fecit ep̄m.Ca. xvi.Expliciunt capitl̓a. Incipit lib̓. xij.GICVR. OCCISO. TRANNO COSITA.bat theodoſius imperator cui deberet heſperiarum regna cōmittere.Tunc valentinianus erat valde puer. natus ex matre placidia eiꝰquidem amita. filia vero maioris theodoſij. archadij et honorij ſorore. de patre conſtantio. qui ab bonorio imperij iura ſuſceperat.paruoqꝫ tempore cum eo regnauerat. Hunc ergo valentinianumconſobrinum ſuum ceſarem factum. mittit ad partes italie. cū quomatrem pariter placidiam eiqꝫ vniuerſam diſpoſitionem. cōmiſitimperij. Cunqꝫ voluiſſet ip̄e quoqꝫ italiam pergere. ut conſobrinūab imperij culmen eueheret quatenus ſui vigore tirannoꝝ remoueret audaciam: veniens vſqꝫ ad theſſalonicam languore prohibitus eſt. Quāobrem coronam imperialem poſt hec conſobrino ꝑ patricium ſtiliconem mittens: conſtantinopolim remeauit. Hec de talibus retuliſſe ſufficiat. Igitur atticus ep̄us cauſas eccleſie ſapiētia mirabilit̓ diſponebat: doctriniſqꝫ populum ad virtutis ſtudiaprouocabat.Vnqꝫ videret diuiſam eccleſiam. cum iohannite ſeorſum apd̓ſemetip̄os ſacra ſolemnia celebrarent. iuſſit ut in orationibusmemoria iohannis haberetur. ſicut aliorum dormiētium epiſcopofieri conſueuit: per hoc ſperans plurimos ad eccleſiam reuocari.Largus autem ſic erat. ut non ſolum pauperibus ſuarum parrochiarum. ſed etiam in vicinis ciuitatibus multas pecunias ꝓ egētium conſolatione tranſmitteret. Gallio pio nāqꝫ preſbitero eccleſienicene trecentos aureos dirigens. hec ſcripſit. Gallio pio atticus indomino ſalutem. Cognoui decem milia eſuriētes in ciuitate a pijsexhibenda egere miſericordia. Decem milia vero cum dicos multitudinem intelligo: non perfectum numerum cōprehendo. Quiaigitur ego quidem habeo perceptum numerū datum ab eo qui manum habet munificam. et prebet congrue diſpenſantibus et contigit aliquos indigere habentes non tamen qui neſcientes ſuſcipiensO cariſſimum michi caput. hos trecentos ſolidos expende ſicut volueris. et maxime illis qui petere confunduntur et non eis qui ꝓpt̓
