Capitulum XI Que ſicut initiū ex dei cre atione ſumpſerūt. ita ꝑhen nitatem ipſius beneficio ſequentur. et ideo coeterna deo non ſunt. quia impoſſi bile eſt creaturam temꝑali­ter factam: creatori ſuo qui eſt ſine tempore. eſſe cōſem­piternā. Ille enim ſolus eſt ſine initio. a quo rerū om­nium proceſſit exordiū. Ta­libus ergo diuinitas eſt tribuenda. que ſue volunta tis ſunt. ſed a deo impo­ſite ſeruiunt rationi et legi. Dij ergo non ſunt plures ſed vnus naſcentiū viuen tium formator deus qui ſi­cut omnia creauit ex nihi­lo: ita ſuo imperio omnia cohercet atqꝫ diſponit. Ti­bi ergo imperator ꝑpendere opus eſt vt cum tu quideꝫ homo ſis et ideo mortalis: et tu prout terreni imperij exigit principatꝰ ml̓tis mor talium. milibꝰ preſis: ſi qͥs horum debitum tibi ſpecia liter honorem alij conferret et alteri cuilibet potenti de collato ſibi a te beneficio fa­mulaturus inſiſteret: nōne tu hunc reū iudicares ma­ieſtatis rurſus quē prom ptiorē ī tua fidelitate anīm aduerteres: huic omneꝫ ho norem fraudulentia depo­ſita condonares. Miranda ergo eſt ſed et timēda dei pa cientia: in ſua contumelia. Igitur cum te ſublimi im­ꝑio quod mortales magnū exiſtimant preeſſe homini­bus ipſe voluerit: tu tamen eius ingratus beneficijs ex iſtens: rebus viſibilibus at tribuis: quod cōferre debue ras eiꝰ magnifice maieſtati. Capitulū vn­decimum de impugnatione maxencij contra beatam ka­therinam de ieſu cucifixo: et de reſponſione beatetherine contra impugnatio nem maxencij per obedien­tiam elementorum. quibus non ſolum eſſe ſed et preeſſe conueniret vt ip̄e putabat.