Spitit us æthereas Iiber properavit ad arces geſtit ubi aſpectu colloquiisque DEi, Gaudet ovans, ſupetis nunc& ſpatiatur in hortis, Nullus ubi turbat gaudia vera dolor. Inter cœlicolas Hic celſas ivit ad oras Iſta ſed in terris mollis arena tegit: Donec in æternà rurſus junctiſſima ſede Angelicis poterunt ſemper adeſſe choris. p- M. loh.Theob. Heinrici, Paſt.& Canon. Thom manaa Arobios numerat multos Scripi ard, fed unum Qui plane mortis lege ſolutus agat N onhabet, exceptis tantum fortaffe duobus, Quos immortales preftitit Ipfe DEUS Ergo quod adcentum prope vitam protutit annos ; Prepofitus noftra qui pius Ædis erat, Et meritýurbem meritis implevit c orbem, Prafuit atque Schole bene, tamque din; Inraris equidem exemplis numerabimus, olim De quen pofteritas fors quoque fera canet: Attamen hotetiam didiciffe lacebit in Iio, Quod vite fatur vita fit ipfa gravi. Obſer vantiam& non uno nomine devinctum animum Ampliſſimæ familiæ teſtaturus properante calamo hæc pauca adjecit M. Johan. Georg. Artopæus, Diac, ad D. Thomæ. [xit honoratum, funus cui ducimus; ævum, Et prope Neſtoreos attigit Ille dies: Nec fibi, fed patriæ, fed charis vixit amicis» Et clarum vitå nomen adeptus erat, Cæſaribus gratus, Magnatum gratus ad aulas, Ut medicam ferret ſæpe vocatus opem. Si Proceres numeres, quos ille creavit in arte Doctores medicà, nomina quanta leges? Si libros? totidem non ipſe volumina ſcripſit, Qui lllius è ſcriptis lumina Cous habet. Artis& ut ſpecĩimen, quàm certa ſit, ederet in ſe, Centum annis vixit quattuor Ipſe minus. Sed vixit: ſupeteſt, ſic actæ ut gloria vitæ A ſerã poſſit poſteritatè legi. Ergo, Chori Vatum, ne tanti fata tacete, De patriâ meriti, tàm bene quippe, Viri. Si quidabingenio queat huic accedere laudis, Dicite,& expromtis accelerate m odis. Si ſtatuà melius, mage quæ durabilis ære eſt, Marmoreo melius ſi tituloque queunt Carmina magnorum res perpetuare virorum, Hoc opus; hoc veftrum, credite, muńus erit. Ipſe