Seite
li Tēpus effeminatū īcepit circa ānos dn̄i mille in qͦ fides xp̄iana valde Iſte Hēricus fuit gener Cōradi. ī ſilua natꝰ xepit deficere et declinare a pͥſtina virilitate vtꝫ in ꝓph̓ia ſcē hildegar erat et bis ad occidēdū traditꝰ: ſꝫ tn̄ deo ꝓte dis. Et in multis r̓gionibꝰ xp̄ianitatis nes ſacram̄ta nec eccāſtici ritu gēte illeſus euaſit adhuc puer. Cuꝫ āt īꝑator ẜuabant̓. augurijs et maleficijs ītēdētes. Et erat ſac̓dos ſic̄ ppl̓s. eēt effcūs moͣſteriuꝫ edificauit ī loco natītatis miſericors dn̄s ꝯtra hͦ mala iteꝝ plures apl̓icos viros ſuſcitauit qͥ hāc ſue. vide pulcrā hiſtoriā ī cronica martini vī ariditatē bonis exēpl̓ et p̄dicacōnibꝰ irrigarēt dn̄o cooꝑante et ẜmonē centij ⁊cͣ. Hic victorioſus fuit et ytaliā ītrā­ꝯfirmāte ſeq̄ntibꝰ ſignis. Et multi ordines nimio feruore ſuccreuerūt Pandulphū cāpanie pͥncipeꝫ cepit. Abbater vet periculoſū tēpꝰ illuſtrarēt de qͥbꝰ cōſeq̄nter ſit mencō. Et qꝛ iā ſepe Ouldenſē ſedauit qͥ tūc potētiſſi 4 huiōi r̓formacōnes fcē fuerūt p̄ter ſpē et in ſeq̄ntibꝰ future ſint. ideo fa Henricus mꝰ fuit dyabolo cātante. Hūc di tuū ē det̓mīare ꝙ ātixp̄s tūc vel tūc veīet ꝓpter maliciā ſecundus Ilem bellicoſuꝫ feci: quē etiā incre­eaiq Imꝑatores. tēꝑis qͦd pleriqꝫ acceptar̄t: qͦs oēs fefellit ſua opinio et ānis. 17. pauit. 2o euāgelica deriſit ſāxio et ip̄a tꝑis reprobauit experiēcia. Hoꝝ erroꝝ ⁊c. immenſus eſt numerus. Fulbertus Carnotenſis ep̄us in infirmita Sanctus Theobaldꝰ vir nobil̓ de Fran­odis Gwilhelmꝰ Dimonenſis. te viſitatur a beata virgine et de eius lacte cia recluſus heremita claruit. Richardus Hirdunēſis. ſanctiſſimo recreatus eſt ¶arolpus merciorum regis filius martiri A Popo ſtabulenſis. Gnotho vir ſpiritu ſapientie et ſcientie cla ſatus fuit a matertera Helyas Colonienſis. rus epiſcopus Leodicenſis. Edmūdꝰ rexv̓ ſcūs a daīs martiriſatꝰ fuit Oſbertus Leodicenſis. Heyla auguriatrix in Anglia fuit quaꝫ de Corpus gigantis rome inuenitur immen Stephanus Ieodicenſis. mon de eccleſia extraxit horribiliter ſe magnitudinis incorruptum cuꝫ lucerna Beruo Augienſis Adelbertus ſanctus ep̄us Metenẜ claret. que non poterat flatu extingui. Omnes iſti abbates venera Elbertus abbas Gemelatēſis. Statua marmorea erat ī Apulia cuius cā biles circa hͨ tēpora floruer̄t. Bardo vir ſanctꝰ ep̄us/ Maguncie claret. put oſtendit theſauꝝ ſubtiliter q Gwido muſicꝰ in ytalia fuit Palunibus preſbiter rome fuit nigromā qui inuenit cantū manualem.ſ. per flexuras digitoꝝ. notas dinumeran ticus contra quē dyabolus orauit et obijt do ꝓ pueris informandis. Nonſtꝝ due mulieres in Gallia oīa mē­ Egeimotus archiepiſcopus Cantuariēſis miſit brachiū ſancti Auguſtini bra ſingula vſqꝫ ad vmbilicum et diuiſim A in Angliā eius epiſtolare habetur operabantur. vna mortua. alia ſuperuixit: triēnio mortuā portās. Anno mudi. orꝫꝫ 62g Amanꝰ. 6z53 S Alma Pama­(AueGre gos (lemēs Iuus ſus ſecun­Mape. 2ꝰ. an. 2 ſter. 3ꝰ.us. 6. an 2ꝰ. mē.§ 5. mē. 2.Ii dis. 56 2. mē. 6. dꝰdi. 23. diebꝰ. 6. Imen. 3 diebꝰ. 7 AAnno xp̄i. ioꝝ o­ioug. iog§ Iſte Silueſter electꝰ fuit expulſo Bn̄dicto ſꝫ ecō Iſſte Clemēs dictꝰ Iſte Damaſus fuit inuaſor Fuſte victor vi tra eijcitur et Benedcūs reſtituit̉ Quo iteꝝ eie fuit āte Sindege­eccīe et ſubito defunctus ē. bonꝰ et venera­cto Gregorius ſb̓ſtituitur: qͥ cū eſſet rudis lrāꝝ rus Bōburgēẜ ep Et ſtatim romam pecierunt bilis timore im alteꝝ papaꝫ ad eccīaſtica officia exequēda ſeci ſcopus qͥ factus fi ſibi dari pontificē: ſꝫ nō teu periali ſcūs ē pa ni ꝯſecrari fecit. Qd̓ cum multis nō placeret tertiꝰ it papa per īperati tonicū. ad hoc em̄ nō pote pa. ſic em̄ diſpe ſuperinducitur qui ſolus vices duoꝝ adimpleret rem ꝓpter vnionē rant inclinari ex maſa con­ſita fuit apl̓ie. Quibꝰ dimicantibus inter ſe Henricus īperator reparandā vt iam ſuetudine indurati. Tunc ſedes hͦ tēꝑe ꝙ ſuperueniēs omnes depoſuit ⁊ Clementē ſecūdū dictum eſt. iſtū Leonē viꝝ ſanctū ad hͦ ſancti viri dupl̓ ſubſtituit a quo ſtatim ſe coronari fecit ꝓmitten inclinauit vt papatuꝫ acce­ ci timore ſe ſub­tibus romanis fine ipſiꝰ ꝯſenſu ſe nūqͣ papā electuros. Et ſic qͥnqͣꝫ ce ptaret: ſꝫ poſtea ſibi de hoc traxerunt.ſ. di­dentibus ſextus inſtitutus eſt. Veꝝ de iſto Gregorio Gilbertus dic̄ fecit ꝯſcientiā et reſignauit uino et hūano. ꝙ fuerit vir ſanctꝰ et ꝯtra Henricū bellū habuit et raptores ſancti Pe­et denuo ē elcūs. Hic xp̄m qꝛ tāto officō ſe tri extinxit et cū magno miraculo ſit ſepultus etcͣ. Vide in cronicis. in ſpē lepoſi nocte in lecto īdignos arbitra ſuo collocans mane ip̄m nō bant̓ et tyrāni­inuenit. Tandē poſt laudabilē vitā ſancta morte potitus miracul̓ claret. Ipſe multa ſcripſit et fecit dē romanorum Erat antea ep̄us Tulenſis et audiuit angelos dicētes. Ego cogito cogitacōnes pacis dicit dn̄s. quotidie ſuſtme teduit. Sꝫ cōpel lente imperatore quidam nihilominus acceſſerūt ſimiliter duplici timore. Timebāt em̄ deū offendere ſic vocati et etiā offenſam principis. Iſte victor multos ſymoniacos depoſuit in ꝯcilio florētino et etiam fornicarios. De pluralitate beneficōꝝ que circa hec tempora nimis inualuiſſe videtur et deinceps ꝯtinuatā: multūqꝫ dolēda ābi cione prelatoꝝ ⁊ ſymoniaca labe ꝙͣ plurima ſcripta ſanctorū patrū hn̄tur deteſtantia abuſiones iſtas. Et nota ꝙ facile inuenti ſūt pauꝑes clerici et doctores qui pluralitatē bn̄ficōrum et pompaꝫ eccāſticorū rep̄henderunt donec offerret ſe occaſio participandi. Qua accepta ꝯmuniter auaricia excecauit eos. Fert̉ de quodā magiſtro magne lrāture qui val­de ſb̓limiter diſputauit ꝯtra diuitias p̄latoꝝ et faſtū eorū quaſi oīno ſic viuere nō liceret etcͣ. Hec cū nūciata dn̄o pap fuiſſent: plauſibiliter reſpōdit. Demꝰ ei bonam prepoſiturā; ⁊ hec et illa beneficia et bene pacatꝰ erit. Factū eſt ita. C ecce ꝓtinꝰ ſententiā mutauit dicens. Nūqͣ intellexi materiā hanc p̄ter modo. Quippe q̄ de inope diues de ꝯtēpti­ L g 5