Seite
ꝙ eſt ipſe. Non tamen iſte referri ad pronomen ipſe poſſunt. Prima enim cognitio eſt per demonſtratiua pronomina. Secunda uero per relatiua hoc idem pronomen: hoc eſt ipſe: quidam cōmune exiſtima­uerunt: quia tribus adiungitur perſonis: ego ipſe: tu ipſe: ille ipſe. Nō eſt tamen uerum. figurate enim uel diſcretionis uel ſignificantiæ cau ſa primæ& ſecunda adiungitur. Quod autem tertia oſtenditur ex eo quod dicimus ego feci: tu feciſti: ipſe fecit. Et ꝙ tertiæ perſona in id tranſferri poſſunt: quod maxime in interrogationibus animaduer­ti poteſt Nunquā enim interrogante aliquo quis dixit quis fecit: quis audiuit: reſpondemus ipſe pro ego uel tu: ſed pro aliqua tertia perſo­na. Quidam etiam nomen hoc putauerunt: quia eſt quando pro ſo­lus accipitur. ut Virgilius in ſeptimo Ipſe ratem conto ſubigit ueliſqꝫ miniſtrat. Sed hoc quoqꝫ per ſignificantiam uel diſcretionem profer­tur: Nam cum pro nomine accipitur quod ſuum eſt uel pronominis implet uerba primæ& ſecunda perſona adiuncta pronominibus per fectionem faciunt. ego ſcripſi: tu docuiſti. Nominibus autem non ni­ſi ſint uerba ſubſtantiua uel uocatiua: ut trypho dicor: citro ſum. Ipſe uero omnibus uerbis adiunctum perfectionem habet. Ipſe dedi ipſe dediſti. ergo hoc pronomen.i. ipſe επιταγματικόν etiā hoc eſt appo ſitiuum uel ſubiunctiuum uocant græci. quod ſubiungitur alteri pro nomini. De Septem deriuatiuis pronominibus. Ronomina deriuatiua ſeptem eſſe diximus: a prima perſo d. na deriuantur tria a ſingulari genitiuo unum mei meus: a plurali duo noſtrum uel noſtri noſter& noſtras. A ſecun­da quoqꝫ tria: a ſingulari unum tui tuus. unde& corripit̉ penultima: quomodo in primitiuo. A plurali pariter duo: ueſtrū uel ueſtri ueſter& ueſtras: a tertia uero perſona unum ſui ſuus. Et quia primitiuum tam ſingularis quā pluralis eſt numeri cōmune. Deriua­tiuū quāquā intrinſecus ex parte poſſeſſoris perſona ſignificatur per genitiuum primitiui: ex quo naſcitur utriuſqꝫ numeri ē cōmune: ut ſuus illius:& ſuus illorum In omnibus deriuatiuis ꝓnominibus duæ intelliguntur perſona: intrinſecus poſſeſſoris: extrinſecus poſſeſſio­nis. Vnde extrinſecus perſona in quibus genitiui primitiuorum ſi­cut dictum eſt intelliguntur. Ex quibus& deriuantur cōfundunt ge­nera quomodo& primitiua eorum. Extrinſecus uero diſtingunt ea ꝓ­generibus nominum quibus adiunguntur. meus ſeruus mea ancilla ui­