Capitulum III inſanus et mente captus a vino. crebro putarent̉. ī ea fieri iuſſit que ebrius iube­ret die poſtera ſe feciſſe ne ſcierat. Delicijs luxus atqꝫ oīs diſſolutiōis genere flu­ctuans. turpiſſima ſuis mi litibꝰ p̄bebat exempla. Un̄ non ſolū aliqua vrbs ſꝫ nec opiduꝫ quidē paruū abſqꝫ adulterio nobiliū mulieruꝫ poterat inueniri. Aduerſus etiam xp̄ianos extitit tam crudelis. p̄cedentes cete­ros reges ſuꝑauit. Naꝫ ſua ſeueritas īnumerabilia ho­minū milia morti dedit. in ꝑtibꝰ orientis. ſicut octauo libro eccl̓iaſtice hyſtorie di­cit̉ circa finem. Sed crude litas auctoris talium hor­rendoꝝ ſceleruꝫ: deo quidē abſcondi non potuit ſed in eum iuſte. modicū poſt. du­re valde deſeuit ira diuina. Naꝫ ſubito totus inflatus intus extra ī pectore grā­de vulnus ortum apparuit. erumpētibꝰ fiſtulis. ex quo cum multitudīe vermiū fe tor tam intollerabilis exala bat. vt nullus poſſet ad euꝫ accedere medicorū. ob quaꝫ cauſam plures iuſſit occidi ex medicis. Et licet ex me­dicoꝝ vera rep̄henſiōe ſe re cognoſceret velle ſe emen­dare diceret. ac ſe penitere oſtēderet menciēdo ad tꝑs. ad vomitū tamen. vt canis reuertit̉ fetidū. Demū ho­mo edax māſit. vino ſꝑ replebat̉ vt ebrius. iam car­nibꝰ india ariditate con­ſumptis. in hoc ſolū ꝓfecit infelix in vltimis pūctis vite poſitus. iuſtā eſſe vin­dictam dei. ſcelerum ſe pe nas ꝓmerentē ꝓfitetur ex­ꝑire. Ad vltimū tamē mor­bo ingraueſcēte. prius lumi nibꝰ amiſſis tūc magis aduerſum xp̄m impietatis crimen cōmiſerit vidēs. vi­dendi finē fecit. Sed cru delitati viuendo et vanita­ti ſemꝑ vacauerat. in fine ſcd̓m Euſebium etiam ſi­mulatorie veniam poſtula­bat. Nunc eſt nobis conſtā tinus repetendus. qui ideo Britanicus dictꝰ fuit qꝛ in britania anteqͣꝫ eſſet augu­ſtus vt dictū eſt. factus rex fuit. eo illam prouinciam romanis aduerſam. ad eoꝝ reduxit obedientiaꝫ. Et vt etiam tactū eſt ſupra. hele­