Seite
De partibus hua. corpo. vnius generis ſunt cū ſuis partibꝰ quo ad ſen ſum. qꝛ quelibet pars viſibilis carnis eſt caro. ⁊ quelibet pinguedinis eſt pinguēdo ⁊ ſic de alijs. Recollige igit̉ ex predictis ꝙ mēbra na­ture artificio ordinata ſunt corꝑis aīati ꝑfecti­ua. ſunt etiā influentie ⁊ virtutis ab aīma rece ptiua. Item quadā mirabili ꝓportiōe harmo nica ꝑiter ſunt cōiuncta. naꝫ minora maioribꝰ ⁊ maiora minoribus neruis vt alijs ligamen­tis ꝑiter coaptantur. Item ſibi mutuo ſunt ad miniſtrantia ⁊ ſuarum virtutū ⁊ operationum mutuo cōmunicantia. naꝫ ſuꝑiora inferioribꝰ adminiſtrant influentiā ⁊ gubernationem. in feriora ſuꝑioribus ſupportationeꝫ. media ve ro vtriuſqꝫ impendūt/ copulant/ ⁊ cooꝑantur. oculi enim inferiora mēbra dirigūt ⁊ rectificāt pedes vero ⁊ crura pondus aliorum ſuſtentāt ⁊ ſupportant. ſed manꝰ ⁊ brachia vtraqꝫ adiu uant ⁊ defenſant. Item mēbra ꝙͣdiu reguntur ab aīma ſana ꝑmanent ad cōpletionē ſue ac­tionis ⁊ ꝑfectionem corꝑis ſunt vtilia. ſed pri uata a regimine ſpirituū reſiduo corꝑis ſūt no ciua. Item mēbra pure imꝑturbate complexio nis ad obedienduꝫ actioni ſpūs ſunt habilio ra. vnde dicit ariſto. li. xvi. ꝙ caput ideo eſt ꝑue­carnis ⁊ etiam pinguedinis propter meliorem ſenſum ⁊ intellectum. et hoc ideo eſt/ qꝛ ſpūs ī neruis ſenſibilibus ꝑ carnis groſſiciem in ſuo tranſitū nimis impeditur. Item tanta ē conne rio inter membra ꝙ ꝓpter mutuam ad inuiceꝫ colligantiā ſibi mutuo cōpatiuntur. vnde me­brum minꝰ cōpatiens cōdolet amplius patien ti. ⁊ ideo ſi vnū mēbrum leſum fuerit/ ad locū doloris effluūt humores aliorū mēbroꝝ ſicut dicit amphoris. Nolor membri maior ſuꝑueni ens dolorem alterius mēbri denigrat/ ⁊ eiꝰ di­minuit ſenſibilitatem. vt patꝫ in freneticis qui bus ſi fortiter crura ac brachia cōſtringant̉ do lor capitis diminuit̉. qꝛ ad cōſtrictum mēbruꝫ confluūt ſpūs ⁊ humores exquo ſuꝑius caput alleuiatur. Item mēbra quanto ſunt nobilio­ris ſubſtantie ⁊ cōpoſitionis/ tanto vehementi us ſentiunt ⁊ titius moleſtiam cuiuſlibet leſio nis. vt patet in oculo qui grauius leditur pul­uere modico ꝙͣ manus vel pes magno vulne­re. ⁊ hoc accidit ꝓpter oculi nobilitatem. qꝛ in eo ſpūs ſenſibilis amplius dominatur. vnde leſio quātumcūqꝫ modica in iuncturis mēbro­rum in ſenſibilibus neruis maxime eſt nociua. qꝛ per impedimētum talium mēbrorum potiſ ſime ⁊ citiſſime impedit̉ virtus ſenſibilis ⁊ mo tiua ⁊ diſſoluitur totius corꝑis harmonia. Item in membrorū ꝓereatione ex errore natu re aliquando accidit ꝙ mēbra ſunt ſuperflua ⁊ monſtruoſa. ſicut dicitur in libro aīmaliū. xvij ꝙ ſepe ſunt viſa aīmalia habentia vnum cor­pus ⁊ multa capita. ſicut apparuit ſerpēs vnꝰ habens duo capita. nec hoc mirum niſi qꝛ ra­rum/ qꝛ vnum ouum aliquando habet duo vi tella que tamen ad inuicem vna tela ſunt diſti cta. ⁊ hoc accidit ꝓpter concurſum duorū ſper matum que diuerſo tempore tamen ꝓpinquo mutuo ſe contingunt. Et dicit idem ꝙ ex tali ouo accidit membrū monſtruoſum. ſicut pullꝰ habens vnum corpus ⁊ vnum caput ⁊ quatu or pedes ⁊ quatuor alas habere viſus eſt. Et ſecūdum ariſto. ibidem. hic error monſtruoſus maxime habet locum in ouibus ⁊ capris ⁊ in aīmalibus filiorum multorū. Et ideo dicit ꝙ viſus eſt caper habēs in cruribus cornua in an tiquis temꝑibus. Iſta aūt monſtruoſitas in membris ſuperfluis generaliter accidit ex ſuꝑ fluitate materie ⁊ defectu virtutis informatine: vt dicit idem in eodem) vnde debemus eſtima re ꝙ iſta mōſtruoſitas in mēbris accidit ex ma­teria. quādo vero fortis eſt virtus operatiua ⁊ materia eſt modica vel occaſione aliqua dimi­nuta/ ⁊ tunc quidem contingit multa appare­re membra. ſed in omnibus incōpleta. qꝛ virtꝰ ꝓpter defectum materie cōplere nō poteſt qd̓ ī tendit. ſicut dicit idem. virtus operatiua forte operans nihil operatur ſine materia perfecte vel complete. Augꝰ. autem recitat de ciui. dei ī lib. xvi. c. viij. Conacephales homines eſſe mō ſtruoſos canina capita habētes/ ⁊ vocis loco latratus emittentes. Alios autem dicit eſſe ſin̄ ceruice oculos habentes in humeris. Narrat ī ſuper idem ꝙ temporibus ſuis natus eſt puer qui in ſuperioribus membris erat duplex ⁊ in inferioribus ſimplex. nam duo erant capita ⁊ duo pectora ⁊ quatuor manus. venter auteꝫ vnus ⁊ pedes duo ⁊ multa talia recitat ibi au guſti. in quibus omībus error nature deſignat. tur. Item inter ipſa membra quo ad digni­tatem ⁊ ordinem magna differentia eſt. Nam quedam ſunt tribuentia ex ſe ⁊ aliunde non ſu ſcipientia. ſicut cor quod nihil ab alijs ſuſcipit ſecūdum ariſto. et tamen alijs vitam ⁊ motum diſtribuit ⁊ diffundit. Et ſunt quedam que ſūt diſtribuētia ⁊ ſuſcipientia. ſicut ep̄ar ⁊ cerebrū ſuſcipiunt vigorem a corde ⁊ ſunt principia ꝟ tutum qꝛ alijs adminiſtrāt mēbris. Sunt etiā membra nec tribuentia nec ſuſcipientia ſed ſūt innixa propria virtute ſecūduꝫ opinioneꝫ me dicorum. ſicut ſunt membra conſimilia. ⁊ ſūt membra ſuſcipientia et non tribuentia. Sicut ſunt membra inſtrumentalia que recipiūt a ce rebro virtutem ſenſitiuā vel motiuam/ ⁊ qn̄qꝫ