiſſima. merito qͥdē liberalitatis teſtimoniū receperit. ſꝫ excellētes opes ſuas fabianis rei familiaris anguſtijs nō compauerit. Nam et ſi cura decē ciuiū noſtroꝝ cānēſis p̄lij reliquias benigniſſīe ītra cāticina menia alimētis ſuſtētauit. ſaluo tamē ſtatu fortunaꝝ ſuaꝝmunificā ſe. p. r. p̄ſtitit. fabiꝰ in honore patrie pauꝑtatē inopia mutauit. ¶ In. C. qͦqꝫ cōſidio ſaluberrimi exempli nec ſine paruo ipſius fructu liberalitasānotata eſt: qui catiline furore ita cōſternata. r. p. vt.ne a locupletibꝰ quidē debite pecunie ꝓpter cumulū p̄cijpoſſeſſionū diminutis ſolui creditoribꝰ poſſēt: cū cecies
