I I De litterā I De litterā Angeli vbi fuerūt ſtatim ſunt creati li. ij. diſt. ij. e. Angeli qn̄ creati fuerunt li. ij. di. ij. f. Angelis attribuuntur quattuor de eorum ſuſſicientia lib. ij. diſt. iij. 1. Et ea. di. a. Angeli quomodo recipiunt magis minus in attributis lib. ij. diſtin. iij. b. Angeli quomodo in aliquibus equalitatem habuerunt lib. ij. diſt. iij. c.. e. diſt. 5. Angeli an natural̓r boni vl̓ mali creati fuerīt li. ij. di. iij. d. e. f. Angeli ꝙͣ ſapientiam habuerunt ante caſum vel confirmatio nem li. ij. diſt. iij. g. Angeli an̄ dilectione naturali dilexerunt deum ſeinuiceꝫ an te lapſum li. ij. di. iij. b. Angeli quomodo babent inter ſe gradus ſimplicitatis libro. ij. diſtin. iij. 2.. 3. Angeli qūo in aliquibus equalitatem habuerunt libro. ij. diſ. iij. 5.. e. diſt. c. Angelus an ſit compoſitus ex diuerſis naturis ſcꝫ ex mate­ria forma li. ij. di. iij. q. j. a. Reſpon. 6. Angelos non eſſe cōpoſitos ex materia forma ſique rōnes autoritates probare videntur. quomodo ſunt ſoluende lib. ij. di. iij. 7. per totum. Angeli materia an ſit eadem cum materia corporalium li. ij. di. iij. q. ij. b. Rn̄. 11. Angeli an diſferant mera diſcretione perſonali lib. ij. diſt. iij. q.. d. Reſpon. 17. Angelorum diuerſitas vnde eſt li. ij. di. iij. 28. Angeli ſi non habeant tantā naturaꝝ diuerſitatem ꝙͣtam ba bent homines. hn̄t tn̄ aliquam li. ij. di. iij. 29. Angelorum ꝑſonalis ꝓprietas. an ſit accidentalis vel ſubſtan tialis li. ij. di. iij. q. ij. e. Rn̄. 31.. 32. Angelorum diſtinctio perſonalis. an ſit a parte principij for­malis vel materialis li. ij. di. iij. q. iij. f. Rn̄. 39. Angeli ante caſum vel confirmationem triplicē habuerūt co­gnitioneꝫ naturalē. an illa diſtinctio ſit formalis ve forma lis li. ij. diſt. iij. 45. Et eadem di. g. Angelus an fuerit a deo factus malus lib. ij. diſtinc. iij. q. j. s. Reſpon. 49. Angeli malicia qūo facit ad vniuerſi decorem li. ij. diſ. iij. 47. Angelus an in primo inſtāti ſue creationis fuerit malus actu ꝓprie voluntatis li. ij. di. iij. q. ij. b. Rn̄. 50. Angelum malum in initio tꝑis cecidiſſe quo ſenſu dixerit Io bānes aug. li. ij. di. iij. 51.. 52. Angelū malum ꝓpterea ſimul condi vitiari. qꝛ ſimul condit̉ vitiatur non eſt ſimile li. ij. di. iij. 53. Angelus an oīa creata cognoſcit. cognoſcat ſpecies inna­tas an aliqua ſpecies acqͥſitas li. ij. di. iij. q. j. 7. Rn̄. 54. Angelos didiciſſe multa ab eccleſia. quomodo intelligitur li. ij. diſt. iij. 55. Angelus licet per ſpecies innatas cognoſcat res creatas ꝑꝑ hoc tamen non cognoſcit futura contingentia abſentia li­ij. diſt. iij. 56. Angelus qūo cognoſcit ſingularia li. ij. di. iij. 57.. 58. Angelus an per cognitionem naturalem diuinam eſſentiam cognouerit in ſeipſa ſine omni medio creature adminiculo li. ij. di. iij. q. ij. k. Rn̄. 59. Angelus qūo eſt deiformis per naturam li. ij. di. iij. 60. Angelus cognoſcebat deum per effectum ⁊c. li. ij. di. iij. 62. Angelus cognoſcebat deum mediū li. ij. di. iij. 64. Angeli an dilectione naturali dilexerunt deuꝫ ꝑꝑ ſe ſuꝑ oīa li. ij. di. iij. q. j. l. Rn̄. 65. Angelus an naturali dilectōe magis diligat ſuꝑiorem an par tem an inferiorem li. ij. di. iij. q. ij. m. Rn̄. 72. Angeli qui ceciderunt beati nunꝙͣ fuerūt li. ij. di. iiij. j. Angeli an creati ſint in beatitudine vel in gloria li. ij. diſt. iiij. q. j. a. Reſpon. 4. Angelos in btītudine vel gl̓ia creatos ſique autoritates nes ꝓbare vident̉ qūo ſunt diſſoluēde li. ij. di. iiij. e. totū. Angelus ante lapſum ita bona naturalia babuit non habi­turus meliora li. ij. di. iiij. 7. Angeli quomodo habebant fruitionem ſine retardatione lib. ij. diſt. iiij. 8. Angeli an ſint creati in gr̄ali. ij. di. iiij. q. ij. Rn̄. 1o. Angelus nullū obſtaculum babuit in merendo ſicut nec in de merendo li. ij. di. iiij. 13. Angelis aliquibus an data ſit future glorificationis preſcien tia lib. ij. di. tiij. q. j. c. Rn̄. 14. Angelis quare data eſt cognitio rerum mundanaꝝ non pro prij ſtatus preſcientia li. ij. di. iiij. 15. Angeli quomodo erant proximiores a gloriam ꝙͣ nos lib. ij. diſtin. iiij. 17. Angelis malis an reuelari potuit ſuus caſus lib. ij. diſt. iiij. q. ij. d. Reſpon. 18. Angelo malo an reuelatur ſuus caſus ſicut petro predicitur lib. ij. diſt. iiij. 20. Angelus malus quare vidit ſuum dn̄ium. ſed non precipitiuꝫ li. ij. diſt. iiij. 21. Angeli an habuerunt cognitionem matutinaꝫ in ipſa creatio ne li. ij. di. iiij. q. j. e. Rn̄. 25. Angeli qūo dicunt̉ lux tenebre li. ij. di. iiij. 27. Angeli an̄ habeant cognitionem veſpertinaꝫ per glorificatio nem li. ij. di. iiij. q. ij. f. Rn̄. 30. Angeloꝝ cognitio veſpertina reſpectu cuius dr̄ minus perfe­cta li. ij. di. iiij. 31. Angeli qui ceciderunt nunꝙͣ beati fuerunt li. ij. di. iiij. a. c. Angeli qui perſtiterunt poſſunt aliquo modo dici beati lib. ij. diſt. iiij. b. c. Angeli an ſint creati. perfecte vel imperfecte li. ij. diſ. iiij. d. e. Angeli quales facti fuerunt in creatione li. ij. di. iiij. f. Angelus lucifer an peccauerit peccato ſuperbie li. ij. diſ. v. q. j. a. Reſpon. 7. Angeli luciferi pctm̄ primum non fuiſſe ſuperbiā ſique rōnes ꝓbare videntur qūo ſunt ſoluende. 10. per totum. Angelꝰ lucifer qͥd appetierit li. ij. di. v. q. ij. b. Rn̄. 16. totū. Angeli minores an peccauerunt peccato ſuperbie li. ij. diſt. v. q. j. c. Rn̄. 25. Angelorum malorum ſuperbia qualis fuerit in quo ſuꝑbie­runt li. ij. di. v. 26.. 17. Angeli minores ſi non appetierunt preeſſe. tn̄ noluerunt de­bito modo ſubeſſe li. ij. di. v. 28. Angeli minores an appetierunt parificari deo li. ij. diſtinctio ne. v. 29. Angcli minores quare appetierunt ſine meritis li. ij. di. v. 3o. Angelorum minorum peccatum an habeat ordinem ad pecca tum luciferi li. ij. di. v. q. ij. d. Rn̄. 31. Angelus malus quando quā deformitate fuit deformis lib. ij. diſtin. v. 32. Angeli mali ſimul ceciderunt non qꝛ in eodem inſtanti. ſed qꝛ repente. Et vide ibidem alia ad hoc li. ij. di. v. 33. Angelorum conuerſionem dyabolorum auerſioneꝫ preceſſit peccatum luciferi li. ij. di. v. 34 Angelorum minoꝝ peccatum non eſt excuſabile. ꝙͣuis factum ſit alio ſuggerente. lꝫ peccatum primorum parentuꝫ ſit reme diabile. qꝛ factum eſt alio tentante li. ij. di. v. 35. Angeloꝝ beatorum conuerſio an fuerit ad deum virtute natu re. an virtute gratie li. ij. diſ. v. q. j. e. Rn̄. 36. Angelorum bonorum conuerſionem in qua confirmati ſunt fuiſſe fine auxilio gratie. ſique rōnes probare videntur qūo ſunt ſoluende li. ij. di. v. 38. per totum. Angelorum beatorum conuerſionem non incobauit gratia ſed confirmauit lib. ij. di. v. 42. Angelis malis quare imputatur auerſio in culpam lib. ij. diſ. v. 43. Angelorum bonoꝝ in conuerſione an meritum ſequatur p̄mi­um. an precedat li. ij. di. v. q. ij. f. Rn̄. 44. Angelos in ſua conuerſione non ſufficienter meruiſſe glorifi­cationem ſique rōnes auctoritates ſonare vidētur quomo do ſunt intelligende li. ij. di. v. 45. per totum. Angeli quomodo merentur premium ſubſtantiale acciden­tale. Ibidem. Angeli mali qūo multum peccauerunt. boni qūo multuꝫ me ruerunt li. ij. di. v. 46. Angelus homo quare non habent equalem tꝑis moram ad merendum li. ij. di. v. 47. Angelis bonis an ad hoc gratia collata ſit vt efficaciter con­uerterentur li. ij. di. v. c.