Liber III Item a diuina laude retardant. Iſa. vi. et Apocꝭ. v. habebant requiē ⁊c. Item deū ſi­ne velamine facie ad faciem ꝯtemplantur. Mat. xviij. angeli eoꝝ ⁊c. Iteꝫ nullius corpu lentie mole in ſua ſubſtantia vel virtute aggra­uant̉. Luce vlti. ſpūs car. ⁊c. Item ſupra tp̄us exiſtentes in tꝑe oꝑantur. Angelicus enī intel­lectus cum ſit deiformis(vt dicit dyoni.) Eſt inſtantaneꝰ ideo ſine collocutione vnius ad aliud ſubito intelligit. in vertualitate ſue ſub ſtantie in inſtanti oīa agenda agit. vnde de an gelo(qui vocat̉ a ph̓o intelligentia) dicit̉ ſit creatus in orizonte tꝑis eternitatis. vt patet in i. lib. de cauſis. Item hoīes ex ſubito ange li preſentia territos/ bonus angelꝰ blandiens blando aſpectu conſolat̉ vt dicit ambro. Luce i.) ibi Ne timeas zacharia ⁊c. Sꝫ demon ecō uerſo. quos ſua p̨̄ſentia territos facit amplio­ri horrore concutit/ vt idem dicit. Item ageluſ qn̄ vult apparet quando vult ab humanis aſpectibus occultat̉. vt dicit ibidem. Item cor pus ſuo beneplacito oꝑationi ſue congruū vt appareat) aſſumit. peracto ſuo officio idē corpus aſſumptū deponit. Ind. xiiij. euanuit ⁊c. Item aſſumpto corꝑe aliqua neceſſitate vegetat illud corpus nec viuificat/ ſed tan­tum mouet. vnde qn̄qꝫ videtur comedere bi­bere vt homo/ tamē comedit/ nec bibit ſꝫ ptāte ſua cibum ānihilat conſumit. vt patet Tho. xij. vbi dicit̉ angelus videbat̉ quidem ⁊cͣ. angelus enim comedit aliqua neceſſita te/ ſed ſola ptāte(qꝛ vt dicit augꝰ. ſuper Luce vlti.) radius cōſumit aquaꝫ ptātē/ ſed terra abſorbet neceſſitate. vnd̓ fuit ibi comeſtio ptā tiua quo ad maſticationem/ cibi cōſumptionē tamē neceſſaria quo ad infornicationem. Hec itaqꝫ leuia plana ꝓprietatibus bono rum angelorum ad vtilitatem paruulorum dicta ad preſens ſufficiant. Icut bonus angelus hominibus datur ad ſubſidium conſeruatio nem/ ſic malus angelus datus eſt vnicuiqꝫ ad exercitiū ꝓbationeꝫ. vnde horū malignorū ſpirituū caput dux eſt lucifer. qui ẜm greg.) Sic ē dictꝰ eo qͣꝫ alijs angelis clarior eſt creatus(vnde grego.) Pri mus angelus ideo lapide p̄cioſo ornatiꝰ ex titit. qꝛ dum cunctis angeloꝝ agminibꝰ p̄fuit. dex eoꝝ comꝑatione clarior fuit. ſed contra cōdi torem ſuū ſuperbiēs lucem claritatem perdi­dit/ formam deformem obſcuram apoſta­ſie ſue merito acquiſiuit.(de hoc dicit damaſ. lib. i. c. xviij. Ex his angelicis virtutibꝰ qui alijs preerat/ cui terre cuſtodia a deo cōmiſſa erat/ natura malus factus/ ſed bonꝰ exiſtēs nequaꝙͣ ab ipſo ꝯditore ſemitam malicie in ſe habens ferens illuminationeꝫ honorem quam ipſe ꝯditor largitus fuerat/ electione li­beri arbitrij ſui verſus eſt ex eo quod ē ẜm natu ram/ in id qd̓ eſt preter naturā. vnde deo rebel lare volens/ primo a bono deficiens/ in ma­ venit. lumē igit̉ creatꝰ a cōditore/ ꝓpͥa volū tate tenebra factus eſt. Simul autē eo euul ſa eſt cōſecuta angeloꝝ que ſub ipſo ordinati erat infinita multitudo/ voluntarie facti ſūt mali/ ex bono ad malum declinantes. Item dicit ibidem habens poteſtatem neqꝫ vir tutem contra aliquem niſi a deo ꝑmiſſime di penſatiue concedat̉. ſed diuina ꝑmiſſione trāſ figurant̉ in quācumqꝫ voluerint imagineꝫ ſiue figuram omīs igitur malicia immūde paſſio nes ex ipſis cogitate ſunt. quas quidē immitte re/ ideſt ſuggere poſſunt. ſed violentiā inferre preualent. Item qd̓ hoībus eſt mors/ hoc angelis eſt lapſus. poſt caſum enī eſt eis pe nitentia quēadmodum poſt mortem hoībus eſt vita(hucuſqꝫ damaſ.) Item dicit grego. Agratia deſertus/ obſtinatꝰ in malicia ꝑman ſit/ ita nihil boni bona voluntate velit libe­rum ſiquidem arbitrium habet ſed depreſſuꝫ ad malum inceſſanter inclinatū. ita ſemꝑ bonū refugit/ malum vero eligere deſiſtit. ideo accidit(vt dicit caſſiodo.) Cupiebat enī rapere diuinitatem/ amiſit felicitatē. Iteꝫ qꝛ altitudinē ſibi inconueniētem indebite appe­tijt ideo iuſto ordine ad ima ruit. vt qui iuſte ſe tenuit in ſummo ẜm iuſticie ordinē ſe te­neat nūc in imo. ꝓpter qd̓ diabolus primo deorſum ruens/ a ſanctis nūcupat̉ multis alijſ noībus quibus ſua malicia noīum ſimilitu dinem intimat̉. Dicitur enim demo immo ẜm plato. in thimeo. cathodemon ideſt mala ſci­ens. Demon enī ſciens interpretat̉. Sic autem dicit̉ ꝓpter ſcientie qua viget naturaliter per ſpicacitateꝫ. viget.n. ſenſu nature exꝑientia poris. viget intelligentia ſcripture. Sicut dicit beda/ etiā damaſ. c. xviij. De hoc dicit Iſid̓. li. vij. c. vlti. Demones vocant gred ꝑitos ſciē tes. preſciunt enī multa futura vnde ſolent da re reſponſa aliqua. in illis enī eſt cognitio reꝝ pluſquā in hoībus. partim ſubtilioris ſenſus acumine exiſtentia longiſſime vite. partim per dei iuſſum angelica reuelatione. hi corpoꝝ ac­reorum natura vigent/ ante tranſgreſſionē cele ſtia corꝑa gerebāt. lapſi ꝟo in aereaꝫ qͣlitatē uerſi ſūt. Et iſta aeris caliginoſi ſpacia tenere miſi ſūt eis carcerē vſqꝫ ad iudiciū. hi ſunt