36 De POENITENTIAterea penitentes non funt, qúia fenfum pænitendi nondambabent, nec fideles dicendi funt, quia fimiliter credendi fen»fum non babent. Si autem propterea rele fideles vocantur,guia fidem per verba geflarium quodammodo profitentur, coenon prius etiam pænitentes habentur, cum per corum verbageſtantium diabolo€ huic feculo renunciare monfirantur?Hæc uterquenon fine ġupiág 8 exquifito judicio differit.§. VIII. Si alios noſtrates conſulueris, invenientur, utipoenitentiam, fic quoque converſionem equidem non o-mnem, proprie faltem diam, ab infantibus removere; ItaB. Kóönicivs:`Converfio€F Regeneratio differunt rationeſuljectorum: Regeneratio enim adultorum& infantum, con.Derfio vero adultoram faltem efl, quia infantes non dicunturproprie converti. Synopf:.189. Nec aliter N1eMmEYERYS:Penitentia lapforum ab infantibus exigitur, qui, quando adCaptiſinum ducuntur, per eundem quidem regenerantur, atstamen penitentia precedente non ducuntur, ſicuti uec proprieconvertuntur. Theol Moral..147. Idem alii faciunt re benealioqui penfitata,& non præter rationem, ut tamen videanstur fic propius rem ferire,& converfionem latius fic dictamEF pæniteniiam Jui generis infantibus concedere velle.§. IX. Et fane ita eft negotium, fi accurata lance ex ver-bo DEI libremus, comparatum, ut ab omni cozverfione, at-que pænitentia& ne quidem prima infantulos prorfus ex-.cludere queamus. Eſt qmnino pœnitentia, remotis omni-bus ambagibus, nihil aliud, quam ſfctus proximus paſſiusconverſionis, quam ſuſcepit Spiritus S. in cordibus hominumper verbum& ſacramenta. Sicut itaque conperſſo completeſampta& contritionem& fidem produtit, ita etiam pæniten-tiam eſſentialiter, his partibus conſtare neceſſe eft. Undeetiam pœnitentiæ notio ouν eſt famoſior, tametſi alteraEpy qua pro fola contritione fumitur, fi recte capiatur&dextre applicetur, in verbo DEI fundamentum habeat,& ibicum-—
