Capitulum XVIII iubes. hoc anīo ꝯſtanti. Un̄ me ad hoc promptuꝫ inuenies famulū. licet im­peratoris iram ſciā pro cer­to me poſſe vitare. ſi reꝫ ſciuerit. Nam de puella de qua loqueris crudeliter ab imꝑatore actū ꝯſtat. quia ego interfui qn̄ ab extremiſ finibꝰ regiōis ſapientes cō­uocatos diſputare ꝯſtituit aduerſus puellam. Sed et ꝓmiſſis muneribꝰ ſi victaꝫ redderent vehemēter inci­tauit. Illi aūt aduerſus ſtare. nec vna hora p̄ualue rūt. ſed illico ꝯuerſi. deum hūc quem puella p̄dicabat publice fatebant̉. vn̄ indi gnatus imꝑator om̄s igni­bus tradi imꝑauit. In qͥbꝰ illud inſigne miraculū con tigiſſe vidi ego. in his om̄ibꝰ nec in capillis nec ī veſtimentis eoꝝ vlla leſio ignis apparuit. Qua ex re fateor o regīa. ex illa die ſic verba illius: quibꝰ ip̄a de­os noſtros exprobrauit. ſic inqͣꝫ cor meū conturbando ſollicitauit. vt quicqͥd dijs exhibebamus. totuꝫ friuo­lum deputem inane. Un̄ niſi lex noſtra xp̄ianorū ſe­ctam penitus abhorruiſſet facile qͥs poterat me ad cul tuꝫ xp̄i impellere. Sꝫ quo niam tu opportune vtputo ꝯſiliū meū p̄ueniendo cō­mones. quid aliud reſtat. niſi vt cuſtodes carceris ad voluntatē noſtram infle­ctamus mercede. vt et ipſi hoc ip̄um celare ſtudeant. Nec mora porphiriꝰ prin­ceps ad ꝯſenſum eoꝝ cuſto des emolliuit. Igit̉ prima vigilia noctis regina por phirius ꝓcedūt ad carcerē. Et introeuntes viderūt ineſtimabili claritate vndi qꝫ choruſcare. ex cuius ful­gore ꝑterriti. corruerunt in terram. Mox ineſtimabi­lis odor ſuauitatis naribꝰ eoꝝ infuſus. ad ſpem melio rem eos ꝯfortauit. Surgi­te inquit virgo egregia ne paueatis. qͥa vos xp̄s vo­cat ad palmā. Surgentes aūt ꝯtemplati ſūt puellam ſedentē. angelos dei pla­gas carnis ſciſſuras aro­matico vngento circum fo­uentes. quibꝰ caro. cutis ſuꝑficies inadmirabilē ver tebatur decorem. Uiderūt etiam ſeniores circūſedē­