Tabula a Accidens poſſe tranſmutari circa ſubiectum quomodo inte ligitur lib. ij. diſt. xij. Accidens non poſſe alterari qūo intelligir̉. li. iij. di. xxiij. 70 Accidens ſpūale non eſſe in ſubiecto corporali quomodo ītel ligitur li. iiij. di. j. 44. Accidens corrumpitur dupl̓r li. iiij. diſ. j. 9r. Accidentia an poſſibile ſit in ſacramento altaris fine ſubiecto eſſe etiam per miraculum. li. iiij. diſtī. xij. q. j. a. ℟. 9. Accidentia in ſacramento altaris nunꝙͣ participant rōnem ſubſtantie. li. iiij. di. xij. 13. Accidens qūo dr̄ ens ꝑ ſe. li. iiij. di. xij. 14. Accidentia ⁊ ſi ſint in ſacramento altaris ſine ſubiecto. tn̄ ꝑ hoc intellectus non ſit infirmior. li. iiij. diſ. xij. 20. Accidentia eſſe ſine ſubiecto in ſacramento altaris an ſit verum. lib. iiij. di. xij. q. iij. c. ℟. 21. Accidentia ſiue ſpecies euchariſtie an poſſint conuerti in alimentum li. iiij. diſt. xij. q. j. d. Accidentia in euchariſtie ſacramento an habeant vim conuertendi alia in ſacramentum. vt qn̄ vino conſecrato apponitur aqua. li. iiij. diſt. xij. q. ij. e. ℟. 28. Accidens cum ſubſtantia non occupare maiorem locum qūo intelligitur lib. iiij. di. xij. 33. Scribatur hic ad ſpacium vacans. mathematica. Accidens fractionis in ſacramento altaris quare eſt actionis ſuſceptiuum. li. iiij. di. xij. 47. Accidentia vident̉ eſſe in ſacramento euchariſtie in ſubiecto ⁊ tn̄ in nullo ſuyt. ergo ſimiliter vr̄ ibi eſſe fractio. ⁊ tn̄ a nul lo eſt li. iiij. diſt. xij. 48. Accidens eſt duplet. ⁊ qd̓ altero nobilius. li. iiij. diſtī. xlix. 4. ¶ Accipere Accipiens non poteſt eſſe inequalis ei qui dedit. quomodo in telligitur li. j. di. xx. 2. Accipere duo dicit. lib. j. diſt. v. 5. ¶ Acceptare Acceptatio duo reſpicit. li. ij. di. xxvj. 12. ¶ Accolitus Accolito quare tradit archidiaconus vrceolum ⁊ cereum ⁊ qͣ re magis dr̄ a cereo ferendo ꝙͣ vrceolo. ⁊ quis ſit actus eoꝝ principalis li. iiij. di. xxiiij. 40. ¶ Accuſare Accuſabit nos in iudicio extremo demon ⁊ cor noſtrum. li. ij. diſtin. viij. 66. ¶ Agere Actio quedam ſeu verbum actiuum ſolum reſpicit ſpaſſuꝫ q̄ dam paſſuꝫ ⁊ alium terminum. li. j. di. xv. 15. Actio eſt duplex.ſ. ẜm rē ⁊ ẜm modū. li. j. di. xl. i. Actio mala qūo eſt a deo. li. ij diſtī. xxxij. 10. Actio eadem poteſt eſſe culpe ⁊ pene. ſed ſub alia ⁊ alia rōne lib. ij. diſtī. xxxv. 18. Actio eadem poteſt eſſe voluntaria ⁊ inuolūtaria. lꝫ ſub alia ⁊ alia ratione. Ibidem. Actio oīs ẜm ꝙ actio an ſit a deo. li. ij. di. xxxvij. q. j. a. ℟. 8. Actionem oēm que eſt a voluntate bona. bonam eſſe quomodo intelligitur li. ij. di. xxxvij. 10. Actio ſubſtrata ſiue ſubiecta pctō an tota ſit a deo. an tota a li. ar. an pars a deo ⁊ pars a lib. arb. li. ij. di. xxxvij. 13. Actio ſubſtrata peccato qūo babet deum vt mouēs principa le. lib. ij. diſtīc. xxxvij. 14. Actio iniuſta ẜm ꝙ huiuſmodi an ſit a deo. lib. ij. diſt. xxxvij. q. j. d. Reſpon. 26. Actionē malam ⁊ iniuſtam ẜm ꝙ hmōi eſſe a deo. ſi q̄ rōnes ſonare vident̉ qūo ſunt ītelligēde. li. ij. di. xxxvij. 27. ⁊ ꝑ totū Actionē ad inanem gloriam referri tanꝙͣ ad finem qūo eſt a deo. lib. ij. di. xxxvij. 30. Actio fortuita ẜm ꝙ fortuita eſt an ſit a deo. li. ij. di. xxxvij. q. ij. e. Reſpon. 33. Actio vel opus vel operans qūo ſemper tendit vel reſpicit ad bonum li. ij. di. xxxviij. s. Actio deliberatiua cum diuidat̉ in bonaꝫ ⁊ malam an diuida tur per diſſerentias oppoſitas li. ij. diſ. xlj. q. j. a. Rn̄. 7. Actio deliberatiua poteſt habere duplicem bonitatem.ſ. nature ⁊ moris. Ibidem. Actio vna ⁊ eadem qn̄ pōt eſſe bona ⁊ mala. li. ij. diſ. xlj. xi. Actio inchoata ex charitate ⁊ terminata in vanitate qūo eſt vna li. ij. diſt. xlj. 13. Actio deliberatiua cū diuidit̉ in bonā ⁊ malā an diuidat̉ per dr̄ias eſſentiales ac accidentales li. ij. di. xlj. q. ij. b. ℟. 15. Actionis deliberatiue diuiſionē ꝑ bonā ⁊ malā eſſe ꝑ dr̄ias eſ ſentiales ⁊ iutrinſecas ſi q̄ rōnes ſonare vident̉ quo ſunt in telligende. li. ij. di. xlij. 17. ⁊ per totum. Actionis deliberatiue diuiſio ꝑ bonam ⁊ malam an ſit ꝑ diffe rentias immediatas. an ſit ponere differentiam tertiam.ſ. actionem indifferentem li. ij. di. xlj. q. iij. c. ℟. 22. Actio non ordinata ad deum tanꝙͣ ad finem eſt triplex ⁊ qūo quelibet eſt mala vel non. li. ij. di. xlj. 24. Actiones noſtras nullum habere medium inter bonitatem ⁊ maliciam. pro eo ꝙ nec voluntas nec retributio habet medi um non ſequitur li. ij. di. xlj. 29. Actionis ordinatio ad deum tanꝙͣ ad cauſam efficientem vel ad principium penes quid attenditur li. ij. di. xlj. 30. Actio meritoria non ſemꝑ exigit actualem relationem ad deum. ⁊ quid ſit babitualis relatio. li. ij. di. xlj. 32. ⁊. 33. Actō oīs ⁊ ītētio eoꝝ qͥ carēt fide an ſit mala li. ij. di. xij. a. b. c. Actio petitoria ⁊ actio poſſeſſoria qͥd dicat̉ li. iiij. di. xlj. 2. Actio trāſiēs vt plurimū relinquit effectum ꝑpetuuꝫ ſiue diu turnum li. iiij. di. xlj. 15. Actus conſideratur dupl̓r vt origo ⁊ vt accidens. ⁊ qūo ſpira tio eſt actus patris ⁊ filij li. j. di. xj. 23. Actus ẜm queꝫ perſona reflectitur ſupra ſe qua rōne eſt eſſen tialis. lib. j. diſt. xv. 32. Actus iudicat̉ bonus dupl̓r li. j. di. vij. 10. Actus dr̄ malus dupl̓r li. ij. diſ. vij. 11. Actus eſt perfectio potentie qūo intelligit̉ li j. di. xviij. 2. Actuum quattuor genera remouent̉ a deo. li. j. di xlij. 3. Actus potentie duplex eſt ⁊ qūo potētia diuina eſt infinita in rōne operandi. li. j. diſ. xliij. 33. Actu manente non poſſe deleri culpam qūo intelligitur. lib. ij. diſt. xxxij. 14. Actus forme aſt duplex. ⁊ quomodo forma eſt in actu continuo. li. ij. diſt. xxvj. 36. Actionis non eſt agere. corruptionis non eſt corrumpere qūo intelligitur li. ij. diſt xxxv. 11. Actus omnis ⁊ voluntas omnis bona eſt inquantum eſt. lib. ij. diſtinc. xxxv. d. e.f. Actus mali an poſſint eē bōi ſiue a deo. li. ij. di. xxxvij. a. b. c. d. Actus volendi magis deprauatur a malicia exiſtente in obie cto ꝙͣ actus intelligendi duplici rōe li. ij. diſ. xxxix. i. Actus quo voluntas natural̓r vult bonū. an diuerſus vel diſtinctus ſit ab eo quo voluntas vult deliberatiue malum. li. ij. di. xxxix. 2. Actus an penſari babeant boni vel mali ex intentione vel fine. li. ij. di. xl. a. ⁊ per totum. Actuale peccatum omne tam mortale ꝙͣ veniale an ſit voluntarium lib. ij. di. xlj. q. j. d. ℟. 36. Actus tripliciter munerat̉.ſ. ſubiecto. tempore ⁊ ſpecie ſiue termino. li. iij. di. viij. 9. Actus terminatio dupl̓r dr̄. ⁊ qūo bis dicit actus terminatio nem li. iij. di. viij. 23. Actus diuerſificari per obiecta quomodo intelligitur. lib. iij. diſtin. xxiij. 22. Actus charitatis qūo p̄ſupponit actum fidei li. iij. di. xxiiij. 13 Actuum diuerſoruꝫ diuerſos eſſe babitus qūo intelligitur li. iij. diſt. xxvj. 17. Actus aliquis poteſt eſſe alicuius virtutis tripliciter lib. iij. diſtin.xxvj. 28. Actus aliquis poteſt dici habere modum tripliciter. libr. iij. diſtī. xxvij 5i. Actus dr̄ eſſe ex aliqua virtute dupl̓r. li. iij. diſ. xxviij. 8. Actus vnus quomodo poteſt alteri in glorie ſtatu anteponi. lib. iij. diſt. xxxiiij. 39. Actus cuius conſuetudo eſt mala de ſe non ſemꝑ eſt malus. li. iij. di. xxxix. 31. Actualis peccati deletio requirit attritionem cum fide. ſed originalis tantum fidem. li. iiij. diſt. j. 65. Itē ibi ponit̉ vt remittat̉ originale ponat̉ vt remittat̉ actuale Actus qn̄ eſt. naturalis. qn̄ ē ꝑtim naturalis ꝑtim ſupra natu ram. ⁊
