Seite
pulcherrimam deo edificauit eccleſiam: crebroqꝫ deprecatus eſt ma­tronam. promiſitqꝫ dona gratiſſima ſi reconciliari vellet: nec paſſa eſt. Erat enim macedoniana hereſi violata: licet vincentius pre­ſbiter conſectator eius. qui prophete ſepulchrū equaliter obſeruabat conuerſus fuiſſet et catholice cōmunicaſſet eccleſie. Ferunt enim qͥa coniurationem habeant macedoniani nunquā ſe a ſua ſecta recede̓ Verum is preſbiter dum ageretur de migratione ſacri capitis: apl̓ ſe definiunt: qͥa ſi ſequeretur. baptiſta imperatorem et ip̄e cōmuni­caret ei. Quo facto conuerſus eſt Ca. xliiij Theodoricꝰ Gitur in antiochia melecij maximi ſuggeſtione flauianus accepit qui cum diodoro plurima pro ouibus certamina paſſus eſt. Volue rat etenim paulinus eccleſie ſuſcipere preſulatum ſꝫ pontificum reſti tit chorus dicēs: non oportere eum qui melecij conſilium non rece perat poſt illius mortem in eius ſede conſiſtere. ſed eum potius qui plurimis laboribus effugebat. et pro ouium cura pericula ſuſtinue rat. Hoc factum romanos et egiptios fecit infeſtos aduerſus orien­tales. ſed neqꝫ morte paulini inimicicie ſunt deſtructe. Nam& poſt illum cum euagrius eius percepiſſet ſedem. perſtiterunt flauiano ve hementer infenſi licet euagrius preter eccleſiaſticam regulam fuerit ordinatus. Solus enim paulinus eum inſtituerat plurimas regu las preuaricatas eccleſiaſticas. Non enim precipiunt ut per ſe qui­libet ordinare poſſit ſed conuocari vniuerſos prouincie ſocerdotes. ⁊ preter tres pontifices ordinationem fieri penitus inter dicunt. Ve­runtamen nichil horum reſpicientes. euagrij ſunt amplexi cōmu­nionem et aduerſus flauianum auditus principis commouerunt. Qui frequenter impulſus. deduxit eum ad vrbem conſtantinopoli et rome proficiſci precepit. Porro flauianus excuſatione hiemis promiſſione facta quia tempore oportuno pergeret romam. tunc ē reuerſus ad propria. Cunqꝫ romani pontifices non ſolum mira­bilis damaſus ſed etiam poſt eum ſiricius et anaſtaſius. imperato­ri vehementer inſiſterent. dicentes. quia tirannos quidem proprios debellaret. qui vero xp̄i reſiſterent legibus eos ſineret impunitos. rurſus eum euocans rome proficiſci cogebat. Tunc flauianus ſapi entiſſimus digna fiducia vſus ait. Siquidem fidem meam. O im­perator quaſi non rectam accuſant quidam. aut vitam dicunt