6 De POENITENTIA rituum Judaicorum remittimus.(Quod. infantes con- cernit, opus erat ut illorum collectio partim deductione, partim ulnarum& brachiorum deportatione fieret, prout aliquando fatum. effe legimus Matth. XIX, 13. Ubi vox reoc éeevoy adhibetur, quod&- deducere& aliquo por- tare notat, §. IV. Hoc tandem memorabile eft, Spiritum S. hic cumulare Synonyma, unum eundemque congregationis &um defignantia,& quod hic per To 20N expreslit, in præſenti noſtro commate etiam per ⁊οο Ņ3p ut& Nap denotare velle, quorum illud a GysserT1o0 fub hac radice, magno ſtudio a TO DON dilcriminatur, par- vo equidem aut nullo emolumento, hoc vero absque omni dubio modum colligendi per convocationem genera lem ¿S[pecialem, imo etiam individualem denotat, qug in urbe bene diſpoſita,& in certas tribus digefta atqúe ordinata facile belli ac pacis tempore fieri poteft, ita ut omnesac finguli incolæ,velad nutum imperantis compa: reant, dato in hane rem figno vel audibili: vel vilibili, dummodo notabili omnibus. Imo noſtrum gemi- natur admodum emphatice,& quod antea in hoc comma- te de populo: dicebatur: Dym aN, Congregate popu- lum; illud nune de infantibus prædicatur gti 150N; Congregate Parvulos y: de Senibùs vero TD3P.? 1S3 Congregate Senisres y cuius-variationis caufa reddi vix potek, cum Spiritus S, in feligendis vocabulis peculiari interdum conſvetudine gandeat, Nobis fufficiet hoc annotare, quod hæc repetitio aut ejusdem vocis aut y- nonymarum vocum de. uno E. actu non inuti- lem aut moleſtam repetitionem tautologicam, ſed exer- gaſiam admodum ponderoſam ſecum ferat; quæ menti, ftyli Scripturæ S. asſvetæ non ſaltem non trædiofa; ve- rum