Seite
Iſte Eraclius ex parte bonam et ex parte malam habet in cronicis famam. qꝛ in qͥbuſdam valde ſācte ſe habuit. vt patet in legenda de exaltatōe ſancte crucis qūo miraculo ſe eciā vicit Perſas et Coſdrā occidit. ſꝫ poſt victoriā cō. Eracliꝰ an. 13. h̓ Imꝑatores. uerſatus cū patriarcha iacobitarū cū ipſo de fide diſcept uit: volens eū ad rectā fidē reuocare. ſꝫ ꝓchdolor ab eo de leones ſepe percuſſit in arena­ceptus fuit et incidit in hereſiꝫ monachelitaꝝ in qͣ et mor Cunibertus epiſcopus Colonienſis. tuus fuit. Vn̄ patet ꝙͣſtultū ſit cuilibet xp̄iano excedere ſibi a deo ꝯſtitu Auſtregiſilus Biturienſis. tam regulā. Qn̄ em̄ layci intromittere ſe volūt de illis et ſil̓ibꝰ pericuſoſ Sulpitius Biturenſis. q̄ſtiombr fidei et qn̄ clerici bellis ſe vltro ingerunt. raro aut nunꝙͣ bonun Iohannes Tungrenſis. Om̄s ſancti ſortit̉ effectū. Maneat q̄libet in vocacōe ſua et exerceat ſe ī hijs q̄ ſūt ſu tāte ſ Salaberga abbatiſſa mulier ſancta duo officij. alioqͥn ſi inordīate ꝓcedit ſpūſſcūs aufert ſe. ſine quo nemo qͥcꝙͣ arena monaſteria conſtituit. boni p̄t ꝑficere. Sil̓e de Ozia rege iuda. vtꝫ. 2. Paral̓. 26. Et ſūt exem Grauſio Ceſarauguſtanus epiſcopus ⁊ pla plurima qͦtidie. Veꝝ iſta maledictio veīt ſuper Eracliū ꝓpter ſuꝑbiā et eiu­doctor clarus habetur. ſuam. qꝛ poſt illam victoriā pauperes ſibi ſb̓iectos nimis inhumaniter Feſtum omnium ſanctoruꝫ inſtituitur a opp̄ſſit qd̓ deo ſēper diſplicet. Et fuit etiā poſt hͨ nimis infelix et plura ꝑ Bonifacio quarto. didit. Morit̉ tandē infeliciter ydropiſi et hereſi maculoſe infectus Indorus Yſpalenſis ep̄s inter doctores nobilſſimꝰ ml̓ ta ſcripta reliquit grauida ſententijs et auctoritate. Hic vir ſtudioſiſſimus vltra. 70. ſectas hereticoꝝ enumerat que contra eccleſiam dei ſucceſſu tēporis ſurtexerunt et damnati ſunt a ſāctis patribus viciſſim vſqꝫ ad tēpora hͨ. vide. 22. In q. 3. ca. Quidā. Ipſe etiam machometū qui in hyſpaniam venit capi iuſſit. ſed admonitus a dyaboſo fugit. qꝛ vit 38 j3 Anno Mundi. enedi Nomanus ⁊ Marſus Romanꝰ Tuſcus ꝰ hum Deuſde­Bonifa Bonifa b Gaud hodie. dit an.3 dꝰ. 4. a icius: 3 anꝰ an­Pape. die. 20 (men. 8. die. 28. 6. mē. 8/ die.12. (.mē. 5 ſitu qui Anno xp̄i atus fu Iſte Sauinianus ſtatuit pulſum Iſte Bonifacius Iſte Bonifacius conſecrauit pan Iſte Deuſdedit fu­it vir ſanctiſſimus dū theon.i. tēplum omniū deoꝝ vbi ūū ro­ſtatuit vt intidꝰ campanaꝝ ad horas diei. Et qꝛ quendam leproſum xp̄iani periclitabant̉ a demonibꝰ ſtros tenax fuit et ſācto Gregorio de­pannus ſuper al oſcularetur. ſtatiꝫ mū Et eſt pulcra ſil̓itudo qūo ſpūſſcūs ma trahere non timebat. ab eo ꝑcuſ­ tare poneretur datus eſt multa bo­ex mal̓ inſtitutis paganoꝝ ſcit eli us oſ ſus interijt. Et h̓ eſt tercius de to na ſtatuit. gere ſcm̄ exerciciū deuotiōis. quaſi to cathalogo pontifitū qui formi medicīa fiat ex veneno vbi impij c dabili morte ⁊ culpabili vita no­t.na lebant omnes demones. ibi xp̄iani colūt omnes ſanctos. ſic tatus eſt vſqꝫ hic. ars deluditur arte. f̓. 2