Seite
poenis aŭt puht unat we uey bonomi Yd g pena magi K aduabi ni fye Lieno firmitate. fre finguendũſz ödebis. Jnft mayalerudin wdudbabés pir maribh pulze tows, duha ia ug. Luteni esleipen additad pr ro liyi pi ecopiolioi ydefiat muent ille peono T : mop Demerretetſeſe geminata totalitatem fignificant. vt ſua ſeleq; offert: hoc eſt ſe ipſum totum. Hic in caſibus exeuntibo in s admittit ce ſyllabam. vt huiuſce hiſce hoſce haſce:ſic ⁊ eiuſce. Is relatium non longe a ſuo antecedente collocetur:vt Scipio Africanꝰ is qui Carthaginem deuicit. Id genus pillius generis vſurpãt oꝛatoꝛes:vt multa ſũt id genꝰ mõſtra De mültis id genus rebus locutus eſt:hoc eſt illius generis. Oꝛatis frequenter a relatiuo quis ⁊ eius obliquis incipiat quod ⁊ ſuo an tecedenti pꝛepo natur:vt quos in vꝛbe tumultus excitafti: multarum ſeditio num pꝛincipium ⁊ cauſa fuerunt. Ik quod referunt᷑ ad aliud interdũ antecedẽs q̃ʒ ſolent cõiter: vt audio te elle ſtudioſũ philoſophie qᷓd eſt mihi magnũ ſolatium Rau. o Relatiui qui nö immediate fequať uü antecedẽs.ſed inter ea quiddã inv terponat᷑:vt hoĩes diligo qui pad ⁊ ſtudio vacãt. Nõ hoĩes qui vacant ⁊ c. Cicero eloquẽtiſſimꝰ fuit qui alijs ĩ dicẽdo p ſtitit. Nõ Cicero qui pᷣſtitit ⁊ c. Qulis adiecta ſllaba nã exoꝛnatur: vt Quiſnam culuſnam cuinam q̃nã genam quodnam,:: uique ĝd inter duo ſtubſtantiua poſitũ ſequenti nõnunqᷓ; ⁊ nö pᷣcedenti cõcoꝛdamus:vt eſt locus in carcere i Tullianũ appellat᷑. Plinius in coitu vero lune qᷓd interluniũ vocãt. Tullius:tũ cõuenticula hominũ que poſtea ciuitates vocauerunt:tum domialia coniuncta quas vꝛbes dicimus Auotienſcũq; relatiuũ cum fuo verbo antecedenti pꝛeponitur: tunc ipm antecedens perpulchꝛe in caſu ipſi relatiuo concoꝛdat: licet cum appoſito in caſu diſcoꝛdet.vt Teren. Populo placerent quas feciſſet fabulas Ouidius de pſerpina ſcibens. ECecidere ſinu quas legerat herbas. Quintilianus.Ti meo ne quos poꝛrexerint eibos venena ſint. Quid ni pꝛo cur nõ Tullianũ eſt:⁊a diſertis valde frequentatum. uique quid in rectis zin obliquis p aliquis acipit. Terẽ. Her cui vim ſit mirũ.Cui..alieui.Et in euan. Si quo minus. hoc eſt in aliquo minus. Qui aduerbialiter ſumitur ꝓ quare ⁊ pꝛo qualiter. Terentius.Qui mi⸗ nus quã hercules ſeruiuit omphale.Qui..quare. Hoꝛatius. Qui ſit Me senas:qui id eſt qualiter vel quomodo. Loco aliquis vel quidã venuſtius quiſnam quiſpiam. Qui pꝛo quo in ablatiuo ſumitur. Cicero ei poſt ponitp̃ oſitionem cum vt quicum.id eſt cum quo Catullus. Paſſer delicie mee puelle qui cum lude re quem in ſinu tenere ⁊c. Quiſquis.i. omnis qui vel quſcunq; quiequid id eſt omne quod vel qd cunq;.Differunt tamen quicquid ⁊ q̊dcũq;. Cum quicquid ſit ſubſtantiuũ vt quicquid feſtiuũ:quicquid molle:quicquid tenerũ:quicquid iocundltatis qucquid gaudij:quicquid pecuniarũ. Quodcũq; vero eſt adiectm̃:vt quod cunq; telum:quodcãq; ſcutũ:quodeũq; iaculum. Lau. Puo fepe pyt Terentius po id ge patrem ium claret, Luins u la cuiũ reſponſiuũ ſimilis vel alterius caſus admittunt.vt cuum peus. Re ſponderi poteſt.meum vel illius. Lau. Valla. Denuatiua meus tuus ſuus noſter veſter licet adiectlua ſint:ſuſtinent tñ pulchꝛe ſecum all: quoq; adiectiua:vt optima mea erga te coniunctio:claril⸗