Is, cui Minetva vim ſagacis ingenl Puero dediſſe, jure creditur ſuo. Mox Pieris, inde Suada cum Maçhaone, Germana per Lycæa, perque Gallica, Per Angliam, Bohemiam, per Belgium, Per Italiam, quam bis adit cum Gallia, Enutriere, poſt dedere Patriæ, Probè politum. Hinc Patriæ Patres pij Hoc vindicaruntproprium fibi Decus, Luſtris proſeſſor eſſet ut plus undecim, tabanno Et Poliater, cum laude maximà, fide 1613· Secundus&jugi labore, nemini. Benignitate primus, aut par Optimis, Modeſtiàque, pluri mos tanto prior, Quanto reliquit poſt ſe honoris in gradu. Has inter Una Cæteris præſtat nota, Quod Parre Profeffore natus, liquerit Suain cathedrå Filium, Clariſſimum KivamPatris Sui Beati Imaginem. Et educarit in timore Numinis Natos Duos, Natas Duas, piè, probè. CumDOROTHEA, Uxore, plus lufiris novem Exinde viginti nepotuli editi Septemqueé ſunt nepotuleæ:ſuperſtites Ex omnibus ſex& decem vivunt adhuc Proneposý,, quos falvos diu feryet DEYS! Cum /uftra bi novem Yideret currere Annosg, quinj cum tribus bis menfibus; Etate ſummã& maxime venerabili. Cœlo redonans ſpiritum, vità exiit. Sic, qui favente, ceteris rebus, Deo, Mortale culmen, ante mille, vicerat, Commune mortis ſentit invictæ jugum Dolore Patriæ, Omniumque Civium, Et hoc negare poſſe Patriam nego, Et Te, Viator, non dolere, pernego. Talesenim qualis SEBIZIUS Viri, (Cui juſta jam paravimus nos ultima) Noſter fuit, quamvis eis Centeſimum Annum ſupergredi daretur, vivere Perenne judicandi ſunt digniſſimi. Obſervantiam erga Venerandum SENEM Totamque ſummis dignitatum decoribus florentißimam ſplendidißimamg FAMILIAM, teftari volui, debui M ELIASKOLB, ad D. Jun. Petri Paftor. Uz totiesyotis canis grandævus in annis ambieras vitæ ſtamina rupta tuæ, Nunc DEus, ad gemitus pronas qui porrigit aures, Conceſſit, tumulis oſſa deditque ſuis. B 2 Spititus