Capitulum IIII Sed helena licet ꝯtemne­ret ydola tāqͣꝫ vana. erat ta­men in fide iudaica. anteqͣꝫ ꝯuerteret̉ ad xp̄m. Hec om nia hucuſqꝫ ideo ſūt dicta. vt ſciatur nobilitas magni fica ſcd̓m carnem huius biliſſime virginis ſancte ka therine. vt pateat modus cauſa quare cōſtantinus eius auus in greciam miſ­ſus fuit. Et inſuꝑ vt ip̄e in ter malos ſocios diſcernat̉. ſicut roſa inter ſpinas flore­re apparet. ex qua roſa debe­bat procedere p̄cioſum liliū virgo ſcꝫ predicta. Et vt ſci­atur quis ſit ille maxentiꝰ. qui hanc glorioſam ſctām virginem katherinam mar­tyrizari p̄cepit. quomodo ad imperiū ipſe ꝑuenerit. li­cet ſint alia multa his an­nexa. que magis ad decoreꝫ huiꝰ materie ſūt hic poſita. Capitulū quar­tum In quo agitur qd̓ ſcꝫ. fuerit regnum regis Coſti. patris ſancte katherine. Ed an te obitū ſui patris ſcꝫ ſtantini rex Coſtus pri­mogenitus eius hec ſupradicta audiēs qui in finibus regnabat gre­corum exhilaratus fuit val de de regno patris. de hono re victorijs habitis. con­gratulādo patri ſcribēs for­tius armare cepit ad vir tutes morales regnum bo num. Regnū aūt ipſius co­ſti p̄dicti. patris ſcꝫ ſācte ka therine fuit pars ꝑſidis. ſcꝫ illa pars que nūc vocat̉ ar­menia minor. que antiqui­tus in regione grecoꝝ com­putabat̉. in qua armenia eſt mons qui vocat̉ vulgariter montagna nigra. erat ter minꝰ grecie ꝟſus ſyriā. Naꝫ inter alias ꝓuincias grecie tunc temꝑis erat illa nūc appellatur Thurckya. pro­uincia magna maioris ar­menie. Et ꝓuincia illa que nūc dicit̉ Romana. a pluri­bus capadocia nūcupatur. que eſt inter maiorē mīo­rem armeniā. In qua ꝓuin