PETRI& PAULL 325 MiTheol. lib- 2. cap. 5- Bellarm. Iib. f. de grat.& O Mib arbitr. cap. 13. Smalcium contra Franzium Atp. 425- ubiitadisferit: Planèt fatuimts non tan- Uzum initium conperfioni, verum etiam ejusdem tincrementum& perfetisnenm DEo tribuenda esfis oled ita tamen nt hominis voluntasad ipfum con+ ji yerſionis eſfoctum producendum prorſüs reqvira- tur. DEus& Spiritus ejus caufa funt efficiens ni principalis At bominis voluntas catifa cfi añe erun miniſira ſine qva DEus nihil producit ordinariè y) Et p. 42. Certum eſ, inqvit, gpiritum Sanctum- tdi hmhitoperari ineo qvi ſe aptum& obfegventents luůt non prebet. Unde conſtat hominis voluntatem liberam, licet non fit caufa converſionis primæ nin zalem tamen caufam esfè fine qoa ulla unqvam inu futura fit converfios III. Apoſtolus h. l. non ſolum expreſsè ne- nint! gat capacitatem activam, ſed inſuper addit- hominem naturalem res fpirituales pro ftul- ti titia agnofcere: Hinc talis nafcitur Syllo- giſmus: Qod hominis intellectus judicat es- imi fe Rtultitiam illud non appetit voluntas. Sed kominis intellectus res ſpirituales judicat esſe ud ftultitiam. E: illas non appetit voluntas, contra eosdem i IV. Pergit Apoftolus& dicit hominem a- kimalem res ſpirituales non pesfe 4