Seite
ac procurator generalis ⁊ nōnulli dicti ordinis fratres contra dictum ep̄m ⁊ ſibi adherentes ad ſedem apoſtolicam appella uerunt inter memoratas dicti fratris aſſertiones. vt p̄fertur damnatas aliquas ſancti Thome de aquino pertinere doctri nam. quam aſſerunt per eccleſiam approbatam. ideo declara­bitur doctrinam huiuſmodi ſancte Thome non ſic approbatā eſſe. ꝙ propter eam oporteat antedictam condemnationē aut dicti ep̄i proceſſum aliqualiter impedire. Capitulum. j. Circa primum principale eſt hec diuiſio premittenda ꝙ diſ finitio circa ea que ſunt fidei. id eſt approbatio veritatis ali­cuius tanꝙͣ catholice. vel reprobatio aut cōdemnatio oppoſi te falſitatis tanꝙͣ heretice aut in fide erronee poteſt eē dupli citer. Uno mō ſebolaſtice ⁊ doctrinal̓r. Alio mō autoritatiue ⁊ iudicialiter. Et hic ſecūdus modus eſt duplex ẜm ꝙ hec au toritas iudiciaria eſt bipartita. Una eſt ſimpliciter ſuprema. alia eſt inferior ⁊ ſubordinata. Iuxta hanc trimembreꝫ di uiſionem que clara eſt. ſunt tres cōcluſiones prīcipales decla rande. ⁊ deinde ex eis quedam alie ſubinferende. Prima erit de diffinitione iudiciali ⁊ autoritate ſuprema Secunda de inferiori ⁊ ſubordinata. Tertia de doctrinali ⁊ ſcholaſtica. Et ipſarū probatio prin cipaliter fundabitur in iure diuino. Prima igit̉ concluſio eſt. Ad ſanctam ſedem apoſtolicā per tinet autoritate iudiciali ſuprema circa ea que ſunt fidei iudi­cialiter diffinire. ⁊ hec probat̉ quia ad illius tanꝙͣ ad ſupremi iudicis autoritatem ꝑtinet in fide iuducialiter diffinire cuius fides nūꝙͣ deficit. Sed ſancte apoſtolice ſedis fides nūꝙͣ de­ficit. igit̉ ⁊c. Maior eſt nota. ſed minor probat̉. qꝛ de hac ſan­cta ſede in ꝑſona Petri apoſtoli ⁊ in ea p̄ſidentis dictum eſt. Petre rogaui ꝓ te vt non deficiat fides tua. Luce.xxij. ꝓpter quod dicit Ciprianus. xciij. diſtin. Qui ⁊c. Secunda concluſio eſt. ꝙ ad ep̄os catholicos ꝑtinet autori tate inferiori ⁊ ſubordinata circa ea q̄ ſunt fidei iudicialiter diffinire. Et hec probat̉. Quia ad eos ꝑtinet iudiciali autori­tate inferiori ⁊ ſubordinata in fide diffinire ad quos ꝑtinet cō ſimiliter eccleſiā regere. Sꝫ ad ep̄os catholicos ꝑtinet ſcd̓m. igit̉ ⁊ primum. Maior patet qꝛ eccleſie regimen maxime cōcer nit fidem. ⁊ ideo cui iure diuino committit̉ eccleſiam regere. ei eodem iure committitur de fide cognoſcere ⁊ iudicare. Sed minor probat̉ autoritate pauli Act̉. xx. cap̄. vbi dicit. Attendi te vobis ⁊ vniuerſo gregi in quo vos ſpūſſanctus poſuit ep̄os eccleſiam regere dei. Unde patet ꝙ iure diuino ⁊ autoritate ſpirituſſancti ep̄i poſiti ſunt ad regimē eccleſie dei. Regimen autem importat iudicialem autoritateꝫ. ergo ſequit̉ ꝙ ad eos ꝑtinet autoritati ſubiecta eccleſiam regere. ⁊ ꝑ conſequens de fide cognoſcere ⁊ in ea diffinire. Unde patet ꝙ de tali regimi­ne ad fidem ꝑtinere loquat̉ apoſtolus ⁊c. Tertia cōcluſio eſt ꝙ ad doctores theologos ꝑtinet deter­minare doctrinali ⁊ ſcholaſtica circa ea que ſunt fidei doctri­naliter diffinire. ad quos ꝑtinet ſacrā ſcripturā docere. ⁊ ex ea hereticas aſſertiōes ⁊ in fide erroneas reprobare ac veritates catholicas approbare. Sꝫ ad doctores theologos ꝑtinet ẜm. igit̉ ⁊ primū ꝓbationes minoris ⁊ maioris vide ſi vis in dicto tractatu. Ex p̄dictis concluſionibꝰ patet reſponſio ad prin cipalem articulum. ſcꝫ ꝙ ad ep̄m Pariſien̄. ⁊ ad theologie fa­cultatē ꝑtinet aſſertiones hereticas. aut in fide erroneas ⁊ cō tra eas aſſerētes Pariſius cōdemnare. Qꝛ ꝑ ſcd̓am cōcluſio nem patet ꝙ hoc ad ep̄m ꝑtinet diffiniēdo iudicialiter. ⁊ ꝑ ter tiam concluſionē pꝫ ꝙ ad facultatē theologicā ꝑtinet diffiniē do doctrinaliter. Sed adbuc ad magis fundandū ꝓpoſitū tres alie cōcluſiones ex premiſſis ſunt ſubinferende. Quarta igit̉ cōcluſio eſt ꝙ ad dictos ep̄m ⁊ facultatē theo logie ꝑtinet nō ſolū cōiunctiꝫ. ſꝫ ⁊ diuiſim modis p̄dictis aſſer tiones bereticas aut erroneas cōdemnare. Licet tn̄ qn̄qꝫ rō­nabiliter cōſueuerint in hmōi cōdemnatione cōiunctim pro­cedere. Probationes dimittuntur hic cauſa breuitatis. Quinta cōcluſio ad dictā facultatē theologie cōtra certas ꝑſonas.ſ. cōtra ſingulares magiſtros ⁊ baccalarios eidē facul tati iuratos. ꝑtinet qn̄qꝫ non ſolum doctrinal̓r ſed etiam iu­dicialiter aliquo mō aſſertiones hereticas aut erroneas cōdē nare. Et hec cōcluſio ꝓbat̉ ex triplici radice. Prīa ꝓbatio fun datur ex cōceſſa eis poteſtate ⁊c. Scd̓a probatio fundatur iu obſeruata cōſuetudine ⁊c. Tertia eiuſdē concluſionis proba tio fundatur in publica vtilit ate ⁊c. Sexta cōcluſio eſt ꝙ ad ſuperiorem iudicem ꝑtinet proceſ­ſum ꝑ dictos ep̄m ⁊ facultatem theologie factuꝫ. nec ſine ma gna ⁊ notabili cā fauorabil̓r impedire. nec approbationi cōtra eos in cā fidei interiecte ſine matura deliberatiōe ⁊ preuia in formatione deferre. Et hec probatur. quia ⁊c. Ex p̄dictis concluſionibus ad ꝓpoſituꝫ applicatis pꝫ luce clarius iuſtificatio ꝓceſſus facti cōtra dictum fratrē Ioban nem ſicut patet in ſingulis articulis. Primus igit̉ articulꝰ eſt ꝙ cū dictus frater infraſcriptos errores pariſius in ſcho­lis publice dogmatiſauerit. ⁊ corā facultate theologie euoca­tus ꝑ decanū eiuſdē facultatis monitꝰ charitatiue ipſos corri gere recuſauerit. ꝓteſtans eos vſqꝫ ad mortē velle defendere. dicta facultas errores huiꝰ potuit ⁊ merito debuit doctrina­liter condemnare. Prima pars ſcꝫ quod hoc potuit. patet ⁊c. Secundus articulꝰ eſt ꝙ dicta facultas theologie coaſſum ptis ſibi magiſtris aliarū trium facultatum vniuerſitatis pa riſienſis dictos errores prius ꝑ eos examinatos ⁊ doctrinali­ter cōdemnatos merito debuit dn̄o ep̄o pariſien̄. tanꝙͣ iudici ordinario iudicialiter denunciare. Et hoc clare patet ex ſcd̓a concluſione ⁊ eius probatione. ſed adhuc ⁊c. Quāobrem p̄ nominate facultatis theologice magiſtri tribus alijs faculta tibus ſibi coaſſumptis ⁊ coadiunctis nunciauerunt eccleſie. Et quibus patet triplex ratio denunciatiōis predicte quā ſecreta ⁊ charitatiua monitio preceſſit licet tn̄ hoc non eēt ne ceſſe ſicut patet ex doctrina ſctī Thome ſcd̓a ſecūde. q. xxxiij. arti. vij. vbi docet ꝙ pctā publica ſunt publice arguēda. iuxta illud Apoſtoli ad Thimo. v. Peccantem corā oībus argue. vt ceteri timorem babeāt. Quod intelligitur de peccatis publi­cis. vt Augu. dicit in li. de verbis domini ⁊c. Tertiꝰ articulꝰ eſt ꝙ dicta facultas in ſcholis ſuis theologi cis ⁊ dictus ep̄s in locis ſue dioceẜ. premiſſorum erroruꝫ dog matiſationem. publicationem. aut defenſionem finaliter inbi bere potuerāt ⁊ debuerunt iudicialiter probibere ⁊c. Sꝫ huic articulo opponunt̉ tria. q̄ ponit dictꝰ frater in ſuꝑ plicatiōe ſeu quer ela dn̄o pape expoſita. in qua fere tot ſunt mendacia. quot ſunt verba. Primū eſt. qꝛ alique concluſio num ſuarū trabunt̉ ex doctrīa ſctī Thome. quā facultas theo­logie alia expreſſe cōmendauit. ⁊ dn̄s Stephanꝰ ep̄s Pariſien ſis ꝑ ſuas litteras approbauit. Secunduꝫ eſt. ꝙ dn̄s Arba nus papa quintus ꝑ eius bullam vniuerſitati ſtudij Tboloſa­ni ſcripſit. ⁊ voluit eiuſdem ſancti doctrinam tanꝙͣ benedictā ⁊ catholicā ſeqͥ ⁊ teneri a chriſticolis ⁊ ſtudioſis. ⁊ eam ꝑ viri bus ampliari. Tertiū eſt ꝙ ſolius ſedis apl̓ice ⁊ declarare. dānare. ⁊ approbare. Unde poſtea concludit ꝙ dictꝰ dn̄s ep̄s apponens falcē in meſſem ſummi pontificis dictas cōcluſio­nes pronūciauit ⁊ decreuit falſas hereticas ⁊ erroneas. ⁊ cāꝫ ſubdit ibidē. qꝛ iſta q̄ tāgūt fidē ſunt de maioribꝰ eccl̓ie cauſis ⁊ qͥ ad ſolū ſummū pōtificē ꝓ examinatiōe ⁊ deciſione deferri debēt. Ex quibꝰ ſequi videtur ꝙ nec ep̄s nec facultas p̄di­cta cōcluſiones p̄dictas potuerūt iudicialiter dānare. nec ea rum dogmatiſationē aut publicationē vl̓ defenſionē finaliter cobibere. Ad illa autē faciliter rn̄detur. Un̄ ad primum rn̄det vniuerſitas in ſuis litteris patentibꝰ. Nos inqͥt mille­ſies diximꝰ ⁊ vt videmus nō ſufficit. qualiter ſctī Thome do­ctrinā in dicta noſtra condēnatione nequaꝙͣ reprobamꝰ. ſed hunc eiuſqꝫ fautores doctrinā eiꝰ ad diſtortuꝫ fideiqꝫ abſonū ſenſum adaptantes. autvltra ꝙͣ fieri debet contra eiuſdē do ctoris documentum dilatantes cōdemnamus audacter aſſe­rimus. Et hec clare patebunt ex dicendis in ſcd̓o ⁊ tertio ca­pitulis. vbi manifeſte ꝓbabit̉ ꝙ p̄dicte erronee cōcluſiōes nō trahunt̉ ex doctrina ſctī Thome. ſed magis contrariant̉ eidē. Ad ſcd̓m reſpondet̉ ꝙ ex p̄dictabulla dn̄i Urbani vel ex p̄ allegata littera dn̄i Stephani ep̄i. aut alia quacūqꝫ littera au tentiea non pōt ſufficienter cōcludi ꝙͣ ſancti Thome doctrina ſit in oībꝰ approbata. ſicut clare oſtēdet̉ in tertio capl̓o huius tractatꝰ. Et ad hoc adijciunt aliqͥ talē rōnē. Illa doctrina nō pōt ſic eſſe in omnibus approbata. que multa cōtinet ī fide er ronea. Sed vt dicunt p̄dicta ſctī Thome doctrina nō ſolū in materia de abſoluta neceſſitate creature de qͣ pn̄tis cōtrouer ſic inferius