Liber IIIItem a diuina laude nō retardant. Iſa. vi. etApocꝭ. v. nō habebant requiē ⁊c. Item deū ſine velamine facie ad faciem ꝯtemplantur.Mat. xviij. angeli eoꝝ ⁊c. Iteꝫ nullius corpulentie mole in ſua ſubſtantia vel virtute aggrauant̉. Luce vlti. ſpūs car. ⁊c. Item ſupra tp̄usexiſtentes in tꝑe oꝑantur. Angelicus enī intellectus cum ſit deiformis(vt dicit dyoni.) Eſtinſtantaneꝰ ⁊ ideo ſine collocutione vnius adaliud ſubito intelligit. ⁊ in vertualitate ſue ſubſtantie in inſtanti oīa agenda agit. vnde de angelo(qui vocat̉ a ph̓o intelligentia) dicit̉ ꝙ ſitcreatus in orizonte tꝑis ⁊ eternitatis. vt patetin i. lib. de cauſis. Item hoīes ex ſubito angeli preſentia territos/ bonus angelꝰ blandiensblando aſpectu conſolat̉ vt dicit ambro. Lucei.) ibi Ne timeas zacharia ⁊c. Sꝫ demon ecōuerſo. quos ſua p̨̄ſentia territos facit ampliori horrore concutit/ vt idem dicit. Item ageluſqn̄ vult apparet ⁊ quando vult ab humanisaſpectibus occultat̉. vt dicit ibidem. Item corpus ꝓ ſuo beneplacito oꝑationi ſue congruūvt appareat) aſſumit. ⁊ peracto ſuo officio idēcorpus aſſumptū deponit. Ind. xiiij. euanuit⁊c. Item aſſumpto corꝑe ꝓ aliqua neceſſitatenō vegetat illud corpus nec viuificat/ ſed tantum mouet. vnde qn̄qꝫ videtur comedere ⁊ bibere vt homo/ ⁊ tamē nō comedit/ nec bibit ſꝫptāte ſua cibum ānihilat ⁊ conſumit. vt patetTho. xij. vbi dicit̉ angelus videbat̉ quidem⁊cͣ. angelus enim nō comedit aliqua neceſſitate/ ſed ſola ptāte(qꝛ vt dicit augꝰ. ſuper Lucevlti.) ꝙ radius cōſumit aquaꝫ ptātē/ ſed terraabſorbet neceſſitate. vnd̓ fuit ibi comeſtio ptātiua quo ad maſticationem/ cibi cōſumptionēnō tamē neceſſaria quo ad infornicationem.Hec itaqꝫ leuia ⁊ plana d̓ ꝓprietatibus bonorum angelorum ad vtilitatem paruulorumdicta ad preſens ſufficiant.Icut bonus angelus hominibusdatur ad ſubſidium ⁊ conſeruationem/ ſic malus angelus datus eſtvnicuiqꝫ ad exercitiū ⁊ ꝓbationeꝫ.vnde horū malignorū ſpirituū caput ⁊ dux eſtlucifer. qui ẜm greg.) Sic ē dictꝰ ꝓ eo qͣꝫ alijsangelis clarior eſt creatus(vnde grego.) Primus angelus ideo oī lapide p̄cioſo ornatiꝰ extitit. qꝛ dum cunctis angeloꝝ agminibꝰ p̄fuit.dex eoꝝ comꝑatione clarior fuit. ſed contra cōditorem ſuū ſuperbiēs lucem ⁊ claritatem perdidit/ ⁊ formam deformem ⁊ obſcuram apoſtaſie ſue merito acquiſiuit.(de hoc dicit damaſ.lib. i. c. xviij. Ex his angelicis virtutibꝰ quialijs preerat/ ⁊ cui terre cuſtodia a deo cōmiſſaerat/ nō natura malus factus/ ſed bonꝰ exiſtēsnequaꝙͣ ab ipſo ꝯditore ſemitam malicie in ſehabens nō ferens illuminationeꝫ ⁊ honoremquam ipſe ꝯditor largitus fuerat/ electione liberi arbitrij ſui verſus eſt ex eo quod ē ẜm naturam/ in id qd̓ eſt preter naturā. vnde deo rebellare volens/ ⁊ primo a bono deficiens/ in malū venit. lumē igit̉ creatꝰ a cōditore/ ꝓpͥa volūtate tenebra factus eſt. Simul autē cū eo euulſa eſt ⁊ cōſecuta angeloꝝ que ſub ipſo ordinatierat infinita multitudo/ ⁊ voluntarie facti ſūtmali/ ex bono ad malum declinantes. ¶ Itemdicit ibidem ꝙ nō habens poteſtatem neqꝫ virtutem contra aliquem niſi a deo ꝑmiſſime ⁊ dipenſatiue concedat̉. ſed diuina ꝑmiſſione trāſfigurant̉ in quācumqꝫ voluerint imagineꝫ ſiuefiguram omīs igitur malicia ⁊ immūde paſſiones ex ipſis cogitate ſunt. quas quidē immittere/ ideſt ſuggere poſſunt. ſed violentiā inferrenō preualent. Item qd̓ hoībus eſt mors/ hocangelis eſt lapſus. poſt caſum enī nō eſt eis penitentia quēadmodum poſt mortem hoībusnō eſt vita(hucuſqꝫ damaſ.) Item dicit grego.Agratia deſertus/ obſtinatꝰ in malicia ꝑmanſit/ ita ꝙ nihil boni bona voluntate velit liberum ſiquidem arbitrium habet ſed depreſſuꝫ⁊ ad malum inceſſanter inclinatū. ita ꝙ ſemꝑbonū refugit/ malum vero eligere nō deſiſtit. ⁊ideo accidit(vt dicit caſſiodo.) Cupiebat enīrapere diuinitatem/ ⁊ amiſit felicitatē. Iteꝫ qꝛaltitudinē ſibi inconueniētem indebite appetijt ideo iuſto ordine ad ima ruit. vt qui iuſteſe nō tenuit in ſummo ẜm iuſticie ordinē ſe teneat nūc in imo. ꝓpter qd̓ ⁊ diabolus primodeorſum ruens/ a ſanctis nūcupat̉ multis alijſnoībus quibus ſua malicia ꝑ noīum ſimilitudinem intimat̉. Dicitur enim demo immo ẜmplato. in thimeo. cathodemon ideſt mala ſciens. Demon enī ſciens interpretat̉. Sic autemdicit̉ ꝓpter ſcientie qua viget naturaliter perſpicacitateꝫ. viget.n. ſenſu nature exꝑientia tēporis. viget intelligentia ſcripture. Sicut dicitbeda/ ⁊ etiā damaſ. c. xviij. De hoc dicit Iſid̓.li. vij. c. vlti. Demones vocant gred ꝑitos ⁊ ſciētes. preſciunt enī multa futura vnde ſolent dare reſponſa aliqua. in illis enī eſt cognitio reꝝpluſquā in hoībus. partim ſubtilioris ſenſusacumine exiſtentia longiſſime vite. partim perdei iuſſum angelica reuelatione. hi corpoꝝ acreorum natura vigent/ ante tranſgreſſionē celeſtia corꝑa gerebāt. lapſi ꝟo in aereaꝫ qͣlitatē cōuerſi ſūt. Et iſta aeris caliginoſi ſpacia tenere ꝑmiſi ſūt qͥ eis carcerē vſqꝫ ad iudiciū. hi ſunt