CHHα⁰ν. ν]2. Status regni calamitoſus cum iam modo regnumvaſtaflet Aſſyrius.3. Metus cauſa religionis, iam primum reſtitutæ, neiterum ipſo mortuo populus ad idololatriam conſuetamdeflecteret.4. Carentia prolis& ſucceſſoris atque hæredis regni,Quia Manaſſe ipſi nondum etat natus. At hæe omnia fa.cihus ſuperare poterat,&inuenite conſolationem.Aliud autem eſt, quod magis angebat,& cuius rei eau-ſa ſingulari cõſolatione opus habebat: quod mox expti-mit, mentionem faciens ſuorum peccatorum. Hoc hoekrat, quod ipſum ægrum maxime afficiebat. Metuebat e-nim ne peccatis Deum offendiſſet ſingulariter, quod ipfivitam ſic abbreuiet. Metuebat itam Dei proptet peccata.Hic opus ſolatio, Scit enim id Pſalm.5S¹V. 24.Locs. Diſcimus quæ maxima ſit anxietas, quæ cu-ra& ſolicitudo maxima piorum, hæc ſcilicet, vt peccato-rum ſuorum conſequanturtemiſſionem. Ideo tantũ ſuntſoliciti de peccatis, præſertim vero morituri. Sed& aliasomni tempore.Pſalm.3 a. aſſerit, Omnes ſanctos orare pro remiſſionepeccatorum. Hinc anxie illæ preces, Dan..v 4.& ſequẽ-tibus. Dauid Pſal. 51. v. 3.& 9. Miſcrete. Publicani, Luc. i8.Propitius eſto.Eſt que hoc certum indieium hominis pii: ſi angaturde peccatis ſæpius,& conſolaſionem quæratSecuri n. homines de peccatis ſuis nihil ſolieiti ſunt,imo etiam in peccatis lætantur. Vide in Hicrem.1 LY. If:Sie ſind goch guter Ding drüber. Imo multi non affici-untar, fed glorianturin peccatis, ficutilliin Sodomis tëfte Propheta, Efa.3..9. Dehisađumelt. Quia enimnon funt foliciti de peccatis, etiam non de peccatorumremiflione cogitant, ficquecum Saulein peccatis mo-riuntur, 1. Paralipom. II. v. I3. Nam de ipſo non legitur,quod peccatorum remilionem vnquam petierit. Tan-tum de fuo honore& regno erat{olicitus, vt patet i. ermuel,tmut dorikaperenmihientumperpeturracleloc ypolet&WYiRE
