Ds FrceprT. IN GENERE. 355 confil. 11. num. 23, Et funt regulariter triplices: Aliæ enim obijciuntur in perſonam iudicis: A liæ in perſonam actoris: Aliæ autem opponun- tur ipſi cauſæ, quarum exempla ſigillatim enume⸗ rat Colerus, d. loco. num. 1o. Marahta par. 6. memb 9. de cxcept. nam. f. cum 5. num. ſeqq. Peremptoriæ dicuntur, quæ in totum excludunt actionem,& peiimunt ius agentis, de quihus propriè loquitur 1Crtus inl. 2. f. de excepte Vocantureædem pere petuæ, quia non repellunt actorem à limine iu- dicij ad tempus, prout in dilatorijs fieri confues uit, fed femper& perpetuò obſtant agentibus; Verſic. perpetus Inſt. de eccept. Et à dilatorijs principaliter differunt, quód merita cauſæ& ne- gocij principalis concernant; illæ vt plurimum incidentes quæſtiones& præpalatoria iudiciorum reſpiciant. J. exceptiones, que perſonæ$> rei coherena tes de eecht. Plures exceptionum diuiſio nes, vide apud VVeſenbecium, in ſapplement. àd inſtit. Schneidevvini tit. de enceptionibus, numer. 3.& 4. Oldendorpius in Enchir. de encept. quaſt. quotupli- tes funt exceptiones, Quantumuis autem peremptoriarum exempla innumera ſint, cum cauſentur vt plurimum ex natura obligationis& actionis propoſi- : tamen in duas ſpecies contrahi pofſunt; ita vt alias vocemus peremptorias, vel excluſi- uas actionis, alias autem peremptorias vel ex- cluſiuas intentionis agentis. Actionis excluſiuæ vocantur, quando reuera reus obligatus eft,& actio aduerſus eum competit; ſed æquitas natu⸗ ralis, ipſi exceptionem contra agentem, qua peti- tionẽm ipſius elidat, indulgeri ſuadet, prout fit in reo, qui dolo, vi vel metu compulſus, pro- miſit, vel ſtipulatus eſt, centum. de his tractat Rosbach in proceſß. indic, tit. quadrageſimo ſecundo. Z à Aliæ