guã Mome quid hic carperelividã Audes? Num quia habens iam niveas comas Sponſus, coniugij ſe Sacro iure novi alligat? Carpas Mome cave huncʒ ni& veteres velis Patres carpere, quos noſter habet duces, Sanctà quos imitatur Vitã, par quibus eſt fide. Vin plures memorem? Haud eſtopus: Vnicus Abras ſufficiet: par Senior cui Noſter ſorte, toroq̃ue eſt. Sanctus vità Abraham eſt: DE o Gratus: clarus& hinc coniugio 8S A R Æ» Vitæ quæ miſeræ tædia diſpulit Quævis, iuſta viroq̃ue Charo munia præftitit. Nec fempertamen hæcforsftabilis fuitx: Telis icta Sara heu! terribilis Necis Expirat gravis annis; Mosſtum Abram in viduotoro Linquens. Luxit is ad tempus: ad alteras Pulsà triſtitià pergere nuptias Cœpit, moxq̃ue RETVRAM Duxit iam gelidus ſenex. Alberti pietas digna quoque eſt ſuã Laude: eſt grata DEo: dulcis Iudithæ Olim ſanguine cretæ Sauteri& thalamus fuit. ged quidꝰ Mors etiam parcere neſcia Noſtro falce ſuà ſuſtulit ah ſeni Coſtam! Funera luxit Mæœſtus triſtia ſat diu. Iam palet Cuma M Carpes lecun X å |, Evere igon ]