Seite
ī De littera I I Iohannis ecirenpauo Moguntini in ſcripta diui bonauenture cum textu ſententia rum tabula. Quam ſi quis vſui ſuo mācipauerit. aſſumat oro ſtudioſi lectoris officium. non curioſi. ⁊ pronior ſit indicem re miſſionis: vbi deeſt: in corpus libri ex tabula cōſignare ꝙͣ me conuitijs mordere. ſecum reputans id fore factum eſſe. vel al terius negligentia quā nullus eque mentis mihi improperat vel ſi mea incuria iure veniam illa meret̉ ꝑꝑ operis nouitatē que dum me pluribus intendere coegit ab omnium extimet quoqꝫ contumelijs ſi qn̄qꝫ vnum ē pluribus accurrat omiſſuꝫ Deniqꝫ cum ſint tot de vnaquaqꝫ re iudicia quot copita. ſcio non defuturum labores meos aliorum qui grati ſunt ſenten­tia ꝓbari. aliorum qui cretici ſunt reprobari. qui more ſuo ni­bil vnꝙͣ ad lr̄ariam rem publ̓. conferre didicerunt. hoc vnum ſolum egregie didicerūt. in quo artifices ⁊ magiſtri infignes euaſere. deprauare. ſcꝫ ſtudia aliorum. tanta plerumqꝫ libidi ne detrahendi flagrantes. vt duꝫ vel toleranda non ferre vel commendanda vitiare preſumant. ignorantiam ⁊ hebetudinē propriam oſtendant. ⁊ quideꝫ crebro taꝫ crudo. illoto ⁊ tedio ſo ſermone vt preter ignominiam dedecus. ⁊ pudendum rubo rem nihil referant mercedis. Ergo ſi effrenata illorum lin­gua. repertorij ſiue prolis quem ex Bonauentura ⁊ lonbardo enixus ſum non ſatis idoneus parens ⁊ auctor fuero iudica­tus. iudicer ſaltem idoneus doctiorum ꝙͣ ſum ego ad exerci­tij paris emulationem inuitator. A Si imponatur ad ſignificandum omne credi­bile. queritur vtrum a ſit finitum vel infinitū. li. j. diſt. xliij. 30. Ablatiuus Ablatiuus conſtruitur dupl̓r in hac oratione verbum eſt dei filius natura non voluntate.ſ. vel in ratione forme vel in ratione principij. lib. j. diſtī. vj. 2. Et in ſimili diſtinc. xvij. 4. Ablatiuus interdum dicit cām exemplarem formalem. vt in autoritate iſta. oīa ſunt vera veritate prima. li. j. diſ. viij. 16. Ablatiuus qn̄qꝫ exponitur per p̄poſitionem per. ⁊ ꝑ ſuum ac cuſatiuum. li. j. diſt. x. 6. Ablatiuus reſpectu paſſiui. ⁊ nomīatiuus reſpectu actiui im portant rōnem principij. li. j. xv. 27. Ablatiuus interdum dicit concomitantiam. interdum cām. lib. j. di. xviij. 3. ⁊. c. d. 8. Ablatiuus dupl̓r determinat verbum ſicut ⁊ aduerbiuꝫ li. ij. diſt. xix. 21. Ablatiuus in qua babitudine conſtruitur cū dr̄ pater ⁊ filius diligunt ſe ſpūſancto. li. j. di. xxxij. 13. Ablutio Ablutio exterior que eſt ſacramentum ⁊ que non li. iiij. diſtin ctio. ij. 31. Ablutio ⁊ corpus pro quo ſtant in diffinitione baptiſmatis. li bro. iiij. diſt. iij. i. Abortum Abortum procurans qn̄ eſt homicida. li. iiij. di. xxxj. 4. Abortiui fetus non reſurgent. quia non vixerunt. li. iiij. diſtin ctio. xliiij. b. Abraam Abrae in lumbis an debuerit vel potuerit chriſti caro de cima ri li. iij. diſt. iij. d. brae ſinus quid. li. iiij. di. v. 56. ⁊. 57. ⁊. eo. li. di. xlv. 13. Abrae caſtitati non prefertur virginitas Iohannis. li. iiij. di. xxxiij. c. ⁊ diſt xxvj. 14. Abrae fidem ⁊ deuotionem qūo voluit voluntas dei non filij immolationem. quam tn̄ fieri precepit. li. j. di. xlv. 12. Abraam qūo adorauit tres angelos. li. iij. di. ix. 31. Abrae circa xp̄i incarnationem credulitas li. iij. diſ. xxiiij. 10. Abraam mentitus non eſt. dicens ſe cum filio quem immola­turus erat ad ſuos reuerſurum. li. iij. di. xxxviij. 19. Abſcondita Abſcondita quattuor que tractantur in quattuor libris ſentē tiarum li. j. in prolo. 5. De abſolutione penitentiali Abſolutio quare ſit per modum deprecatiuum ⁊ indicatiuuꝫ lib. iiij. di. xvij. 55. Abſolutionem nemo recipit niſi babeat charitatem aut in pͥn cipio confeſtionis. aut in medio. aut in fine. li. iiij. di. xvij95 Abſoluēdi poteſtas babet̉ quinqꝫ modis. li. iiij. di. xvij. 96. Abſoluere quare pōt ſacerdos ſuum prelatum ⁊ non alienum parrochianum. li. iiij. di. xix. 38. Abſoluere quando poteſt inferiorid quod ſuperior ligat. lib. iiij. diſtin. xx. 59. Abſoluere a culpa qūo dr̄ ſufficiens punitio. li. iiij. di. xxj. 6. Abſolutio ſacerdotis ſit irrita in quattuor caſibus. li. iiij. di. xxj. 46. De abſolutione ſacerdotū vide plura in clauis ⁊ in ſacerdos. De abſolutione iudiciali Abſolutio qn̄ recipit iterationem. l. iiij. di. xviij. 73. Abſolui au poſſit aliquis inuitus. li. iiij. di. xviij. 78. Abſoluendi ⁊ excōicandi poteſtas conſideratur vel prout de iure vel prout de facto. li. iiij. di. xviij. Ibidem. Abſolui quare non pōt quis inuitus cuꝫ pater corporalis poſ ſit preſtare beneficia filio inuito. li. iiij. diſt. xviij. 79. Abſolui quare non pōt quis inuitus cum excōicari poſſit in­uitus. li. iiij. di. xviij. 8o. Abſolui nondꝫ aliquis inuitus ꝙͣuis non emendetur. ſed dete rior efficiatur. li. iiij. di. xviij. 8i. Abſolutio qualiter debeat fieri. li. iiij. di. xviij. s2. Abſolui a quo quis pōt. li. iiij. diſtī. xviij. 8ꝫ. Abſoluere pōt ab oī excōicatōe ep̄s vel ſacerdos proprius ex ceptis ſex caſibus. li. iiij diſt. xviij. 84. Abſolui non pōt clericum percutiens niſi a papa. exceptis oc to caſibus. li. iiij. di. xviij. 85. Abſoluere an poſſit ſacerdos parrochianos a crimine in quo cum ilis participat. li. iiij. diſ. xix. 3. Abſoluere quare poteſt inferior ſuperiorem. ſed non excōica re. li. iiij. di. xix. 36. Abſtrabere Abſtractum nomen imponit̉ forme ⁊ a forma. li. j. di. iiij. 13. Abſtracte quomodo dicitur in diuinis quicquid dr̄ concrete li. j. diſt. xij. 2. Abſtrabi aliquid ab aliquo eſt dupl̓r. li. j. diſ. xxvij. 14. Abſtractio quando facit illud ſimplicius a quo abſtrabitur. lib. j. diſtin. xxxiiij. 14. Abſtractio eſt duplex. ⁊ quomodo xp̄s potuit abſtrahere. lib. jͣ. diſti..xiiij. 58. Accedere Accedit verbum ad elementum ⁊ fit ſacramentum quomodo intelligitur. lib. iiij. diſtin. vj. 55. Ac cideus Accidens tria dicit vel accidentis tres proprietates. li. j. diſti ctio. viij. 9. Accidentis due proprietates. li. j. diſ. xxvj. 6. Accidentia qūo non poſſunt variari. li. j. di. cxvj. 7. Accidens qūo comparatur ad ſubiectum primum ⁊ ad ſubie­ctum proximum li. j. diſt.xxvj. 8. Accidens eſt qd̓ adeſt vel abeſt preter ſubi. corrup. cui aceidē ti conueniat iſta diffinitio. li. j. diſ. xxx. v. Accidens ⁊ compoſitum qūo pōt ⁊ non pōt eſſe in re ſimplici li. j. di. xxij. 65. Accidens comparat̉ multipl̓r. li. ij. di. xxvj. 10. Accidentis ſubſtantie nobilitas ⁊ accidentis ⁊ ſubſtantie bo nitatis ꝓprie non habent comparari. li. ij. di. xxvj. 20. Accidens qūo eſt nobilius ⁊ ignobilius ſubſtantia. Ibidem. Accidens qūo eſt ſimiliꝰ ſubſtātie ꝙͣ ſubſtātia. li. ij. di. xxvj. 21. Accidens non eſſe ſtabilius ſubſtantia quomodo intelligitur lib. ij. di. xxvj. 22. Accidens qd̓ non hꝫ ortum a ſubiecto quare non mutatur ad mutationem ſubiecti. li. ij. diſ. xxvj. 28. Accidens numerare per ſubſtantiam quomodo intelligitur lib. ij. diſtī. xxvj. 28. Per accidens reduci ad per ſe quomodo intelligitur. li. ij. di. xxxiiij. 28. Accidens aliter dr̄ de ente ꝓut eſt differentia entis. aliter ꝓ­ut eſt differentia cauſe. li. ij. di. xxxvij. 36. Accidentale meritum quid ſit. li. ij. diſt. xl. 35. Accidentale premium in plus eſt ꝙͣ aureola. lib. ij. diſ. xl. 44. A ij