amatus ero uel fuero. Infinitiua paſſiua ex actiuis fiunt mutatiōe ſi nalis in i abſqꝫ tertia cōiugatione: in illa.n. abiecta re ultima ſyllaba: penultīa ē in cōuertit̉: ut amare ri: docere doceri: legere gi: audire ri. Præteritū pluſqͣ ꝑfectū ꝑticipiū neutri generis& uerbū eſſe uel fuiſ­ſe ſit: ut amatū eſſe uel fuiſſe: doctū eſſe uel fuiſſe. lectū eſſe uel fuiſſe: auditū eſſe uel fuiſſe. Futuꝝ ꝑticipiū ſimile& iri uerbū: ut amatū iri: doctū ri: lectū iri: auditū in. Omne ꝑticipiū præſētis quidē tēpo­ris inns deſinit:& in prima quidē& ſecūda cōiugatiōe interpoſitan ſecūda ꝑſona præſentis īdicatiui modi: ut amas amās: doces docēs In tertia uero& ī quarta a prima perſona ſit conuerſa o in ens: ut lego legens: audio audiens. Excipiuntur eo& queo quæ euphoniæ cauſa iens pro cens: quiens pro quens:& faciunt genitiuos euntis pro ien­tis:& quæuntis pro quientis. Omne participium præteriti temporis s uel t uel x habet āteus: ut amatus doctus: læſus fixus: excipit̉ mor tuus. Omne participium futuri in rus uel in dus deſinit: ut amaturus & amandus: decturus& docendus: lecturus legendus: auditurus au diendus: Nomina uerbalia plerunqꝫ a participio præteriti ſiunt muta ta finalius in or: ut amatus amator: doctus doctor: In tor deſinentia mutant tor in trix: ut amator amatrix. doctor doctrix: lector lectrix: auditor auditrix.& faciunt fœmininum. Rerum autem incorporaliū uocabula plerunqꝫ præteriti temporis participiis ſimilia inueniuntur ſed quartæ declinationis ſunt ut iudicatus monitus habitus auditus fiunt etiam a genitiuo ſupradicti participii addita o correpta: ut con iunctus coniuncti coniunctio: ratus rati ratio: penultima correpta ē tamen quando nomina participiis futuri temporis fœmininis in a de­ſinentibus ſimilia ſunt: ut ſcriptura pictura armatura: eſt quando in um deſinunt uel ī or: factum dictum: labor amor. In o deſinentia ſer­uant regulam actiuorum. In or uero paſſiuorum: de quorum ſpeciē bus in libris quos de uerbo ſcripſimus latius diſertum inuenies.