Qūo kathe. īcrepabat XVII nephandos errores ſuꝑbi­entium xp̄ianorum nobis ad iudicandum oſtendant. et quos inuenire nequiueri mus ſua eos vltione ꝯſtrin gant. Hoc decretum quod ſtatuimus a nobis primo ī­choari oportet. Scd̓m im ꝑialem itaqꝫ poteſtateꝫ nos offerimus dijs id quod vo lumus. vos auteꝫ ſcd̓m ve­ſtram facultatem his ſacri­ficate cuncti liberaliter. Al­tera autem die ſedens tri bunali iubet omnes intro­duci preconis voce accla­mare. ad templum deoruꝫ ſuorum omnes pariter con uenirent. Et vt ſacerdotes aris thura imponerēt. Tūc imperatore primo ſolēne ſa­crificium dijs offerente. tinuo ceteri homīes. incur uati iuxta poſſibilitatē ſuaꝫ ſunt ante ſimulachra deoꝝ. Diuites quidem thauros boues et oues: pauperes vero volucres viuas offere bant. Porro imperator vt erat regio amictus ornatu: militari ambitu ſtipatus. preueniēs. obtulit in ſacri­ficium thauros centum. et triginta. Hinc reges prin cipes. hinc magnates mili­tum. hinc prefecti et tribu­ni. celſe dignitatis. gratioſo res illuſtres perſone pro vt tyranno placere niteban­tur formoſa dijs animalia atqꝫ copioſa ymmolabant. Quibus vero ad ſolennem pompam ſacrificiorum ar­menta non ſuppetebāt. paſ­ſeres et volatilia que habe­re poterant. inferebant. Au ditur per vniuerſam ciuita tem vox diuerſoruꝫ anima lium. perfunditur tellus ef­fuſio ſanguine bidentium. ſit ſonus confuſus plauſi­bus choris alternantibꝰ. in tantum: vt tremulenta tellus exultare. aut potius indignari tantis clamoribꝰ videretur. Capitulum de cimum. Quomodo beata katherina increpabat impe ratorem de falſo ſacrificio ſupradicto. ⁊c̄.