De impugnatiōe maxē. XXIUm hecigitur puellaipſa loqueret̉.Imꝑator cuꝫiam dudū viſu in virgineꝫdefixo. vultus ip̄ius claritatem. ⁊ verborum conſtantiam tacitus cōſiderabat.De hinc in verba huiuſcemodi ꝓrupit. Specioſa qͥdem iſta forent o ꝟgo q̄ aſſeris ſi ratōis munimēto fulcirent̉. Nos ꝟo non ignoramus om̄s religionū ſectas⁊ vniuerſas ſacrorum ꝟtutes. rationabilibꝰ manaſſe.a principijs. Romani nanqꝫ principes. iuſticia ſemꝑ ⁊religione mortales homīesp̄euntes. totum in leges ſuas orbem redigerūt. Nō ergo vana ſuꝑſtitō eſt his vticerimonijs: quibꝰ lōga etasreligionis auctoritatem dedit. et ſeruata tot ſeculis. felices ſequēdos noſtros monet eſſe parentes: qui fideliter ſecuti ſunt ſuos. Ueſtreautē crudelitatis ſecta ita
