Seite
De conſtan. ſubſtitutiōe VIII nam regis britanici filiam vxorem accepit. ex qua ma­gnū genuit conſtantinuꝫ. qͥ vt habet̉ in tertio libro hy­ſtorie Triꝑtite. tres habuit filios ⁊ vnā filiam. Quoꝝ primū noīe ſuo cōſtantinū vocauit. Sed ſcd̓i nomen conſtantiū vocari precepit Tertiū vero conſtantē vo­cari mādauit. Filiā ꝟo noīe ſororis ſue cēſuit vocari cō ſtantina. que virgo mente ⁊ corꝑe ſancta ꝑſeuerauit vſ­qꝫ in fineꝫ. Sꝫ conſtātinus pater cōſtantini magni. cuꝫ eſſet ceſar factus. filiā vt di ctū eſt ſupra herculei ſororē maximiani duxit vxorē. ex qͣ duos filios ſupradictos generauit ⁊ filiā vnam con ſtantiā noīe. que in vxorem lucinio fuit data. Itaqꝫ iſte cōſtantinus ſcꝫ primus nō more ſuoꝝ in imꝑio ſocioꝝ ſcꝫ maximiani. galeri ⁊ ma­xentij ꝑteꝫ ſui regni fedauit ſanguinis effuſionem pioꝝ. Sed ſolus ex regibus xp̄ia nos conſiſtere libere in ſua religione permiſit. Nam et probare volēs qui veri xp̄i­ani exiſterent. qui ve dege­neres. conuocabat ad ſe xp̄i anos. quos in ſuo pallacio congregari fecerat: ⁊ tūc oī­bus mandare curauit. vt qͥ eius colere vellent deos. cir ca ſe ſolito more ſtarent. qͥ vero nollent. a ſuo conſpe­ctu defugerent. Cunqꝫ qui­dam ex eis religionem ſan­ctam deſererent. alij tamen firmi ſtarent. illos ſibi ſtatu it eſſe amicos. ⁊ eorum con­ſilijs ſemꝑ vti voluit. qui fi deles ſuo dn̄o conſtitiſſent. Alios ꝟo ex pallatio expu­lit credens eos nunqͣꝫ erga principem fore deuotos. qͥ dei ſui fuerint proditores. Sic ergo regnāte conſtan­tino ſcꝫ primo pacifice ſub eo religio xp̄iana degebat. Uerū hic conſtantinus ad huc viuēs conſtātinū ſcd̓o genitum ſuū ex helena ortū vel certe primogenitum ex his quos citra mare genu­it p̄ſentibꝰ fratribꝰ alijs ex vxore theodora natis. ſibi ſucceſſurū ꝓnūciauit in re­gnū. Qui conſtantinꝰ tan­dem in britania eſt mortuꝰ non quidē baptizatus. ſꝫ ta men ydolorū cōtemptor p̄­cipuus: ⁊ amator vniꝰ ma­gni dei et fidei chriſtiane.