tiam dicuntur perſonā. Poſſunt tamē etiam in prima inueniri ꝑſona& ſecunda per poetarum προσσποποι: προσ μπον: ideſt conformationes: uel reſponſa dei:& per apoſtrophas quaſi ad ipſum Iouē præſentem:& ſunt quaſi propria uerborum: quæ ad ſolum Iouem pertiuent. Reperiuntur tamen& alia uerba quæ in uſu deficiunt perſonisut cedo ſodes ſalue furis aue inſit& fore. Quanuis infio& furo apudVarronem:& forem apud Terentium in ecyra. Nam ſi utrumuis harum mulierum nunꝗͣ tibi uiſus forem. Fore quoqꝫ dicitur: ex quo cōfore compoſitum. Terentius in andria compoſitum protulit. Et idſpero confore.¶ De Numero.Vmerus accidit uerbis uterqꝫ quomodo& omnibus caſualibus Singularis ut lego. Pluralis ut legimus. Neceſſe eſtautem in omnibus declinabilibus utrunqꝫ ſimul inueniri:ſicut ſupra dictum eſt numerum& perſonam: Sciendumtamen ꝙ ꝗͣuis& in nominibus& pronominibus& participiis inueniantur uoces cōmunes ſingularis& pluralis numeri: ut pœtæ uiri fluctus genitiui ſingulares:& nominatiui plurales ſunt. ſimiliter cedesuerres dies: nominatiui tā ſingulares ꝗͣ plurales. In uerbo quoqꝫ nūhoc inuenitur apud latinos: ꝗͣuis apud græcos in multis: ut ἀιπον tāſingulare prima perſona qua plurale tertiæ præteriti imperfecti: ſicutin hoc εξαροντεάγάλιαν ὀιτεφιλοῖσῦνεχαρον μοι.¶ De uerbo.Ictionum aliæ ſunt uniformes ideſt indeclinabiles: ut aduerbia coniunctiones præpoſitiones interiectiones. Aliædeclinabiles ut nomina pronomina participia uerba. Ergocarum aliæ in principio mouentur ut pronomina tranſeundo in perſonas mei tui ſui. mihi tibi ſibi me te ſe meus tuus ſuus meitui ſui meo tuo ſuo: In genera uero in numeros:& in caſus tranſeuntia finem mouent ſicut nomina. Pronomina quoqꝫ quæ diſcernuntgenera: ut ille illa illud ipſe ipſa ipſum. Necnon etiam participia: quibus omnia fere accidunt tam nominibus quā uerbis accidentia. Vnde non ſolum in fine per genera& caſus& numeros ſed etiam in principio eſt quando mouentur per tempora: ut lauans lauturus fouens foxiii.
