Seite
Qūo kathe. īcrepabat XVIII na ſacrificia impellebantur Hec igitur vehementi do­lore cordis ſauciata delibe­rat erroneum huiuſmodi ſacrificium libera auctorita te damnare ſimul ⁊ tyran­num. nec non et eius male­ſanum edictum improbare Tenens itaqꝫ paululum in tra ſe ſilentium tacita qui­dem ſed in alto corde fudit lachrymas et orationem. Hinc pectus ⁊ linguaꝫ xp̄i muniens ſignaculo. auda­cter ante conſpectum im­peratoris prorrupit. vbi in­ter ceſorum ſtrages anima­lium. ⁊ aras immūdi cruo ris ſorde ꝯtactas ſupra om­nes flagicioſus ydolatra e­minebat. Ingreſſa vero bea ta virgo. ſic ait tyrāno. Sa lutationem tibi imperator proferre. ⁊ ordinis dignitas ⁊ rationis dictamen premo nebat. ſi hec que cultibꝰ de­monuꝫ exhibes. que in nul lo tamen proficua ſed om̄i­no noxia ſunt ⁊ damnoſa. ſi hec inquam creatori tuo impenderes. ſolā illius ma­ieſtatemqꝫ adorandam in­telligeres. per quem mundi elementa initium ſumpſe­runt atqꝫ ſubſiſtūt. qui non in innoxiorum cede anima lium. ſed fide et ſalutarium mandatorum obſeruantia delectatur. Hunc autem te meritas humana in nullo periculoſius offendit. qͣꝫ vt rationalis creatura rebus inſenſibilibus cultum diui nitatis exhibeat. et hono­rē inuiſibilis maieſtatis ad viſibiles tranſferat creatu­ras. Etenī maloꝝ omnium inuentor dyabolꝰ inter om nes ſuas doloſas artes et fraudes dubios homines. nec pernicioſius circumue­nit. nec alias a d̓i cultu ſub tilius auocat. qͣꝫ vt cum ſci amus. nos deo ſoli debere ꝙ formamur et naſcimur. hec tamen om̄ia elementis mūdi aſcribi ſuadeat. qui­bus ⁊ vos diuinitatis nu­mē attribuitis. et appoſitis nominibꝰ. ꝓ deo ſingula atꝫ vniuerſa veneramini. nul­la alia ratiōe in hūc erroreꝫ traducti. niſi ꝙ coeternam dei eſſentiā in ſe ſeruare vo bis vident̉. que tamē plane a deo ex nihilo facta ſunt. ⁊ in hāc mūdi formam mira­bili conſpiratione ſociata.