Priſciani interpretatio ex dionyſio­ De orbis ſitu­ATVRE GENITOR. QVAEMVNVM continet omnem Annue rex cæli. poſitum telluris& undæ In quas imperium: mortalibus ipſe dediſti Materia tanta me promere carmine digno Incipiens terræ tractus pontiqꝫ meatus Et fluuios canere atqꝫ urbes populoſqꝫ per orbem Diſcretos: late refluum memorare parabo Oceanum: tellus quo cingitur æquore tota. Inſula ceu ſeſe diffundens littore uaſto Non tamen aſſiduo. teres undiqꝫ margine circum Clauditur hæc bifido: ſed brachia littore pandens Arctatur rapidos curſus ad ſolis utrinqꝫ Aſſimilis fundæ ſed ꝗͣuis corpore toto Vna ſit hæc homines tris dicunt eſſe diremptas. Et primam lybien. poſt europen: aſiamqꝫ Sed lybiam europe diſcernit finibus amplis Linea: quam obliquant gades atqꝫ hoſtia nili. Qua borea excurrit mēphitis terra ſub axes Atqꝫ locum nouit ſpartano famo canopo Sed terras aquilo qua frigore damnat iniquo Europen aſia tanais diſiungit ab oris Sauromatas linquens: ſcythiam qui gurgite uaſto Præſtringit: præcepſqꝫ ruit meotida poſcens At medius finis iam iam decliuis ad auſtrum eſt Quas helleſponti fauces dixere priores Sed magis auſtralis ſunt terminus hoſtia nili Per mare ſic fluuioſqꝫ patens diſcernitur orbis. Aſt alij terris malunt diſcernere terras Finibus eſt aſia latus arctum lingua ſupernis Caſpia quam mediam faciunt: atqꝫ æquore ponti Euxini locus hic diſcrimen dicitur eſſe Europā atqꝫ aſia diſiungens ruribus arua. Aſt alius finis longiſſimus exit in auſtros Qui ſecat ægypti terras: æquoqꝫ ſabrum. ꝓp iij