I e littera I e littera Diſſolubile eſſe quod eſt compoſitum ex contrarijs quomodo intelligitur lib. iiij. diſt. xlix. 55. ¶ Diſſimilitudo Diſſimilitudo duplex eſt in aſſignatione imaginis ꝑ memoriā intelligentiam ⁊ voluntatem lib. j. di. iij. m. ¶ Diſpenſare Diſpenſare quare poteſt deus in preceptis ſecunde tabule et non prime lib. j. diſt. xlvij. 28. Diſpenſare vel precipere quare non poteſt deus contra om̄ia precepta. li. j. diſt. xlvij. 31. Diſpenſatio ſiue iuris relaxatio duo reſpicit li. iiij. diſt. xix. 7. Diſpenſare an debuerit deus ꝙ licitum eſſet habere concubinas lib. iiij. diſt. xxxiij. q. iij. c. rn̄. 20. Diſpenſatio debita quattuor exigit. ibidem. Diſpenſare potuit deus circa pluralitatem vtorumꝰ tꝑe legis nec fuit contra ſuam inſtitutionem li. iiij. di. xxxiij. 23. Diſpenſationis cauſe circa vxorum pluralitatem que fuerint lib. iiij. diſt. xxxiij. 25. Diſpenſatio circa vxorum pluralitatem ad quos ſe extendit: lib. iiij. diſt. xxxiij. 26. Diſpēſatio dr̄ dupl̓r.ſ. iuris relaxatio ⁊ iuris declaratio ⁊ qūo ẜm aliqͦs pōt papa in voto diſpenſare lib. iiij. di. xxxviij. 41. Diſpenſatio in gradu probibito cum neophitis poſtꝙͣ adulti in fide fuerint irritati lib. iiij. di. xl. 4. ⁊. 5. ¶ Diſpoſitio Diſpoſitionem ⁊ habitum in eadem potentia fieri quomodo intelligitur lib. ij. diſt. xxiiij s8. Diſpenſationem fieri in neceſſitate per frequentem iterationem quomodo intelligitur li. ij. di. xxv. 62. Diſpoſitio eſt duplex ⁊ q̄ iſtaꝝ ꝑ aduentum eiꝰ ad qd̓ diſponit euacuatur ⁊ que ꝑficitur ⁊ ꝯſummat̉ lib. iij. di. xxxj. 42. Diſpoſitionem precedere illud ad quod diſponit quomodo in telligitur lib. iiij. diſt. j. 42. Diſpoſitionē eiꝰ eſſe cuiꝰ eſt habitꝰ qūo ītelligit̉ li. iiij. di. vj. 10 Diſpoſitionē ꝯͣriam haberi in materia pōt eſſe dupl̓r ⁊ q̄ facit ſucceſſionē in inductiōe forme ⁊ que nō li. iiij. di. xvj. 47. ¶ Diſputatio Diſputatio qͣre fit d̓ ſacr̄o altarꝭ cū totū ſit fidei li. iiij. di. x. cg ¶ Diſtantia Diſtantia eſt duplex ſcilicet ẜm rationem cutis ⁊ ẜm rationeꝫ cognoſcibilis lib. j. diſt. iij. 8. Diſtantia eſt duplex ſcꝫ per eſſentiam ⁊ per independentiam lib. j. diſt. xxxvij. 11. ¶ Diſtinctio Diſtinctio ſiue diuerſitas importatur dupliciter per prepoſitiones lib. j. diſt. iiij. 2. Diſtinctio vbi locū non hꝫ vide per regulā lib. j. diſt. iiij. 18. Diſtinctum vel quod diſtinguitur ab alijs entibus quādo eſt natura determinata vel diſtincta li. j. di. viij. 66. Diſtinctio ſuppoſitorum aliter eſt in deo ꝙͣ in creaturis lib. j. diſtin. xix. 38. Diſtinctionem eſſe a forma qn̄ bꝫ veritatē. ll. jͣ. di. xix. 5o. Diſtinctionē recipimꝰ in diuinis nō ſeꝑatōeꝫ ⁊c. li j. di. xxiiij. 2 Diſtinctio qūo eſt in creaturis ⁊ qūo in deo li. j. di. xxiiij. 18. Diſtinctio ſit dupl̓r.ſ. ꝑ qualitatē ⁊ ꝑ originē li. j. diſ. xxxiiij. 9. Diſtinctionis modus in ſpiritualibus ⁊ corporalibus eſt ideꝫ ſed non modus durationis lib. ij. di. ij. 8. Diſtinctio perſonalis vnde veniat lib. ij. di. iij. 30. Diſtinctio ſubſtantialis eſt a ſubſtantiali principio non accidentali lib. j. di. iij. 38. Diſtinctio operum ſex dierum lib. ij. diſt. xij. a. ⁊ per totuꝫ. Et planius de hoc vbi operari. ¶ Diſtributio Diſtributio eſt duplex ſcꝫ accōmodata ⁊ ẜm omnem ſenſum li bro. jͣ. diſt. xlvj. 10. ¶ Diuerſitas Diuerſitas rōnis dupl̓r eſt in diuinis lib. j. diſt. v. 12. Diuerſitas dupliciter cauſatur ⁊ que repugnat ſimplicitati et que non lib. j. diſt. viij. 49. Diuerſitas eſt duplex ſcilꝫ ſuppoſitorum ⁊ forme ⁊ que req ii ratur ad equalitatem ⁊ ſimilitudinem li. j. di. xix. 16. Diuerſimode dici eſt ẜm triplicē differentiā lib. j. diſt. xxij. 23. Diuerſitas penes quid attenditur lib. j. diſt. xxiij. 5. Diuerſum an ſit eſſe patrem ⁊ eſſe filium li. j. diſt. xxviij. c. Diuerſitas ẜm numerum non venit ex diuiſione materie lib. ij. diſt. iij. 28. Diuerſarum ſubſtantiarum agentium. diuerſi ſunt actus quo modo intelligitur lib. ij. diſt. x. 39. Diuerſarum productionum diuerſos eſſe terminos quomodo intelligitur lib. iij. diſt. viij. 29. Diuerſorum ẜm ſpeciem diuerſas eſſe perfectiones ẜm ſpēm quomodo intelligitur li. iij. diſt. xxxvj. 46. Diuerſitas ẜm numeꝝ triplex eſt ẜm quoſdā li. iiij. di. xliij. 22. ¶ Diues Diuiti ſubtrahere ſuꝑflua vt dent̉ pauperi neceſſaria quare nō licet li. j. di. xl. 2. ⁊ 3. ⁊ de filijs iſrael quibus p̄cepit dn̄s vt fu rarent̉ vaſa egyptioꝝ ⁊ dederunt ex furto elemoſynā ⁊c. 4. ¶ Diuiſio Diuiſio vnius cōmunis poteſt eſſe tripliciter ſcꝫ vniuoci equiuoci ⁊ analogi lib. j. diſt. j. 4. ⁊ di. xiiij. 15. ¶ Diuortium Diuortium non poteſt petere mulier propter defectum potentie generandi lib. iiij. di. xxxiiij. 20. Diuortium propter impotentiam coeundi fit dupliciter li. iiij diſt. xxxiiij. 3. Diuortium ſi petat vir propter artitudinem quid iuris eſt lib. iiij. diſt. xxxiiij. 4. Diuortij modus ⁊ forma li. iiij. di. xxxiiij. 5. Diuortij celebrati teſtes quomodo dicuntur periuri ſi petens diuortium aliam coniugem accipit li. iiij. di. xxxiiij. 6. Diuortio ſeparato vxor qū reconciliat̉ li. iiij. di. xxxiiij. 7. Diuortij ſententia lata per errorem vtroqꝫ ad ſacerdotium ꝓ moto ⁊ errore patefacto an vir ſit vxori reddendus ſi ipſa nō vult continere lib. iiij. diſt. xxxv. 5. Diuortium an poſſit fieri ex cauſa fornicationis lib. iiij. diſtin. xxxv. q. j. a. rn̄. 7. Diuortium non fit ab hoīe ſed a deo li. iiij. di. xxxv.. Diuortio quare debet vir vxorem dimittere li. iiij. di. xxxv.9. Diuortium non ſit niſi altero coniugum petente: ⁊ altero alte rum repellente lib. iiij. di. xxxv. 10. Diuortium non fit. propter defectum prolis: ergo nec ſit ꝓpt̓ defectum fidei. Sol̓o lib. iiij. diſt xxxv. ii. Diuortium quare fit ꝓpter fornicationē li. iiij. di. xxxv. 12. Diuortium ⁊ repudium differunt li. iiij. diſt. xxxv. 13 Diuortio celebrato an vir poſſit aliam vxorem ducere vel vxor alium virum lib. iiij. di. xxxv. q. iiij. d. rn̄ 21. Diuortium poteſt eſſe dupliciter. Ibidem. Diuortio celebrato propter fornicationem coniuges vel alteꝝ eorum poſſe nubere ſi que rationes ꝓbare vidētur quomodo ſunt diſſoluende li. iiij. di. xxxv. 22. ⁊ per totum. Diuortio celebrato an poſſit vir ⁊ vxor inuicem reconciliari li. iiij. di. xxxv. q. v. e. rn̄. 26. Diuortio ſeparatos non poſſe reconciliari ſi que rōnes ꝓbare videntur qūo ſunt diſſoluende li. iiij. di. xxxv. 27. ⁊ ꝑ totum. Diuortium an poſſit fieri ſi non precedat aliqua culpa lib. iiij. diſt xxxv. q. 6. f. rn̄. 30. Diuortio celebrato coniuge viuente neuter poteſt nubere lib. iiij. diſt. xxxv. c. Diuortiati poſſunt inuicem reconciliari li. iiij. di. xxxv. d. ¶ Docere. Documenta Docere eſt dupliciter li. j. in prologo. 16. Documenta ⁊ mandata multiplicantur in ſacra ſcriptura pro pter duo lib. iij. diſt. xxxvj. 6. ¶ Dolere. Dolus Dolere de aliquo eſt dupliciter ⁊ quo dolore dolendum eſt de paſſione chriſti lib. j. diſt. xlviij. 6. Dolor penitentie eſt duobus modis ⁊ quomodo eſt in diabolo lib. ij. diſt. vij. 5. Dolorem quomodo infert damniſicatio lib. iij. diſ. xvj. 15. Dolor in aīa eſt duplex ⁊ vterqꝫ fuit ī aīa xp̄i. li. iij. diſ. xvj. 25. Dolor dicitur contritio ⁊ dicitur compunctio. ⁊ quomodo cor dupliciter compungitur lib. iiij. di. xvj. 3. Dolor dicitur dupl̓r ſcꝫ diſſenſus voluntatis ⁊ paſſio ex eo reſultans ⁊ qͥs eſt de eſſentia ꝯtritiōis li. iiij. di. xvj. 17. ⁊. 28.
